Alain Prost: “Het klinkt als een grap, maar ik word zwaar onderschat”

Alain Prost: “Het klinkt als een grap, maar ik word zwaar onderschat”

Viervoudig wereldkampioen Alain Prost is van mening dat hij ‘zwaar onderschat’ wordt in vergelijking met andere Formule 1-coureurs. Dit wijt hij met name aan de vergelijkingen met zijn aartsrivaal Ayrton Senna, die vaak ongunstig uitpakken voor de Fransman.

Prost: “Ik word zwaar onderschat”

Prost, bijgenaamd ‘de professor’ vanwege zijn berekende benadering als coureur, staat op de vierde plaats in de lijst van F1-coureurs met de meeste wereldtitels op hun naam. Op de ranglijst van Grand Prix-overwinningen staat hij met 51 zeges vijfde sinds Max Verstappen hem in 2023 voorbijstreefde.

Indrukwekkende statistieken dus, maar Prost gelooft dat hij niet de eer krijgt die hem toekomt. “Ik vraag me soms af hoe ik zal worden herinnerd. Het klinkt als een grap, maar ik word compleet onderschat! Dat weet ik, ik kan het zien. Ik weet niet waarom, maar het is in zekere zin mijn handelsmerk”, laat hij optekenen door Motor Sport Magazine.

“Het lijkt erop dat het altijd zo blijft, het is een deel van de geschiedenis”, voegt hij eraan toe. “Kijk naar mijn andere teamgenoten: [John] Watson, [Rene] Arnoux, [Eddie] Cheever, Niki [Lauda], Keke [Rosberg], Stefan [Johansson], Nigel [Mansell], Jean [Alesi] en Damon [Hill]. Niemand praat over hen. Ik had vijf wereldkampioenen als teamgenoten, dus dat is een beetje jammer.”

Prost: ‘Ik was een betere racer dan Senna’

Prost wijst erop dat hij vooral herinnerd wordt om zijn felle gevechten met Senna, met wie hij in 1988 en 1989 teamgenoten was bij McLaren, maar allesbehalve in harmonie. Het ene jaar werd Senna kampioen, het andere jaar Prost. Hij stelde de wereldtitel veilig na de controversiële crash met zijn teamgenoot in de Grand Prix van Japan. Bijna exact hetzelfde scenario herhaalde zich een jaar later, ditmaal met Senna die de titel naar zich toe trok.

Senna wordt door velen vandaag de dag nog gezien als de beste coureur aller tijden, maar dat vindt Prost onterecht. “Ayrton had meer flair. Ik was de ‘professor’, klinisch. Hij was ‘mystiek’ en mensen hielden daarvan. Als hij indruk op me maakte, moet ik zeggen dat dat soms in de kwalificatie zo was, ik weet niet meer precies wanneer. Maar nooit in raceomstandigheden. Nooit. In de race en tijdens de warm-up was ik meestal sneller”, aldus Prost.