Codziennie dostaje 20 CV dziennie. Wszyscy chcą u niej pracować

Hostel Balmers

Hostel Balmers wyróżnia się w szwajcarskim krajobrazie turystycznym. Przez dziesięciolecia hostel w Interlaken cieszył się legendarnym statusem wśród turystów na całym świecie. “Balmers” przyciąga gości, którzy szukają zabawy i akcji w szwajcarskich górach — i nie chcą zbytnio nadwyrężać swojego budżetu.

Balmers jest schroniskiem od 1907 r., ale swój obecny kultowy status zawdzięcza charyzmie Ericha Balmersa, który przejął biznes swoich rodziców w 1970 r. i przekształcił go w hotel dla backpackerów.

Dziś “Balmers” ma 230 łóżek, 25 pracowników i odnotowuje 50 tys. noclegów rocznie. Balmers jest szczególnie popularny wśród turystów z USA, którzy stanowią 80 proc. gości. Firma turystyczna jest również właścicielem parku linowego Interlaken, który od tego lata zostanie rozszerzony o park rowerowy. Rodzina Balmerów posiada również kilka mieszkań w Interlaken, które wynajmuje jako zakwaterowanie na Airbnb.

**

Wyobrażamy sobie twój hostel jako rodzaj obozu harcerskiego dla dorosłych. Czy to określenie jest w porządku?

Carmen Balmer, współwłaścicielka: I tak i nie. Oczywiście, w “Balmers” gościmy wielu uzależnionych od adrenaliny, którzy z naszego hostelu wybierają się na skoki spadochronowe, wspinaczkę lub skoki na bungee. Ale segment naszych gości sięga znacznie szerzej.

Jak daleko?

Pod względem wieku, mamy gości od 18 do 50 lat. Oprócz młodych aktywnych turystów, mamy również starszych podróżników i wiele rodzin. Łączy ich to, że są daleko od domu i spotykają się w miejscu, w którym nie muszą być. Mogą i chcą być.

Wiele różnych narodowości i mentalności spotyka się tutaj i wymienia pomysłami. Podróżowanie jest… mogę to krótko powiedzieć po angielsku?

Proszę.

Podróżowanie to najtańszy college w historii. Najtańsza szkoła i nauka w jednym.

Skoro mowa o cenach: ile kosztuje nocleg w hostelu Balmers?

Nocleg w pokoju dziesięcioosobowym zaczyna się od 40 franków (180 zł) za osobę za noc.

Bywało też znacznie taniej. Za pięć franków.

To prawda, ale było to jakiś czas temu. W 2016 r., po zniesieniu minimalnego kursu euro na poziomie 1,20 franka, chcieliśmy pokazać całemu światu, że Szwajcaria też może być tania.

Wtedy oferowaliśmy nocleg w hamaku plus gniazdko elektryczne do telefonu komórkowego za jedyne pięć franków. Wynajęliśmy wszystko, ale nic nie zarobiliśmy. Gdy chwyt cenowy zadziałał, wycofaliśmy ofertę z rynku.

Tak więc 40 franków to dzisiejsza cena wyjściowa. A ile płaci się najdrożej?

Oprócz pokoi dziesięcioosobowych oferujemy również pokoje sześcioosobowe, czteroosobowe i dwuosobowe. Najdroższą ofertą jest apartament Jägermeister, duży pokój dwuosobowy, który kosztuje od 140 franków za noc.

Szwajcaria jest uważana za kraj o wysokich cenach. Czy jako niedrogi hostel cierpicie z tego powodu?

Wręcz przeciwnie, czerpiemy z tego korzyści. Szwajcaria może być droga, my oferujemy jakość.

Ludzie, którzy do nas przyjeżdżają, znają ceny. A potem, na przykład, wyskakują z samolotu ze spadochronem za 400 franków, fundują sobie karnet narciarski na region Jungfrau zimą. Albo pójść na zakupy do Gstaad. Ci, którzy nie mają pieniędzy, w ogóle nie podróżują.

Dzisiejsze hotele często przyciągają szczególny rodzaj gości: samozwańczych “influencerów”, którzy chcą nagłośnić swój pobyt w mediach społecznościowych i w zamian zatrzymać się za darmo.

Od czasu do czasu faktycznie udaje się zawrzeć taką umowę z kimś “sławnym”. Ale tutaj nie mamy z tym do czynienia. Wszystkie działania w mediach społecznościowych zlecamy na zewnątrz.

Od czasu do czasu odwiedzają nas influencerzy; zespół ds. mediów społecznościowych w Kanadzie organizuje wszystko z wyprzedzeniem, w tym określa hashtagi, które mają być używane na Instagramie i innych portalach.

Jak wygląda podział pracy w rodzinnym biznesie Balmersów?

W głównym zespole jest nas troje. Moja siostra Fabienne opiekuje się rodzinnym majątkiem. Mój ojciec — oby dożył 150 lat! — jest właścicielem. Ja sam zajmuję się działalnością operacyjną.

A kto liczy pieniądze?

Zajmuję się tym wraz z działem księgowości.

Jak wyglądają finanse w tym roku?

W czasie koronawirusa prawie nigdy nie można było planować na dłużej niż tydzień. Kiedy sprawy w końcu się rozluźniły, mieliśmy tutaj naprawdę mocne lato. Wszystko szło dobrze aż do świąt Bożego Narodzenia, ale niestety nie doczekaliśmy się białego cudu, na który czekali nasi goście.

Jak ten sezon wypada w porównaniu z rokiem 2019 sprzed pandemii?

Mówiąc najprościej: nie tak dobrze, jak w chwalebnych czasach przed koronawirusem, ale znacznie lepiej niż w 2021 r.

[object Promise]

Czy musieliście to zrobić z powodu inflacji?

Nie, po prostu popyt był coraz wyższy.

Czy goście akceptują wzrost cen? Wolą wydać pieniądze na skoki spadochronowe i canyoning niż na zakwaterowanie.

To nie jest duży problem. Wielu gości z grupy wiekowej od 18 do 22 lat nigdy nie pracowało, ale nadal są na studiach lub na wakacjach kulturalnych w Londynie, Pradze, Florencji, Rzymie lub Barcelonie.

Zazwyczaj przyjeżdżają do nas od czwartku do niedzieli i dają upust swojej adrenalinie w Alpach.

Brzmi nieźle. Ile to kosztuje?

Z kartą kredytową tatusia. Na przykład gość, który się u nas melduje, nazywa się Ashley Green. Ale na jej karcie kredytowej widnieje Paul Green.

Często są to młodzi ludzie, którzy zatrzymują się w cztero— lub pięciogwiazdkowych hotelach z rodzicami i nie mogą się doczekać spędzenia nocy w Balmers tak jak na letnim obozie. Nie potrzebują apartamentu w wieży — już tego doświadczyli z rodzicami.

Czy wielu gości powraca tu wielokrotnie, czy też “Balmers” jest przeżyciem jedynym w swoim rodzaju?

Mamy wielu “powracających”, ci, którzy byli tu zimą, często wracają latem lub odwrotnie. Młodzi goście często mówią nam, że ich rodzice byli tu w 1985 r. To oczywiście miłe dla nas.

Czy hostel Balmers sprawdziłby się również w innej lokalizacji, na przykład w Zurychu?

To miasto jest dla ludzi, którzy kochają betonową dżunglę. Lokalizacja tutaj jest po prostu wyjątkowa. Jest płasko, pomiędzy dwoma jeziorami, w środku niesamowicie pięknego górskiego krajobrazu.

[object Promise]

A do Mediolanu, Monachium i Paryża jest tylko kilka godzin pociągiem.

Ile średnio wydaje gość na pobyt u was?

To się bardzo różni, ale zwykle jest to między 500 a 600 franków (2400-2800 zł), jeśli dodać do tego kilka atrakcji.

Czym charakteryzują się “dobrzy” goście?

99 proc. z nich jest świetnych. Nasi goście chcą tu być, płacą za to. Zawsze pytamy ich, jak im się podobało. Chcemy, aby każdy wyjeżdżał z uśmiechem na twarzy: Taki jest nasz cel. Jeśli coś nie było dobre, chcemy od razu o tym usłyszeć.

Nie macie problemów z niezadowolonymi gośćmi zostawiającymi negatywne komentarze w mediach społecznościowych?

Oczywiście, że się to zdarza i wtedy natychmiast reagujemy i odpisujemy. Zazwyczaj jednak zdajemy sobie sprawę z tego, że goście nie są zadowoleni, gdy już się wymeldowują.

Ile rezerwacji pochodzi z Booking.com?

W grudniu ubiegłego roku było to prawdopodobnie 30 proc., ale zmienia się to w zależności od miesiąca.

[object Promise]

Fakt, że kosztuje nas to część marży, nie przeszkadza mi zbytnio. Ale oczywiście wolimy rezerwacje, które przychodzą przez naszą własną stronę internetową.

Jak sprawić, by magia “Balmers” nie zaginęła, by nie stała się rutyną?

To prawie niemożliwe, aby stracić radość z tej pracy. Codziennie mam do czynienia z młodymi ludźmi, którzy się uśmiechają i dziękują. To również pozwala zachować młodość.

Czy nie masz konkurentów, którzy odbierają Ci klientów?

Nawet nie znamy tego słowa, co najwyżej mamy konkurentów lub towarzyszy marki. To inne hostele. Uczymy się od siebie nawzajem. I nie są one po drugiej stronie ulicy, można je znaleźć w Lizbonie, Londynie, w całej Europie. “Balmers” jest wyjątkowy.

[object Promise]

Skąd czerpiesz inspiracje turystyczne? Na Bali, gdzie hotele są podobno fantastyczne, czy w USA, gdzie dzieje się wiele innowacji gastronomicznych?

Podam przykład: Auckland w Nowej Zelandii, 25 godzin lotu stąd. To miejsce przypomina mi trochę Szwajcarię, jest “szwajcarskie”. Wykonałam tam podniebny skok, którego tutaj nie robimy. Spadasz swobodnie przez 11 sekund pośrodku morza domów.

Zastanawiałam się, czy nie powinniśmy rozpocząć podobnego programu tutaj. Ale to nie byłoby to samo.

Czy życie Carmen Balmer kręci się tylko wokół hostelu, czy jest czas na życie prywatne?

Życie prywatne jest koniecznością. Ale nie chodzę na jogę, jestem na to zbyt nerwowa. Moją pasją jest balet.

Czy podczas podróży zatrzymujesz się również w hostelach?

Biorę pokój jedno- lub dwuosobowy, tylko dla siebie. Pozwalam sobie na ten przywilej. Zawsze mam do czynienia z ludźmi na co dzień, z pracownikami i gośćmi. Jestem “ludzką osobą”, cały czas rozmawiam. Dlatego potrzebuję też czasu dla siebie, aby naładować baterie.

Gdzie lubisz podróżować?

Podróżowałam na wszystkie kontynenty i byłam w stanie zobaczyć wszystko. W październiku ubiegłego roku pojechałam do USA, Nowego Jorku i Filadelfii z “tatą” Erichem, aby promować “Balmers” w college’ach. “Filadelfia to wspaniałe miasto, chcę tam pojechać ponownie.

Niektórzy z twoich gości chcą kupić szwajcarski zegarek w Interlaken. Czy zarabiasz coś na polecaniu im sklepu?

Wielu naszych gości rzeczywiście kupuje zegarki — często używając ponownie karty kredytowej swojego ojca. Ale nie zarabiam na tym nawet pięciu groszy. Inaczej wygląda sytuacja, gdy nasi goście rezerwują wycieczki. Ci dostawcy są naszymi kolegami, pracujemy razem i razem zarabiamy na tym biznesie.

Branża hotelarska narzeka na brak wykwalifikowanej siły roboczej. Czy ty też?

Otrzymujemy co najmniej dwadzieścia aplikacji dziennie z całego świata. Wszyscy chcą tu pracować. Nie rozumiem całej tej dyskusji o braku wykwalifikowanej siły roboczej, to dla mnie po prostu zagadka — nasze doświadczenie jest zupełnie inne.

Kto przysyła CV? Czy są to wykwalifikowani ludzie z doświadczeniem w gastronomii, na przykład kucharze, którzy pukają do twoich drzwi? Albo goście, którzy musieli podróżować bez karty kredytowej ojca?

Czasami są nawet zbyt wykwalifikowani. Tutaj nie trzeba mieć stopni naukowych i dyplomów. Aż roi się od dobrych aplikacji.

Czy pomagacie pracownikom znaleźć zakwaterowanie? W wielu ośrodkach turystycznych trudno jest teraz znaleźć niedrogie zakwaterowanie.

Pracownicy mogą zostać u nas przez pierwsze trzy tygodnie, potem muszą sami znaleźć sobie zakwaterowanie. Ale pomagamy im również w tym. Jeśli przebywają tu zbyt długo, potrzebują zmiany otoczenia.

Na koniec, jestem pewien, że zdradzisz nam przepis na sukces…

System pięciu palców: organizuj, inwestuj, deleguj, motywuj — zbieraj. I tak w kółko. To moja taktyka, dopóki nie zdobędę odpowiednich umiejętności. Wciąż się uczę, każdy dzień jest inny.

W wieku 77 lat twój ojciec Erich nadal jest w pełni zaangażowany w biznes. Czy tak samo będzie w Twoim przypadku?

Miejmy nadzieję, że tak. Mój ojciec prawdopodobnie nadal będzie stał za recepcją, gdy będzie miał sto lat. Jestem równie twarda. Chcę kontynuować prowadzenie firmy w jego ślady przez długi czas.

**

Carmen Balmer jest dyrektor zarządzający Balmers Hostel Interlaken

Wykształcenie: École supérieure de commerce w Neuchâtel, szkolenie w zakresie handlu detalicznego w Bernie (moda), studiowała biznes i zarządzanie na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego

Carmen jest trzecim pokoleniem prowadzącym hostel: ona i jej starsza siostra Fabienne przejęły go od swojego ojca Ericha w 2008 r.