Γερμανία: Το μέλλον της αμπελουργίας ανήκει στις γυναίκες

Γερμανία: Το μέλλον της αμπελουργίας ανήκει στις γυναίκες

Το επάγγελμα του οινοποιού ελκύει όλο και περισσότερες γυναίκες στη Γερμανία, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, ενώ παράλληλα λιγοστεύουν οι επιχειρήσεις με αμιγώς οικογενειακό χαρακτήρα. Πράγμα που σημαίνει πως οι γυναίκες έλκονται από τα αμπέλια, χωρίς να έχουν απαραίτητα οικογενιακή παράδοση της οινοποιεία.

Οπως μεταδίδει η Deutsche Welle, «o κλάδος της οινοποιΐας προσφέρει απίστευτες ευκαιρίες στις γυναίκες» όπως υποστηρίζει ο Στέφεν Κρίστμαν, πρόεδρος του συνδέσμου οινοπαραγωγών VDP, που εκπροσωπεί κρασιά κορυφαίας ποιότητας. Ο ίδιος κληροδοτεί στην κόρη του Σοφί, τη μεγαλύτερη από τα τέσσερα παιδιά του, το οικογενειακό οινοποιείο στην περιοχή του Παλατινάτου.

«О“О№О± П„О· ОЅО­О± ОіОµОЅО№О¬ П„Ої П†ПЌО»Ої ОґОµОЅ ПЂО±ОЇО¶ОµО№ ОєО±ОЅО­ОЅО±ОЅ ПЃПЊО»ОїВ», О»О­ОµО№ О· 60П‡ПЃОїОЅО· О‘ОЅП„ПЃО­О± О’ОЇПЃПѓО№ОЅОіОє, ОїО№ОЅОїПЂОїО№ПЊП‚ О±ПЂПЊ П„О·ОЅ ПЂОµПЃО№ОїП‡О® П„О·П‚ О¦ПЃО±ОЅОєОїОЅОЇО±П‚, ПѓП„О· О’О±П…О±ПЃОЇО±. О“ОЅП‰ПЃОЇО¶ОµО№ ПЊОјП‰П‚ ПЂОїО»ПЌ ОєО±О»О¬ ПЊП„О№ ОґОµОЅ О®П„О±ОЅ ПЂО¬ОЅП„О± О­П„ПѓО№ П„О± ПЂПЃО¬ОіОјО±П„О± ОєО±О№ ПЊП„О№ В«ОєО±П„О¬ ОІО¬ПѓО·, Ої ОєО»О¬ОґОїП‚ П„О·П‚ ОїО№ОЅОїПЂОїО№ОђО±П‚ ОµОЇОЅО±О№ ОµОѕО±О№ПЃОµП„О№ОєО¬ ПѓП…ОЅП„О·ПЃО·П„О№ОєПЊП‚В».

Η Βίρσινγκ είχε αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση μόνο και μόνο γιατί τα τρία αγόρια της οικογένειας δεν ενδιαφέρονταν να ασχοληθούν με την αμπελουργία. Σήμερα απασχολεί στο κτήμα της τέσσερις μαθητευόμενες, ηλικίας μεταξύ 17 και 40 ετών.

Ερευνα

Πρόσφατη έρευνα του Γερμανικού Ινστιτούτου Οίνου (DWI) επιβεβαιώνει ότι τα τελευταία δέκα χρόνια αυξάνεται ο αριθμός των γυναικών που εξασφαλίζουν μία θέση μαθητείας στον κλάδο της οινοποιΐας. Στην περίοδο 2014-2018 δεν ξεπερνούσαν το 22,5% του συνόλου, ενώ σήμερα φτάνουν το 30%.

«ОЊП„О±ОЅ ОѕОµОєОЇОЅО·ПѓО± ОЅПЊОјО№О¶О± ПЊП„О№ ОёО± О®ОјОїП…ОЅ ОєО¬П„О№ О№ОґО№О±ОЇП„ОµПЃОї, О±О»О»О¬ П„ОµО»О№ОєО¬ ОІО»О­ПЂП‰ ПЂОїО»О»О­П‚ ОіП…ОЅО±ОЇОєОµП‚ ОЅО± ОґОїП…О»ОµПЌОїП…ОЅ ПѓП„О± О±ОјПЂО­О»О№О±В», О±ОЅО±П†О­ПЃОµО№ О· О§О¬ОЅО± ОќОїП…ОЅОєО­ПѓОµПЃ. ОҐП†ОЇПѓП„О±П„О±О№ ОєО¬ПЂОїО№О± ОґО№О¬ОєПЃО№ПѓО· О® ОјОµО№П‰П„О№ОєО® ПѓП…ОјПЂОµПЃО№П†ОїПЃО¬Нѕ ОЊП‡О№, О»О­ОµО№ О· ОЇОґО№О±, О±ПЂО»ПЋП‚ ОјОµПЃО№ОєО­П‚ П†ОїПЃО­П‚ ОїО№ О¬ОЅОґПЃОµП‚ ОіОЇОЅОїОЅП„О±О№ П…ПЂОµПЃПЂПЃОїПѓП„О±П„ОµП…П„О№ОєОїОЇ, ОґОµОЅ П„О·ОЅ О±П†О®ОЅОїП…ОЅ ОЅО± О±ОЅО±О»О¬ОІОµО№ П‡ОµО№ПЃП‰ОЅО±ОєП„О№ОєО­П‚ ОґОїП…О»ОµО№О­П‚.

Και βέβαια «μερικά αγόρια ακόμα γυρνάνε το κεφάλι και χαζεύουν, όταν βλέπουν μια γυναίκα να οδηγεί τρακτέρ…»

Ο αυξημένος αριθμός γυναικών συμβαδίζει με κάποιες άλλες, ενδιαφέρουσες τάσεις του κλάδου. Παράδειγμα: Ο αριθμός των μαθητευομένων που προέρχονται από παραδοσιακές οικογένειες αμπελουργών δεν ξεπερνά το 50%.

Σύμφωνα με τον διακεκριμένο παραγωγό Στέφεν Κρίστμαν, αυτό οφείλεται στο ότι η αμπελουργία εξελίσσεται σε ένα επάγγελμα με ακαδημαϊκό υπόβαθρο, που προϋποθέτει σοβαρές σπουδές, όχι απλώς εμπειρική γνώση.

Η αυξημένη προσέλευση μαθητευομένων προφανώς εντείνει και τον ανταγωνισμό, αλλά η έμπειρη Αντρέα Βίρσινγκ περιγράφει την κατάσταση ως εξής: «Όποιος δεν έχει πάθος γι αυτή τη δουλειά, δεν πρόκειται να τα καταφέρει. Αλλά από την άλλη πλευρά, όποιος κατέχει το αντικείμενο, δεν χρειάζεται καν να έχει δικό του αμπέλι…»