"Otaczały go roje pań", ale oszalał na punkcie 17-latki. Skończył karierę jako "ubecki kapuś"
Adam Pawlikowski w 'Stawce większej niż życie'
Choć ze światem filmu związał go przypadek, to szybko został okrzyknięty jedną z największych gwiazd rodzimego kina. Adam Pawlikowski zachwycał nie tylko na ekranie, ale i poza nim, uwodząc piękne kobiety, z którymi chętnie nawiązywał romanse. Ostatecznie choroba psychiczna i zarzuty o współpracę z UB zrujnowały jego karierę, a bojkoty środowiska sprawiły, że odebrał sobie życie.
Życie Adama Pawlikowskiego niemal od początku były naznaczone wieloma trudnościami. Gdy wybuchła II wojna światowa, miał niespełna 14 lat, a mimo to wraz ze starszym bratem dołączył do powstania. Po jego upadku trafił do niewoli, skąd po wyzwoleniu wyjechał do Włoch, by studiować medycynę. Tęsknota za ojczyzną okazała się jednak silniejsza i w 1947 roku wrócił do kraju. Zaczął kształcić się z muzykologi i choć zajmował się też krytyką filmową, pisząc dla "Przeglądu Kulturalnego", to o aktorstwie nigdy nie myślał.
Zobacz wideo Nazwali go "największym pechowcem w Hollywood". Wtedy nastąpił przełom
Pawlikowski został aktorem przez przypadek. Debiutem u Wajdy otworzył mu drzwi do kariery i serc kobiet
Adam Pawlikowski w 'Stawce większej niż życie'
Wszystko zmieniło się, gdy Andrzej Wajda rozpoczął pracę nad kultowym "Kanałem", poszukując odtwórcy oszalałego kompozytora, który grał na okarynie. To właśnie wtedy odpowiedzialny za muzykę Jan Krenz przedstawił mu Pawlikowskiego, który jego zdaniem był idealnym kandydatem, by podjąć się tego zadania. I tak zadebiutował w filmie, co okazało się początkiem jego zupełnie nowej drogi. Zaczął otrzymywać coraz więcej propozycji, występując na małym i dużym ekranie w produkcjach takich jak "Zezowate szczęście", "Do widzenia, do jutra...", "Stawka większa niż życie", "Czterdziestolatek" czy "Kolumbowie". Prawdziwym przełomem była jednak rola w "Popiele i diamencie", a w zasadzie scena podpalania kieliszków ze spirytusem, którą stworzył wraz ze Zbigniewem Cybulskim. – Porządnie oczytany, przystojny. Niemal demoniczny. Był dla wielu wzorem do naśladowania, jeśli chodzi o znalezienie sobie miejsca w życiu – mówił o nim dziennikarz Andrzej Roman.
Adam Pawlikowski w 'Stawce większej niż życie'
Nie da się ukryć, że u szczytu popularności Pawlikowski, zwany przez wszystkich Dudusiem, uchodził za prawdziwego kobieciarza. Zawsze otaczał go wianuszek pięknych kobiet, a on chętnie ulegał ich wdziękom. Nikt nie wiedział jednak, że aktor ma słabość nie tylko do płci przeciwnej, ale i do mężczyzn, co latami z sukcesem ukrywał.
Otaczały go stale roje panien i pań, a on sprzyjał im, że tak powiem, dla eksperymentu. Drwił z nich bez cienia litości
– pisała o jego romansach Agnieszka Osiecka. Wielką tajemnicą Pawlikowskiego była także cyklofrenia, znana dzisiaj jako choroba afektywna dwubiegunowa. To właśnie z jej powodu często trafiał do szpitala lub zupełnie niespodziewanie zaszywał się w cień na kilka, a czasem nawet kilkanaście tygodni.
Szaleli na swoim punkcie, ale nie potrafili razem żyć. Tuszyńska zemściła się na Pawlikowskim, wychodząc za jego przyjaciela
W jego życiu pojawiło się wiele kobiet, lecz największą miłością okazała się być Teresa Tuszyńska. Gdy poznali się na planie "Białego niedźwiedzia", ona miała 17 lat, a on był dwukrotnie starszy. Mimo to połączyło ich głębokie i, jak się później okazało, obsesyjne uczucie. To on pomógł jej rozwinąć karierę i choć sam wypychał ją przed kamerę, to był chorobliwie zazdrosny. Obawiał się też, ze ukochana dowie się o jego chorobie, więc naprzemiennie obdarzał ją miłością, po czym urywał kontakt. Młoda aktorka nie chciała trwać w ciągłej niepewności. Gdy kolejny raz zostawił ją, w ramach zemsty poślubiła hrabiego Jana Zamoyskiego, który był jego najlepszym przyjacielem. Dla Pawlikowskiego był to cios, ale i początek prawdziwej gehenny. – Jej wieloletni dramat polegał na tym, że Pawlikowski ją uwiódł. Ona się śmiertelnie zakochała. A potem całe życie robiła wszystko, by Pawlikowski się w niej zakochał. Wtedy mogłaby go rzucić, tak jak kiedyś on rzucił ją – podsumował ich burzliwą relację Kutz.
Został oskarżony o współpracę z SB. Przez nagonkę i chorobę Pawlikowski odebrał sobie życie
Prawdziwy początek końca kariery Pawlikowskiego nastąpił, gdy w 1968 roku został powołany na świadka w procesie Janusza Szpotańskiego, oskarżonego o napisanie szyderczej opery o Władysławie Gomułce. Jak się okazało po ujawnieniu jego teczki, prawda była zgoła inna. W trakcie przesłuchania trafił do szpitala i choć ostatecznie faktycznie złożył zeznania, SB szantażowało go bowiem ujawnieniem informacji na temat jego orientacji seksualnej, to te były zupełnie nieznaczące dla rozwoju śledztwa. Mimo to w środowisku błyskawicznie rozeszła się wieść, że "Duduś" jest agentem i rozpoczęła się nagonka. Z szanowanego aktora w zaledwie kilka dni zmienił się w "ubeckiego kapusia". Ponownie trafił do zakładu dla obłąkanych, a po jego opuszczeniu nie przypominał już siebie. Emanował radością, by innym razem atakować znajomych bez powodu. – Jestem w piekle – tłumaczył Jerzemu Karaszkiewiczowi, przepraszając go za swoje zachowanie.
W wyniku skandalu i fałszywych oskarżeń Pawlikowski przestał grać, tracąc wszelkie środki do życia. W najtrudniejszym momencie nie miał nawet za co jeść i pożyczał pieniądze od Tuszyńskiej oraz brata, którzy jako jedyni nie odsunęli się od niego. Pogrążony w rozpaczy i owładnięty chorobą, nad którą zupełnie stracił kontrolę, 17 stycznia 1976 roku wyskoczył z okna swojego mieszkania na 8. piętrze, popełniając samobójstwo. Jeśli masz ochotę, to zagłosuj w naszej sondzie, która znajduje się poniżej.
Jeśli przeżywasz trudności i myślisz o odebraniu sobie życia lub chcesz pomóc osobie zagrożonej samobójstwem, pamiętaj, że możesz skorzystać z bezpłatnych numerów pomocowych:
- Centrum Wsparcia dla osób dorosłych w kryzysie psychicznym: 800-70-2222
- Telefon zaufania dla Dzieci i Młodzieży: 116 111
- Telefon wsparcia emocjonalnego dla dorosłych: 116 123
Pod tym linkiem znajdziesz więcej informacji, jak pomóc sobie lub innym, oraz kontakty do organizacji pomagających osobom w kryzysie i ich bliskim. Jeśli w związku z myślami samobójczymi lub próbą samobójczą występuje zagrożenie życia, w celu natychmiastowej interwencji kryzysowej, zadzwoń na policję pod numer 112 lub udaj się na oddział pogotowia do miejscowego szpitala psychiatrycznego.