Γερμανία: Απελάσεις εξπρές για ένα «like»

Σχόλια στο Ίντερνετ που κρίνεται ότι υποδαυλίζουν το μίσος μπορεί να οδηγήσουν σε απέλαση, σύμφωνα με το Υπ. Εσωτερικών. Νομικοί υπενθυμίζουν την αρχή της αναλογικότητας.

Μια ανάρτηση ή μια αντίδραση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να φέρει απέλαση

Η υπ. Εσωτερικών Νάνσι Φέζερ, με το πράσινο φως πλέον και του Υπ. Συμβουλίου, είναι αποφασισμένη να διευρύνει τους όρους για τις απελάσεις εξπρές. Αυτή τη φορά με ένα νέο νομοσχέδιο, το οποίο θέτει στο στόχαστρο άτομα που υποστηρίζουν με τη διαδικτυακή τους παρουσία την τρομοκρατία ή υποδαυλίζουν το μίσος και τη βία μέσω αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η νέα δημόσια σφαίρα έχει άλλωστε μετατοπιστεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία έχουν μπει για τα καλά στο μικροσκόπιο των γερμανικών αρχών ασφαλείας.

Και δεν είναι μόνο ύποπτες αναρτήσεις που υποστηρίζουν θέσεις με τρομοκρατικές τάσεις ή περιεχόμενο που μπορεί να εγείρει ποινικές υπόνοιες. Στο μέλλον ακόμη κι ένα «like» ή μια «καρδούλα» κάτω από μια αμφιλεγόμενη ανάρτηση ή ένα βίντεο στο YouTube, το Instagram ή το TikTok, το οποίο είναι ιδιαίτερα προσφιλές όχι μόνο στους νέους αλλά και σε κάθε είδους προπαγανδιστικό δίκτυο, θα μπορούσαν ίσως να δείξουν τοn δρόμο της εξόδου από τη Γερμανία.

Η γερμανική κυβέρνηση έχει κατά νου από τη μια πλευρά τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και τη στήριξη της Χαμάς επί γερμανικού εδάφους, και από την άλλη αιματηρά περιστατικά όπως την πρόσφατη επίθεση με μαχαίρι 25χρονου από το Αφγανιστάν, η οποία οδήγησε στον θάνατο αστυνομικού στο Μάνχαϊμ. Για τη Νάνσι Φέζερ με το νέο νομοσχέδιο στέλνεται ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση «κατά της ρητορικής μίσους στο διαδίκτυο και κατά του αντισημιτισμού».

Επίσπευση στην Μπούντεσταγκ

Η Γερμανίδα υπ. Εσωτερικών Νάνσι Φέζερ

Η γερμανική κυβέρνηση επιδιώκει μάλιστα γρήγορες κοινοβουλευτικές διαδικασίες για ανάκληση των αδειών διαμονής ατόμων που εμφανίζουν αντίστοιχη δράση. Έτσι η έγκριση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου αναμένεται να περάσει με γρήγορες διαδικασίες ως τροπολογία στο υπάρχον νομοθετικό πλέγμα που ρυθμίζει τις άδειες παραμονής και τις απελάσεις.

Εκπρόσωπος του Υπ. Εσωτερικών έσπευσε να διευκρινίσει ότι σε κάθε περίπτωση, κατά μιας απόφασης που επιβάλλει απέλαση, είναι δυνατή η άσκηση προσφυγής στα γερμανικά διοικητικά δικαστήρια. Όπως υπενθυμίζει το δεύτερο τηλεοπτικό κανάλι ZDF, για την απόφαση απέλασης ενός ατόμου θα πρέπει να αποδεικνύεται ότι η προστασία του δημόσιου συμφέροντος που επιτάσσει την απέλαση υπερτερεί του ατομικού συμφέροντος του θιγόμενου να παραμείνει στη Γερμανία.

Στήριξη στο επίμαχο νομοσχέδιο προσφέρει και ο αντικαγκελάριος Ρόμπερτ Χάμπεκ από τους Πρασίνους. «Είναι σπουδαίο επίτευγμα ότι άνθρωποι οι οποίοι υφίστανται διώξεις μπορούν να βρουν προστασία στη Γερμανία και αυτό αποτελεί τη δύναμη της χώρας μας. Όμως όποιος χλευάζει τη φιλελεύθερη δημοκρατική τάξη στη Γερμανία με κραυγές υπέρ της τρομοκρατίας και πανηγυρίζοντας για δολοφονίες, δεν έχει δικαίωμα να παραμείνει στη χώρα. Το Ισλάμ ανήκει στη Γερμανία, ο Ισλαμισμός όχι», τόνισε ο αντικαγκελάριος και υπ. Οικονομίας και Ενέργειας. Από την άλλη πλευρά, όπως αναφέρει η εφημερίδα Tagesspiegel, για ανησυχητική εξέλιξη όταν άνθρωποι μπορεί να διώκονται ή να φυλακίζονται ακόμη και για ένα «like» κάνει λόγο η βουλευτής Κλάρα Μπύνγκερ από την Αριστερά.

Τι λένε αστυνομικοί και νομικοί

Η γερμανική κυβέρνηση σε λογική επίσπευσης απελάσεων

Η Γερμανική Ένωση Αστυνομικών χαιρετίζει την απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης, ενώ από την άλλη πλευρά η Ένωση Γερμανών Δικηγόρων επικρίνει ανοιχτά την αυστηροποίηση του νόμου περί απελάσεων. Ο πρόεδρος της Ένωσης Γερμανών Δικηγόρων, Τόμας Ομπερχόιζερ, χαρακτήρισε τις σχεδιαζόμενες διατάξεις ένδειξη «λαϊκισμού» που δεν αντιμετωπίζει με δίκαιο τρόπο «την πολυπλοκότητα» της ανθρώπινης ζωής αλλά και έκφρασης.

Όπως παρατηρεί ο ίδιος, το γεγονός ότι κάποιος απλώς πατά, με την ταχύτητα που επιτάσσει το διαδίκτυο, «like». δεν σημαίνει κατ' ανάγκη ότι συμφωνεί και με το σύνολο κάθε ανάρτησης, και παραπέμπει στις θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές μιας δημοκρατικής κοινωνίας, όπως είναι η αρχή της αναλογικότητας.

Κείμενο: Δήμητρα Κυρανούδη, Βερολίνο