Hülkenberg sneller dan Verstappen? “Voelde alsof ik op P2 reed”
“De laatste ronde had ik een hartslag van tweehonderd!”, lacht Nico Hülkenberg na zijn zesde plaats op de Red Bull Ring. De Haas F1-coureur heeft net een stevig duel met Red Bull-rijder Sergio Pérez achter de rug, die hij met moeite achter zich kon houden. De Mexicaan reed op veel versere banden, maar kwam door de hoge topsnelheid niet voorbij de Haas. “Ik heb als een leeuw gestreden. In de voorlaatste ronde ging ik in bocht 10 echt bijna van de baan. Ik kwam in het grind en op het gras terecht, dat was echt een gevaarlijk moment”, aldus de Duitser in gesprek met Sky.
Het gevolg daarvan was dat Pérez in de laatste ronde in de run naar bocht 3 voorbij Hülkenberg kon steken. Slim handelen gaf de Haas-rijder een kans in de volgende DRS-zone: “Ik heb door die fout mezelf onder druk gezet, maar ik heb Checo in bocht 3 bewust voorbijgelaten om zelf DRS te krijgen. Dat was mijn enige kans.”
De strijd met Pérez was op dat moment al rondenlang gaande. Hülkenberg wist echter niet of hij de strijd met de Red Bull überhaupt wel zin had, aangezien daarachter ook de Alpine’s kwamen aanstormen. Bovendien had de Mexicaan twaalf ronden versere medium-banden. “Ik had niet verwacht dat ik hem zo lang achter me kon houden. Ik probeerde het een paar ronden en dacht: ‘maar zien wat er gebeurt. Wie weet kan ik zijn banden wat extra laten slijten’. En precies dat gebeurde ook. Het lukte me, met onze goede topsnelheid op de rechte stukken, om hem voor te blijven. Het was puur overleven.”
Sneller dan Max Verstappen
Nico Hulkenberg, Haas VF-24
Nico Hulkenberg, Haas VF-24
Foto door: Mark Sutton / Motorsport Images
Eerder in de race deelde Hülkenberg al het asfalt met die andere Red Bull. De Nederlander zette de Haas op een ronde, maar hij kon op verse banden de WK-leider goed volgen. “Ik kwam natuurlijk net uit de pits met nieuwe banden. Hij was al redelijk vergevorderd in zijn stint. Daar zie je goed hoeveel verschil de banden maken. Ik kon werkelijk in alle bochten meekomen en tegelijkertijd ook nog mijn banden sparen. Hij gaf me steeds DRS en trok me min of meer mee over het circuit. Ik denk dat ik zonder hem nog een tikkeltje harder had gekund, maar zo pakte het goed uit. Het was leuk en het voelde een beetje alsof ik op P2 rondreed. Dat was goed voor het gevoel.”
Het idee om zich van zijn ronde achterstand te ontdoen door zijn goede kameraad in te halen kwam geen moment in Hülkenberg op: “Nee, dan had ik zoveel moeten pushen en van de banden moeten vragen, dat me dat aan het einde duur was komen te staan. Ik kreeg blauwe vlaggen dat ik hem voorbij moest laten en ik dacht dat hij wel aan de horizon zou verdwijnen.”