Matka zaginionego Krzysztofa Dymińskiego: Chcę, żeby wrócił żywy, ale...

Rodzice Krzysia

27 maja 2023 r. 16-letni Krzyś wychodzi z domu i ślad się po nim urywa. Mimo że minął już prawie rok rodzice chłopaka nie tracą nadziei. — W chwilach, gdy skłaniam się ku tej negatywnej wersji wydarzeń, to sobie myślę, że musiało stać się coś naprawdę potwornego — mówi Agnieszka Dymińska.

Mama zaginionego nastolatka doskonale pamięta ostatni wspólny dzień — wręczył jej kwiaty, a potem pojechał do dziewczyny, w której się zakochał. — Ona mu powiedziała, że nie jest gotowa na związek, że jest tuż po rozstaniu. A Krzysiu jest konkretny, chciał wiedzieć, na czym stoi — wspomina Dymińska w rozmowie z “Gazetą Wyborczą”.

Następnego ranka 16-latka już nie było. — Wziął portfel, telefon, powerbank i małą różę, którą dostał od tej dziewczyny na urodziny. Wyszedł tak, jakby miał wrócić. Nic dla nas nie zostawił, żadnego listu — opowiada, zaznaczając zaraz, że możliwość ucieczki nigdy nie przyszła jej do głowy.

“Gdzieś jest”

Dziś zrozpaczona kobieta chciałaby wiedzieć, czy jej syn żyje, czy nie. Razem z mężem nie mogą iść dalej bez tej wiedzy. — W Wiśle nie odnaleziono ani ubrania, ani ciała. Dopóki to się nie stanie, ja będę wierzyła, że on jednak z tego mostu zszedł i gdzieś jest — mówi.

Dymińska wraca też do momentu, gdy jej mąż Daniel po raz pierwszy ruszył na poszukiwania syna łódką.

[object Promise]

— przyznaje, dodając, że najgorsze są dla niej komentarze bezimiennych internautów, że jest “złą matką”, bo “nie dopilnowała” syna. A ona miała do Krzysztofa pełne zaufanie i chciała, by decydował o sobie. Dalej określa go pełnym radości chłopcem i duszą towarzystwa. Dlatego nie wierzy, że “chciałby po prostu odejść z tego świata”.

— W chwilach, gdy skłaniam się ku tej negatywnej wersji wydarzeń, to sobie myślę, że musiało stać się coś naprawdę potwornego. (…) — stwierdza Dymińska, która — jeśli Krzyś odnajdzie się cały i zdrowy — nie będzie zadawać żadnych pytań. Z drugiej strony jego powrót oznacza też dla niej najgorsze wieści. — Z całego serca chcę, żeby wrócił żywy, ale jeśli będziemy mogli go pochować, to wróci do nas inaczej. Ale wróci — czytamy.