Victor Campenaerts over dag 1: 'Toon de wattages aan beloften die uit de Baby Giro komen en die zullen denken: ‘Oei, is het dat maar''

Campenaerts

Arnaud De Lie ging nog lang mee, maar loste op de steile flanken van de Côte de Barbotto. Geen probleem, want Lotto-Dstny had met Maxim Van Gils nog een schaduwfavoriet in de ploeg voor het eerste geel. De blonde Vlaming had bovendien nog een mannetje in steun bij zich: Victor Campenaerts.

Dat Campenaerts in staat was te overleven, zegt veel over de benen die hij had. Al is hij zelf de eerste om zijn prestatie in perspectief te zetten. "Toon de wattages aan beloften die uit de Baby Giro komen en die zullen denken: ‘Oei, is het dat maar’. Het was vooral de hitte die het zwaar maakte", vertelde hij in gesprek met Het Nieuwsblad.

"Maar over mijn niveau ben ik zeker wel content. Het is nooit slecht om een grote ronde te beginnen met goeie benen. Het omgekeerde is heel ambetant."

In de slotfase deed Campenaerts geen achtervolgend werk op het duo Romain Bardet en Frank van den Broek, dat nog een minuutje voorlag. Bij Lotto-Dstny wilden ze de achtervolging overlaten aan ploegen als Lidl-Trek en Team Visma | Lease a Bike, zodat Campenaerts nog een ultieme aanval kon doen en Van Gils te laten wachten op de sprint.

Dat pakte anders uit. Vandaag zijn er nieuwe kansen op de San Luca. "Maxim moet die in principe aankunnen, maar we rijden er niet één maar twee keer over. En ik vrees dat hij geen ploegmaats meer bij zich zal hebben."

Klassement

Wieler Revue sprak net voor de Tour de France met Van Gils, die uiteindelijk vijfde werd in de eerste etappe. "Ik heb zeker al etappes op het oog. De eerste week is meteen vrij punchy, dus dat moet me zeker liggen", vertelde hij over de eerste twee etappes van de Tour de France.

Hij jaagt dus etappes na in de Tour de France, waar hij in de Ronde van Zwitserland eens voor een klassement ging. Dat lukte uiteindelijk niet. "We wilden kijken hoe de conditie was. De eerste dagen was het proberen volgen, maar toen stond ik ergens op plek twintig. Toen hebben we gezegd: 'Het is niet op de eerste bladzijde, dan kunnen we beter rustig aan doen en proberen voor een rit te gaan.'"

"Ik heb het in Zwitserland eens geprobeerd, maar het is niet echt mijn ding. Het is vrij eentonig en ik hou meer van het eendagswerk. Dat eentonige past gewoon niet zo bij mij, het is vrij saai. Het is naar een berg rijden en dan afwachten of je eraf wordt gereden of dat je overblijft."