Gdy dziecko nie idzie do komunii. "Córka nie czuje się gorsza"

Gdy dziecko nie idzie do komunii. “Córka nie czuje się gorsza”

W klasie córki Marii tylko połowa uczniów przystąpi do pierwszej komunii św. – To jakiś nowy trend, bo w poprzednich latach większość dzieci nie rezygnowało z tak ważnej uroczystości – opowiada mama 9-letniej Lidki. Weronika pokłóciła się o to z mężem, który nie chce, by syn przyjął komunię, a zdaniem Sabiny małe dziecko nie jest w stanie świadomie dokonać aktu przyjęcia sakramentu św. Kto unika przyjęcia pierwszej komunii św. i dlaczego?

• – Ten temat wzbudził ogromne emocje na pierwszym zebraniu w roku szkolnym – mówi mama 9-latki z Lublina
• Syn pani Weroniki nie przyjmie komunii, bo jego ojciec jest niepraktykującym katolikiem
• – Jeśli rodzice nie uczęszczają do kościoła, omijają go nawet w święta, to jaki jest sens, by ich córka lub syn przygotowywali się na przyjęcie Pana Jezusa? – zastanawia się mama trzecioklasistki
• – To jest oczywiste i w 100 proc. spójne z moimi poglądami, które szanuje nasza rodzina i znajomi – opowiada pani Sabina, która niedawno odeszła z Kościoła katolickiego
• Więcej informacji znajdziesz na stronie głównej Onetu

Przygotowania do pierwszej komunii św. wkraczają w ostatni etap. Dzieci zgłębiają zagadnienia z katechizmu, a rodzice dopinają ostatnie szczegóły z restauratorami, którzy odpowiadają za organizację przyjęć komunijnych w maju. Jednak nie wszyscy rodzice trzecioklasistów zaprzątają sobie tym głowy.

W klasie córki pani Marii, która uczęszcza do lubelskiej podstawówki, tylko połowa uczniów przystąpi do pierwszej komunii św. To pokłosie wrześniowej decyzji rodziców, których dzieci nie uczęszczają na lekcję religii. – Ten temat wzbudził ogromne emocje na pierwszym zebraniu w roku szkolnym. Wielu rodziców dopytywało o formalności, jakich muszą dopełnić, by wypisać dziecko z katechezy – wspomina burzliwą dyskusję 35-latka.

Wolny wybór

– Rozumiem oburzenie rodziców. Umiejscowienie religii w środku planu zajęć to strata czasu dla uczniów, którzy nie chcą chodzić na katechezę. I choć mam w domu jeszcze dwóch synów, którzy w poprzednich latach przystąpili do pierwszej komunii św., wiem, że to nie powinien być żaden przymus – kontynuuje mieszkanka Lublina.

Jednocześnie pani Maria dostrzega zmianę wśród wielu swoich rówieśników. – To jakiś nowy trend, bo w poprzednich latach większość dzieci nie rezygnowało z tak ważnej uroczystości – zaznacza 35-latka.

Jej zdaniem wszystko zależy od wychowania. – Jeśli rodzice nie uczęszczają do kościoła, omijają go nawet w święta, to jaki jest sens, by ich córka lub syn przygotowywali się na przyjęcie Pana Jezusa? Byłaby to hipokryzja. Nie można zrobić z dziecka katolika na siłę. Lepiej dać dziecku wolny wybór i wytłumaczyć, jakie konsekwencje niesie ze sobą taka decyzja. Bo przecież jeśli nie pójdzie do komunii, to nie przystąpi też do bierzmowania, nie weźmie ślubu kościelnego itd. – stwierdza mama 9-letniej Lidki.

“Kościółkowa” matka, ojciec niedowiarek

Jedną z mam, której córka nie pójdzie do komunii, jest pani Weronika. Taką decyzję podjął jej mąż. – Długo wałkowaliśmy ten temat. Mąż to typowy niedowiarek. Jest ochrzczony, nosi obrączkę na palcu, ale od lat nie praktykuje. W odróżnieniu ode mnie. Często wypomina mi, że jestem taka “kościółkowa” – żali się mama 9-letniego Stasia.

Syn pary ma chrzest. Jednak stosunek męża do przyjmowania sakramentów świętych na przestrzeni ostatnich lat uległ zmianie. – Gdy tylko syn poszedł do szkoły, mąż nie chciał, by chodził na religię. Nie protestowałam, bo faktycznie Staś nie pała sympatią do kościoła. Gdy był mniejszy, często zabierałam go na msze. Podobnie robili dziadkowie. Od mniej więcej dwóch lat chodzę na nabożeństwa sama. Staś mówi, że “mu się nie chce i nie ma takiej potrzeby” – cytuje słowa jedynaka.

Decyzja męża zabolała Weronikę. – Próbowałam wyperswadować mu ten pomysł. Uważam, że lepiej, żeby dziecko miało komunię i za kilka lat, gdy będzie już starsze, samo zadecydowało, czy chce przyjąć bierzmowanie – tłumaczy 37-latka. Nie pomogły także prośby jej mamy i teściowej, które próbowały wpłynąć na męża. “Przez ciebie Staś pójdzie do piekła” – wtórowała teściowa w trakcie nerwowej dyskusji.

Finalnie syn Weroniki nie przystąpi do komunii św. – Na pewno nie w tym roku. Liczę jednak, że mąż zmądrzeje i wrócimy do tematu np. za rok. Kto wie, może nawet Staś sam przyjdzie do mnie z takim pomysłem – mówi z nadzieją w głosie.

“Córka nie będzie czuła się gorsza”

Z przyjęcia pierwszej komunii św. przez córkę zrezygnowało też małżeństwo z małej podwarszawskiej miejscowości. – To nie jest decyzja podjęta pod wpływem emocji, czy obrażenia się na Kościół katolicki, ale bardzo przemyślana, świadoma refleksja. Ja sama od kilkunastu lat nie chodzę do Kościoła katolickiego, choć nadal jestem osobą wierzącą. Teraz może nawet jeszcze bardziej, a na pewno prawdziwiej – opowiada mama dwóch córek.

Kilka lat temu małżokowie zmienili wyznanie. – Poznałam kiedyś osoby z kościoła protestanckiego, ewangelicznie wierzące i dołączyłam do takiej społeczności – opowiada 33-letnia żona i matka, której córka nie była chrzczona i nie uczęszcza w szkole na lekcje religii.

– Wierzę, że chrzest powinien być świadomym aktem osoby, która chce go przyjąć, a niemowlę czy małe dziecko raczej nie jest w stanie tego zrobić. Kiedy córka miała iść do pierwszej klasy, trochę się obawiałam, że będzie “inna”, że jako jedyna nie będzie chodzić na religię, tym bardziej, że mieszkamy pod Warszawą, ale jednak na wsi, więc sądziłam, że tu wszyscy będą posyłać dzieci na religię – mówi o swoich obawach.

W praktyce okazało się, że w klasie córki na 23 dzieci tylko 15 chodzi na katechezę. – Córka nie czuje się gorsza. Dużo z nią rozmawiamy na ten temat i w ogóle na temat wiary i tego, co jest napisane w Biblii, a czego nie ma – akcentuje szczere relacje z córką.

Większość rodziny pani Sabiny to katolicy. Ze spokojem przyjęli informację, że jej starsza córka nie przyjmie komunii. – Większość moich bliskich należy do Kościoła katolickiego, ale jest już przyzwyczajona do faktu, że ja już nie i raczej przyjmują na porządku dziennym informację, że żadnej komunii u nas nie będzie. To jest oczywiste i w 100 proc. spójne z moimi poglądami, które szanuje nasza rodzina i znajomi– chwali postawę bliskich.

Zachęcamy was do dzielenia się swoją opinią oraz własnymi historiami pod adresem: [email protected]. Wybrane e-maile opublikujemy w serwisie Kobieta Onet.