Ik heb twee voltijdbanen en offer mijn nachtrust, vrienden en hobby's op om al voor mijn 35e met pensioen te kunnen
Getty Images; Chelsea Jia Feng/BI
Dit artikel is gebaseerd op een gesprek met de 25-jarige Jane uit Canada, dat is bewerkt ten behoeve van de lengte en leesbaarheid.
Ik heb twee banen. De eerste is mijn 9 tot 5-baan en daarna werk ik tot 22 uur 's avonds bij de klantenservice. Ik werk nu twee keer zo hard, zodat ik eerder kan stoppen met werken. Het is mijn doel om met vervroegd pensioen te gaan, hopelijk al voor mijn 35e.
Ik begon met mijn twee banen, toen ik mijn opleidingen sociologie en business aan het afronden was in 2021.
Tijdens en na de coronapandemie waren er heel veel mogelijkheden om thuis te werken. Want als ik tussen twee werkplekken op en neer zou moeten pendelen, dan had ik het denk ik niet gedaan.
Ik ben geïnspireerd door de FIRE-beweging
Ik stuitte op de FIRE-beweging (Financial Independence, Retire Early) op Reddit en hou op TikTok bij wat ik er allemaal voor doe. Ik wil laten zien dat er andere weg is dan op je 65e met pensioen gaan.
Volgens mijn logica moet je in je twintiger jaren flink investeren in de hoop dat dat zich in de toekomst uitbetaalt. Ik wil financieel onafhankelijk worden, zodat ik alleen nog maar hoef te werken als ik daar zin in heb. Hoewel ik denk dat het onder de huidige economische omstandigheden misschien niet meer mogelijk is om volledig met pensioen te gaan en nooit meer geld te verdienen.
Maar pauzes nemen in je carrière of veel minder werken kan wel.
Op de universiteit werkte ik naast een 9 tot 5-baan nog tot 40 uur extra
Toen ik aan het eind van mijn studietijd begon met twee banen, was de ene van 9 tot 5 in marketing. De andere was bij een klantenservice, deze baan heb ik nog steeds. Ik deed dat doen tussen de 30 en 40 uur per week naast mijn gewone baan overdag.
De klantenservice bestaat uit het afspraken maken voor mensen die een probleem hebben met hun oven of toilet. Ik stuur dan een monteur of loodgieter. Deze baan is minder stressvol dan marketing, waarvoor ik 's nachts weleens wakker lag.
Ik had ook nog veel huiswerk van mijn studie. Mijn marketingbaan was flexibel, dus kon ik mijn lunchpauzes en rustige uurtjes besteden aan mijn studie. In de praktijk is werken op afstand zelden 40 uur per week.
Studie en twee banen was stressvol
Maar ik ervoer destijds veel stress. Omdat ik me ook nog voorgenomen had mijn vrienden te blijven zien en naar de sportschool te blijven gaan, offerde ik mijn nachtrust op. Ik sliep tussen de vier en zes uur per nacht en had permanent hoofdpijn. Het was heel erg moeilijk.
Ik vond ook nog dat ik moest bewijzen dat ik mijn maandhuur kon blijven betalen, terwijl ik ook een eigen huis wilde kopen en genoeg inkomen moest hebben voor het afsluiten van een hypotheek. De FIRE-mentaliteit heeft mij door die periode gesleept.
Het lukt me om mijn studie te voltooien, maar door dat harde werken heb ik lang niet alles uit mijn studietijd kunnen halen. Als ik meer tijd had gehad, had ik meer aandacht kunnen besteden aan de hoofdvakken. Maar investeren in mijn eigen huis heeft me veel opgeleverd en terugkijkend, is dat denk toch wel de moeite waard geweest.
Twee banen aanhouden voelde natuurlijk
Het voelde heel natuurlijk om na mijn afstuderen twee banen aan te houden. Als ik niet gelijk een baan met een topsalaris zou kunnen krijgen, dan zou ik op zijn minst hard kunnen werken, was het idee.
Ik kreeg een nieuwe baan als marketingspecialist van 9 tot 5 en bleef ruim 30 uur per week werken op de klantenservice. Doordeweeks van 17 tot 22 uur 's avonds en daarnaast ook in de weekenden.
Op een gegeven moment ging ik wel dagen vrij nemen van mijn tweede baan. Ik vond het helemaal niks om in het weekend te werken. Ik wilde echt een dag in de week vrij om te kunnen ontspannen. Maar ik vond het niet moeilijk om te schakelen tussen de twee banen. Ik vond het werk bij de klantenservice lang niet zo zwaar als de marketing. Het was niet zozeer stressvol, maar wel tijdrovend.
Wonen bij ouders en koophuis verhuren
Tot nu toe heb ik dit jaar 47.000 Canadese dollars (omgerekend bijna 32.000 euro) verdiend met mijn twee banen. Daarbovenop komen nog commissies die kunnen variëren. Elke maand zet ik zo'n 70 procent van mijn inkomen opzij, waarvan ik het grootste deel beleg.
Dit is niet voor iedereen weggelegd, maar ik vond het belangrijk om al in mijn twintiger jaren goed financieel onderlegd te zijn en te kunnen beginnen met beleggen. Verder verdien ik geld door het huis dat ik heb gekocht te verhuren. Zelf woon ik nog in mijn ouderlijk huis.
Hoewel ik met geld kan omgaan, heb ik wel een rare relatie met geld. Als ik geen geld uitgeef voel ik me gierig. Maar doe ik dat wel dan voel ik me schuldig. Als ik buiten de deur wil luchen of een drankje wil bestellen bij het avondeten, dan heb ik toch het gevoel dat ik dat geld moet sparen voor belangrijkere dingen.
Ik vind het moeilijk tijd te vinden voor mijn hobby's
Vroeger schilderde ik en ging ik regelmatig rotsklimmen, maar tegenwoordig heb ik geen tijd meer voor hobby's. Ik probeer op vrije avonden en in het weekend mijn vrienden te zien. Maar na een lange werkdag wil ik vaak gewoon thuis blijven en relaxen.
Tijdens mijn lunchpauzes zou ik een wandelingetje kunnen maken of naar de sportschool kunnen gaan, maar liever doe ik iets passiefs als een dutje of wat op mijn telefoon spelen. In de winter als de zon vroeg onder gaat, waren er dagen dat ik uit het raam keek en me realiseerde dat ik de hele dag geen zon en beweging had gehad.
Om meer tijd te maken om naar buiten te gaan en te sporten, werk ik tegenwoordig nog maar 28 uur per week voor de klantenservice. Ik werk vanaf mei niet meer op zondagen, maar ben nog steeds helemaal uitgeblust.
Mijn familie is trots op mijn ambities, maar ik denk dat ze me toch graag wat minder hard zouden zien werken. Omdat ik thuis woon, kunnen ze zien welke impact het op me heeft.
Er zijn ook zoveel slimme mensen in mijn omgeving. Ik voel de druk om dat bij te benen. Mijn oudere broer heeft veel talent en ik voel ook druk als ik mezelf met hem vergelijk.
Mijn drive om door te gaan weegt zwaarder dan mijn burn-out. Ik weet dat het niet goed is voor mijn lichaam, mijn mentale gezondheid en mijn nachtrust, maar ik ben zo gefocust op mijn doel dat ik nog wel een paar jaar grote opofferingen wil doen.