24 uur van Le Mans, 17.00 uur: Ferrari opent sterk en neemt leiding over
#50 Ferrari AF Corse Ferrari 499P: Antonio Fuoco, Miguel Molina, Nicklas Nielsen, #51 Ferrari AF Corse Ferrari 499P: Alessandro Pier Guidi, James Calado, Antonio Giovinazzi
Na de vrije trainingen en spannende kwalificaties was het zaterdag 15 juni om 16.00 uur tijd voor de start van de 92ste editie van de 24 uur van Le Mans. Voetballegende Zinédine Zidane had de vlag overhandigd gekregen van het Franse leger terwijl de vliegtuigen in de Franse driekleur over start/finish vlogen. Zoals altijd was er veel spanning in opbouw naar de legendarische endurance race, waarin Laurens Vanthoor in de #6 Porsche Penske het spits mocht afbijten als polesitter. Heel lang kon de Belg niet genieten van die positie, want Nicklas Nielsen had haast in de #50 Ferrari en nam de leiding al in de openingsronde over.
Enkele ronden later volgde Antonio Giovinazzi in de #51 Ferrari het voorbeeld van de zusterauto en zodoende lag Ferrari op één en twee binnen een kwartier racen op het Circuit de la Sarthe. Sébastien Bourdais kon het tempo vooraan niet volgen en was naar P4 gezakt in de #3 Cadillac, die hij met Renger van der Zande en Scott Dixon deelt. De #83 AF Corse Ferrari met Robert Kubica achter het stuur zette de druk er vol op bij Bourdais en het was duidelijk dat Ferrari de snelheid er goed in had zitten in deze openingsfase. De #51 en #83 wisten echter wel dat zij tien seconden stil moesten staan bij de pitstop als straf voor een overtreding in de pitstraat in een vrije training.
Voor de #15 BMW verliep de openingsfase niet zo soepel. Marco Wittmann was in de rondte gegaan in de esses op weg naar Tertre Rouge en keek de verkeerde kant op. Hij moest een tijdje wachten om weer op de baan terug te keren en vervolgde zijn weg als P23 in de Hypercar-klasse. Nyck de Vries had toen net afgerekend met de Isotta Fraschini, waardoor hij naar P21 was opgeklommen in de #7 Toyota. Wittmann tikte de baanafzetting licht aan en zocht meteen de pitstraat op.
Straf voor Ferrari
Intussen woedde er voorin een strijd tussen de twee Ferrari's, al was dat vooral het gevolg van een remfout van Nielsen in Mulsanne. Dat bood Giovinazzi de kans om het even te proberen richting Indianapolis, maar de twee lieten elkaar genoeg ruimte en Nielsen bleef aan kop rijden. Na zo'n veertig minuten racen kwamen de #20 BMW, #4 Porsche, #7 Toyota en #93 Peugeot binnen voor hun eerste pitstop en het was wachten tot de rest van het veld zou volgen. Dat gebeurde ook een ronde later, waarbij de #6 Porsche en #3 Cadillac waren aangesloten. Het werd vervolgens spannend bij het wegrijden, want de #50 Ferrari leek een unsafe release te hebben ten opzichte van de Cadillac - en zo oordeelden de stewards ook. Het kwam het team op een stop/go-penalty van tien seconden te staan bij de eerstvolgende pitstop. Wel was Porsche de grote winnaar, want zij namen weer de leiding over.
Voor een andere Porsche begonnen toen de problemen, want na zo'n vijftig minuten racen werd de #99 Proton Competition in de garage geduwd. Intussen had Nielsen weer het tempo gevonden om Vanthoor in te halen en de leiding te heroveren. De strijd is hevig vooraan, want de #50 Ferrari, #6 Porsche, #51 Ferrari, #3 Cadillac en #8 Toyota lagen na een uur racen dicht bij elkaar.
Bij de LMP2's zat Job van Uitert er goed bij in de openingsfase. Hij was in de #28 IDEC Sport in de top te vinden, maar was ook een van de eersten om een pitstop te maken. De Nederlander kwam als zevende in de klasse terug op de baan terwijl Bent Viscaal door langer door te rijden tijdelijk naar de vierde plek ging. Na ruim drie kwartier racen was het Ben Keating die met de #23 United Autosports in de Dunlop-chicane spinde en daar in de grindbak belandde, wat voor de eerste slowzone van de race zorgde. Na een uur racen was het Viscaal die door de late pitstop de leiding in deze klasse had overgenomen. Het team van Van Uitert lag vijfde, Nicky Catsburg was op P12 te vinden.
In de LMGT3-klasse ging het er al stevig aan toe, al was dat vooral vanaf de vierde plaats omdat de top-drie, de #70 Inception Racing, #77 Proton Competition en #66 JMW Motorsport, was weggereden en een gat van zo'n tien seconden had naar de nummer vier. Uiteindelijk moest ook Ten Voorde afhaken in deze strijd, maar hoefde zich geen zorgen te maken om druk van achteren. Het gat naar de vierde plek bedroeg na een uur racen al twaalf seconden.