Κυριάκο, πάτα το κουμπί!
Κυριάκο, πάτα το κουμπί!
Αγης Βερούτης, (ΝΕΑ ΦΩΤΟ, ΤΕΤΡΑΓΩΝΗ, 11/2021)
Του Άγη Βερούτη
Οι ιδεολογίες έχουν πεθάνει. Αν δεν είναι τελείως άψυχες, στη χώρα μας έχουν προ πολλού πέσει σε κόμμα.
Όταν μια χώρα με αριστερή κυβέρνηση (‘15-’19) μειώνει τις συντάξεις (που στην πραγματικότητα είναι επιδόματα αναδιανομής από τους νεότερους στους γηραιότερους) και παραδίδει κράτος στο 55% του ΑΕΠ, ενώ με δεξιά κυβέρνηση ενισχύονται οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί με ηλεκτρονικά συστήματα, η ΑΑΔΕ είναι στην καθημερινή επικαιρότητα ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης, ενώ το κράτος κοντεύει το 60% του κατά ένα τρίτο μεγαλύτερου ΑΕΠ, και μοιράζει πολλαπλάσια επιδόματα, τότε η έννοια δεξιός/αριστερός παύει να έχει νόημα.
Ουσιαστικά βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου οι εκλογικές προτιμήσεις της κοινωνίας βασίζονται στην ικανότητα, στην αξιοπιστία και στην εμπιστοσύνη που εκπέμπει η παρουσία του πολιτικού αρχηγού κάθε κόμματος, και στην αναμενόμενη επιτυχία ή αποτυχία τους να υλοποιήσουν αυτά που υπόσχονται. Εκεί φυσικά παίζουν ρόλο και τα εσκεμμένα ψέματα στα οποία πιάστηκε κάποιος αυταπατώμενος προ ολίγων ετών.
Η Δημοκρατία μας είναι ισχυρή.
Τόσο ισχυρή ώστε η αρχή της ισονομίας, δηλαδή της ισότητας απέναντι στο νόμο, να μπορέσει να επεκταθεί και στους συμπολίτες μας όπου η ερωτική φύση τους είναι ομοφυλοφιλική. Αυτό είναι ίσως ένα από τα σημαντικότερα πρόσφατα δημοκρατικά επιτεύγματα της χώρας μας, ότι δηλαδή εφαρμόζει την ισονομία πλήρως και όχι αλά καρτ.
Παρόλα αυτά, ακούμε ακόμα και τις τελευταίες ημέρες διάφορους γκρινιάζοντες, ότι "δεν εγκρίνουν το γάμο των ομοφύλων ζευγαριών" ή "τουλάχιστον να μην κάνουν παιδιά" (καθαρά ναζιστικές απόψεις που οδήγησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης σχεδόν 90% των ομοφυλόφιλων στη Γερμανία του Χίτλερ πριν 80 χρόνια), λες και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα της συντροφικότητας και της αναπαραγωγής εκάστου ενός, έγκεινται στην έγκριση ή μη του κάθε γιδοβοσκού, και ετεροπροσδιορίζονται!
Η ουσία παραμένει ότι παραπάνω από το 70% των Ελλήνων θεωρεί αυτονόητο να έχουν δικαίωμα στη συντροφικότητα και στην αναπαραγωγή οι ομοφυλόφιλοι συμπολίτες μας.
Όμως, εκείνοι που λόγω λίγο μεγαλύτερης ηλικίας ή ανεπαρκούς παιδείας θέλουν να έχουν γνώμη για τη ζωή των άλλων, όχι μόνο δεν καταψήφισαν την κυβέρνηση ΝΔ στις ευρωεκλογές, αλλά πήγαν μαζικά να την ψηφίσουν, ενώ οι νεότεροι που λογικά ανήκουν στο 70% έμειναν σπίτι τους.
Άρα ΔΕΝ ήταν το πρόβλημα η νομοθέτηση των δικαιωμάτων των ομοφύλων ζευγαριών!
Όποιος το κάνει σημαία απλά ή δεν καταλαβαίνει την δυναμική της σημερινής κοινωνίας, ή παριστάνει ότι δεν την καταλαβαίνει. Ας το αφήσουμε πίσω μας λοιπόν.
Από την άλλη, θέματα όπως η ακρίβεια, η δυσκολία εύρεσης στέγης, οι μισθοί που τελειώνουν πριν τελειώσει ο μήνας, η υπερφορολόγηση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, τα απροσπέλαστα γραφεία των Υπουργών προ ανασχηματισμού, καθώς και γραφειοκρατικά θέματα της καθημερινότητας, σίγουρα είχαν πολύ μεγαλύτερη επιρροή στο 28% από οτιδήποτε άλλο.
Η έννοια της Σταθερότητας είναι θετική μόνον σε μια επικρατούσα κατάσταση όπου υπάρχει πολιτική αστάθεια, επεισόδια, υβριδικές απειλές και επιβουλευόμενοι την Δημοκρατία μας, φευ.
Η αλήθεια είναι πως πιστώνεται αποκλειστικά στον Κυριάκο, ότι μετά από την πρώτη κυβερνητική θητεία του η Σταθερότητα έπαψε να είναι ζητούμενο και έγινε δεδομένο.
Αποστολή εξετελέσθη!
Σήμερα, η Σταθερότητα σημαίνει συνέχιση της ακρίβειας, συνέχιση της δυσλειτουργίας της Δικαιοσύνης, συνέχιση της ακριβής ενέργειας (καύσιμα/ηλεκτρικό), συνέχιση της υπερφορολόγησης των μικρομεσαίων, συνέχιση της δυσχαίρειας στα νέα ζευγάρια να βρουν ένα σπίτι και να κάνουν οικογένεια, συνέχιση της αλαζονείας με την οποία το κράτος αντιμετωπίζει τον πολίτη, συνέχιση του τοξικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος χωρίς τραπεζικό δανεισμό και με την απειλή να σου κλείσει λογαριασμούς το κράτος αν δεν πληρώσεις το ΦΠΑ που τιμολόγησες και δεν έχεις ακόμα εισπράξει από τον πελάτη σου (συχνότατα το ίδιο το κράτος).
Αυτό που χρειάζεται η κοινωνία σήμερα είναι μια επανεφεύρεση του ρόλου του κράτους, από δυνάστη και τιμωρό, σε αθόρυβο παρατηρητή, αρωγό, και επιβολέα του νόμου όπου χρειάζεται.
Μετά την επίτευξη της Σταθερότητας, χρειάζεται ένα νέο αφήγημα.
Ένα αφήγημα που να μπορέσει να εμπνεύσει τόσο τα υπουργικά γραφεία και τα βουλευτικά έδρανα, όσο και τον καθημερινό πολίτη. Την εργαζόμενη μάνα, τον φοιτητή που τελειώνει τις σπουδές του και σκέφτεται να φύγει εξωτερικό, τον παππού που στεναχωριέται που τα εγγόνια του δεν έχουν τις ευκαιρίες που είχε ο ίδιος, και τον μικρομεσαίο που κουβαλάει στην πλάτη του κάθε μήνα 4 υπαλλήλους, ένα σπιτικό, και το μισό κράτος.
Το Νέο Αφήγημα αυτό θα πρέπει να περιγράψει την εκτόξευση της Ελλάδας από ουραγός της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μπροστάρη σε ανάπτυξη, σε παραγωγή πλούτου, σε ανθρώπινα δικαιώματα, σε κράτος δικαίου, σε ποιότητα ζωής, σε ότι πιο ωραίο και αγαθό μπορούμε να οραματιστούμε.
Ας σταματήσουμε να μιλάμε πλέον για φοροδιαφυγή! Δεν υπάρχει πλέον σημαντική φοροδιαφυγή! Με myData, και ηλεκτρονικά τιμολόγια, και απαγόρευση συναλλαγών με μετρητά πάνω από €500, και διασύνδεση ταμειακών μηχανών, αν υπάρχει ακόμα φοροδιαφυγή αυτό σημαίνει ότι τσάμπα ταλαιπωρεί τον κόσμο το κράτος με όλα αυτά, και πλέον είναι ανίκανο το κράτος και όχι διεφθαρμένοι οι πολίτες.
Όποια τυχόν φοροδιαφυγή συνεχίζει να υπάρχει, είναι από το (ακόμη) ανεξέλεγκτο λαθρεμπόριο των καυσίμων σε πολίτες που δεν το παίρνουν καν χαμπάρι ότι η απόδειξη που πήραν είναι πλαστή, και από δημοσίους υπαλλήλους ηλεκτρολόγους, κηπουρούς και υδραυλικούς που δουλεύουν moonlighting κανένα απόγευμα να φτιάξουν κανένα νιπτήρα και να πάρουν κανένα 50ευρο. Οι διεθνείς οργανισμοί μας υπολογίζουν κάτω από το 16% που αν βάλεις και τα καύσιμα αφήνει 3%-4%.
Όποιος μας βγάζει παραπάνω ή χρησιμοποιεί παλιά στοιχεία, ή έχει απώτερο σκοπό...
Η Ρουμανία ακολουθώντας μια απλή συνταγή (θα την πούμε σε επόμενο άρθρο) κατάφερε σε λιγότερα από 4 χρόνια να βρεθεί μπροστά από την Ελλάδα και σύντομα μπροστά και από πολλούς άλλους. Επειδή απελευθέρωσε την μικρή και πολύ μικρή επιχειρηματικότητα από τον βραχνά της υπερφορολόγησης και του προσδιορισμού της κερδοφορίας τους.
Εμείς εδώ για να μαζέψουμε 3-4 δισ. από τους μικρούς και πολύ μικρούς, τους φοράμε σιδερένιες μπάλες στον αστράγαλο, όταν η Ρουμανία τους έδωσε την επιλογή να πληρώνουν 3% του τζίρου τους και να ασχολούνται πώς θα μεγαλώσουν τη δουλειά τους αντί να ασχολούνται με λογιστές και εφορίες.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι αντί να χάσει φόρους από τη μείωση των συντελεστών διπλασίασε την είσπραξη από αυτή την κατηγορία γιατί εισέπραξε πολύ περισσότερο ΦΠΑ από την αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας.
Παραδείγματα τέτοιας μετάβασης σε θετική ατζέντα υπάρχουν πολλά. Σχεδόν παντού.
Για να γίνει αυτή η μετάβαση σε θετική ατζέντα, όμως, πρέπει κάποιος να πατήσει το κουμπί για να αλλάξει το αφήγημα και να εκτοξεύσει τη χώρα μπροστά, συνειδητά, με την επίγνωση όλων για τον κοινό στόχο!
Αυτός ο κάποιος μπορεί να είναι μόνον ο Κυριάκος.
Κυριάκο, πάτα το κουμπί!
Διαβάστε ακόμα:
Έχει ένα δίκιο ο Stefanos
Πώς οι τεχνολογικοί κολοσσοί σκοτώνουν την καινοτομία