Vollering verloor Waalse Pijl niet vanwege 'klapperende kaken', maar wijst op gebrek aan klimmetjes

Vollering verloor Waalse Pijl niet vanwege ‘klapperende kaken’, maar wijst op gebrek aan klimmetjes

Slecht is het zeker niet, maar waar Demi Vollering vorig jaar alles won in het voorjaar (en de Ardennen), daar grijpt ze er dit jaar vooralsnog overal naast. De Nederlands kampioene werd woensdag in de Waalse Pijl tweede, en dat was niet voor het eerst.

Vollering won vorig jaar nog op de Muur van Hoei, maar had dit keer geen antwoord op een versnelling van Kasia Niewiadoma. Na de Brabantse Pijl weer een tweede plaats, met in Strade Bianche al een derde plek op de lijst. ‘De Muur van Hoei was pijnlijk, maar is weleens pijnlijker geweest’, legt Vollering bij de NOS de vinger op de zere plek. De organisatie van de Waalse Pijl besloot wat klimwerk uit het parcours te halen en daar waren ze bij SD Worx-Protime al niet blij mee. ‘Ik miste een paar andere heuveltjes erin, die het nog net iets zwaarder maakten.’

Het lag op de Muur van Hoei dus niet per se aan de benen, meer aan de explosiviteit. Waar Niewiadoma staand op de pedalen kon wegrijden, bleef Vollering zitten. ‘Het ging tussendoor heel langzaam en het was ook heel koud. Het leek wel alsof iedereen een beetje verlamd was. In het laatste uur werd het iets warmer en ging bij iedereen het regenjasje uit. Iedereen werd weer een beetje actiever, maar het was niet genoeg voor mij. Ik heb geprobeerd mijn eigen tempo te rijden op de klim, maar Kasia was nu gewoon de sterkste.’

Vollering zak ‘kaken op elkaar klapperen’ in vrouwenpeloton

‘Die anderen hebben nog veel meer die punch’, zegt Vollering, op de vraag waarom ze dit voorjaar net níet wint van haar concurrenten. ‘Die gaat eraf als de koers langer en zwaarder wordt. Dan word ik iets beter, vergeleken met de rest. Of minder snel minder goed. Het is jammer, maar ik heb niets fout gedaan. De Waalse Pijl was vorig jaar beter voor mij, dus dat weet ik dan nu ook. De kou was in ieder geval verschrikkelijk, ik zag bij iedereen om me heen de kaken op elkaar klapperen. Ik heb ook drie uur zitten bibberen. Ik hoop dat we niet ziek worden.’