“เอ๋ อรชัญญาช์”ทำบุญ100วัน “เมฆ วินัย” เผย ยังคิดถึงแต่โฟกัสอนาคตลูก-ปลดหนี้ในปีนี้!
ยังคงเป็นเรื่องราวที่น่าโศกเศร้าอยู่ไม่เลือนหายไป สำหรับการจากไปของ นายหัฒศนัย ไกรบุตร หรือ เมฆ-วินัย ไกรบุตร พระเอกชื่อดังอายุ 54 ปี ที่เสียชีวิตจากภาวะความดันตก ติดเชื้อในกระแสเลือดและจากไปอย่างสงบ
“เอ๋ อรชัญญาช์”ทำบุญ100วัน “เมฆ วินัย” เผย ยังคิดถึงแต่โฟกัสอนาคตลูก-ปลดหนี้ในปีนี้!
ซึ่งวันที่ 29 มิ.ย. 67 เป็นวันครบรอบ 100 วันการจากไปของเมฆ โดยทางครอบครัวและ เอ๋ อรชัญญาช์ ภรรยาของเมฆนั้น ได้จัดทำบุญครบรอบการจากไปอย่างเรียบง่าย ท่ามกลางความคิดถึงเมฆ ของครอบครัวและญาติพี่น้อง
เอ๋ อรชัญญาช์ ได้ให้สัมภาษณ์ถึงเรื่องราวชีวิต ความรู้สึกหลังจากการสูญเสียเมฆกับ "เดลินิวส์ออนไลน์" ว่า
"ความโศกเศร้าเสียใจเบาบางลง แต่ยังคิดถึงเขาอยู่ตลอดเหมือนกับเขายังอยู่ ไปทำงาน ยังไม่กลับ หลังจากเขาจากไป เราก็เปลี่ยนโฟกัสจะทำยังไงให้อนาคตลูกไปต่อ ทำยังไงให้ลูกได้เรียนดีที่สุดแล้วก็เราเคลียร์เรื่องค่าใช้จ่ายหนี้สินให้หมดผ่านในปีนี้ตามที่เราตั้งเป้าไว้ ส่วนของใช้เสื้อผ้าของพี่เมฆยังมีอยู่บ้าง แต่ของใช้ตอนเขาป่วยหรือของทางการแพทย์เอาไปบริจาคหมด ทยอยบริจาคเรื่อยๆ บริจาคให้กับโรงพยาบาลตำบลในละแวกนี้ ถ้ามีคนมาขอก็ให้ไปเลย อาหารวันนี้ขนมหวานเป็นของที่พี่เมฆชอบหมดเลย แม่เขาจะทำสิ่งที่ตอนเขายังอยู่แล้วเขาชอบ เรื่องฝันถึง สำหรับพี่ไม่เคยฝันเลยแต่ว่าไปหาเพื่อนเสียส่วนใหญ่ ไปหาแม่บ้านเก่า ด้วยความที่แม่บ้านเก่าดูแลพี่เมฆมาเป็นสิบๆ ปี ตั้งแต่ยังไม่แต่งงาน จนแต่งงาน และพี่มีลูกแล้วเขาก็ไปทำธุรกิจที่โคราช เขาก็บอกกับพี่เมฆว่าถ้าอยากให้เขามาทำบุญ 100 วันก็ขอให้เขาถูกหวยจะได้มาได้ เขาก็ถูกหวย เขาก็มาเล่าให้ฟังแบบตื่นเต้นว่ามาติดกัน 3 วันเลยก่อนหวยออก แล้วพอถึงเวลาเขาถูกจริงๆ ก็ตีรถมาตั้งแต่เมื่อคืน หลายคนก็บอกว่าฝันถึงพี่เมฆมาบอกว่าหายแล้ว ทุกคนก็ฝันถึงในรูปลักษณ์ที่คล้ายกัน การใส่เสื้อผ้าลักษณะคล้ายกัน ก็แสดงว่าเราทำบุญไปถึงเขา เขาได้รับ คือคนนึงอยู่โคราช คนนึงอยู่กระบี่แล้วฝันเหมือนกันเล่าให้เราฟัง เราก็คิดว่าใช่แล้วแหละ เขาคงได้รับจริงๆ เราก็สบายใจขึ้นจากที่เราได้ฟัง ที่ไม่มาหาเราเพราะกลัวว่าเราจะกังวลเหมือนเราเป็นนึงที่ใกล้ชิดเขามาก เท่าที่สังเกตคนที่ใกล้ชิดเขามากๆ จะไม่ฝันเลย อย่างน้องสาว 3 คนที่อยู่กระบี่ สองคนฝัน อีกคนนึงไม่ฝัน แม่พี่เมฆไม่ฝัน ตัวเอ๋เองก็ไม่ฝันเขาคงกลัวว่าเราเป็นห่วง"
"ลูกๆ ไม่ได้ถามว่าพ่อไปไหน แต่คนเล็กจะชอบพูดว่าพ่อไปสวรรค์แล้ว แต่บางทีเขาก็ลืม เวลาไปเที่ยวเขาก็จะถามว่าปะป๊าไปไหน สักพักเราก็ถามเขากลับว่าปะป๊าไปไหน เขาตอบว่าไปสวรรค์แล้ว มีคนโต น้องมาร์ค เขาบอกว่ายังคิดถึง เวลาถ้าอยู่กับเกมหรือแชตคุยกับเพื่อน เขาก็ไม่ได้โฟกัส แต่พอเขาหยุดโฟกัส หยุดแชต หยุดเล่นเกมอยู่คนเดียวเขาก็จะร้องไห้ เพราะว่าในบ้านรูปพี่เมฆอยู่ทั้งบ้านก็ยังจะเห็น ยังรู้สึก ก็เขาว่าเป็นเรื่องปกติ จริงๆ เขามาถามพี่ว่าเราผิดปกติไหม พี่ก็บอกว่าปกติ ถ้าไม่ร้องไห้ ไม่คิดถึง ไม่รู้สึก อันนี้แหละผิดปกติ ถ้ายังรู้สึก ยังร้องไห้แปลว่าปกติ เพราะเราเป็นมนุษย์ มนุษย์มีอารมณ์อยู่แล้ว เป็นเรื่องปกติวัฏจักรมนุษย์เกิดแก่เจ็บตายเป็น เพียงแต่ว่าเราทำใจได้ไหมแค่นั้นเอง พี่เชื่อว่ามันจะเบาบางลง ตอนนี้เราก็เป็นหลักในด้านภาวะจิตใจ และพาเขาไปในจุดที่เขาตั้งเป้าชีวิตของเขาไว้ หลายๆ คนบอกว่าพี่เข้มแข็งแต่ว่าในตาเศร้า พี่ก็บอกว่าไม่มีคนทำใจได้ในระยะเวลาสั้นๆ อยู่แล้ว บางคนบอกพี่ว่าปีนึง บางคนบอก 3 ปี พี่ว่ามันระบุเป็นเวลาไม่ได้หรอกเพราะว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่มีใครอยากให้เกิดแต่ว่าพอมันเกิดขึ้นแล้วเราก็ยอมรับแล้วค่อยๆ ปรับไป เวลาจะทำให้มันเบาบางเอง ค่าใช้จ่ายในครอบครัวพี่ก็บริหารเอา ธุรกิจที่จะมีก็เป็นอาหารเสริมการผลิตเครื่องสำอางผลิตน้ำหอม ผลิตภัณฑ์ต่างๆ อีกเยอะเลย แผนชีวิตในอนาคตก็ไม่วางแผนไกลเอาเป็นปีๆ ไป อยากให้เป็นปัจจุบัน จริงๆ ไปทำบุญมาที่ปราจีนบุรี ไปเจอหลวงพ่อเจ้าคณะจังหวัดปราจีน ท่านบอกว่าให้อยู่กับปัจจุบัน อย่าไปคิดถึงอดีต และอย่าไปเพ้อถึงอนาคต ทำปัจจุบันให้ดีที่ดี แล้วอนาคตจะดีเอง"
