Πριν τον μύθο του «Υπάρχω»

Βραχάκια της Καστέλλας, μεσάνυχτα. Ο ήχος της μπάλας μπάσκετ από τα γειτονικά γηπεδάκια έχει μόλις σβήσει όταν ακούγεται το πάμε. Μια ομάδα 6-7 ατόμων στριμώχνεται ανάμεσα στην κάμερα και στην ακροθαλασσιά· στην αιχμή τους βρίσκεται ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος, ο οποίος πριν από λίγο έδινε τις τελευταίες οδηγίες στο ζευγάρι που κάθεται στο φωτισμένο παγκάκι της παραλίας. Η σκηνή που γυρίζεται είναι μεν λιτή, αλλά πολύ σημαντική: είναι η νύχτα όπου ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Μαρινέλλα αποφασίζουν να ακολουθήσουν πια δρόμους χωριστούς.

[kath-read-more post="563099110"]

Η ταινία είναι το Υπάρχω, η κινηματογραφική βιογραφία του μεγάλου Ελληνα καλλιτέχνη, την οποία γυρίζουν αυτές τις ημέρες ο Τσεμπερόπουλος και η ομάδα του από την παραγωγή του Διονύση Σαμιώτη (Tanweer), σε διάφορες τοποθεσίες της Αττικής.

Οταν μου πρότειναν από την Tanweer να σκηνοθετήσω μια ταινία για τον Καζαντζίδη, είπα αμέσως “βεβαίως, υπάρχει όμως άνθρωπος να τον παίξει”; μας λέει στο περιθώριο του γυρίσματος ο έμπειρος κινηματογραφιστής. Ο πρωταγωνιστής τελικά βρέθηκε στο πρόσωπο του Χρήστου Μάστορα, γνωστού από την πορεία του στο τραγούδι με το συγκρότημα Μέλισσες, αλλά τελείως πρωτάρη ως προς την υποκριτική και το σινεμά.

Μελετώντας για τον ρόλο κατάλαβα ότι αυτός ο άνθρωπος υπηρέτησε όλα τα είδη με τρομερή δεξιοτεχνία, λέει ο τραγουδιστής Χρήστος Μάστορας (αριστερά), ο οποίος υποδύεται τον Στέλιο Καζαντζίδη στην κινηματογραφική βιογραφία του μεγάλου Ελληνα καλλιτέχνη, Υπάρχω, που σκηνοθετεί ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος (δεξιά).[MARILENA ANASTASIADOU PHOTOGRAPHY]

Στα βαθιά

Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός είχαμε πάει με τους γονείς μου για μπάνιο στο Σούνιο και με… πέταξαν κατευθείαν στα βαθιά. Τι να κάνω, άρχισα να χτυπάω πόδια-χέρια και κάπως έμαθα να κολυμπάω. Περίπου έτσι ήταν τα πράγματα και τώρα. Μπορείς όμως να αρνηθείς την ευκαιρία να ζήσεις την εμπειρία της ζωής σου; Γιατί νομίζω ότι αυτό ζω τώρα. Το ξέρω ότι μαζί με τα όποια θετικά, θα φάω και κατάρες. Αυτός ο άνθρωπος ήταν κυριολεκτικά εικόνισμα δίπλα στον Χριστό για πολύ κόσμο. Δεν έχει να κάνει με μένα όμως. Ολοι μας πρέπει να υπηρετήσουμε την ιστορία του Στέλιου Καζαντζίδη, αναφέρει ο Χρήστος Μάστορας.

Οπως καθόμαστε πλάι στη θάλασσα και τον ακούω, η χροιά του μου φαίνεται αρκετά διαφορετική από εκείνη που έχουμε συνηθίσει, π.χ., στις τηλεοπτικές εμφανίσεις του. Μου έχει κάνει εντύπωση ότι έχει αλλάξει η καθημερινή μου συμπεριφορά σαν άνθρωπος λόγω του ρόλου. Εχει επηρεαστεί ο τρόπος που μιλάω, που φέρομαι· “έχεις βαρύνει”, μου λένε τα κοντινά μου άτομα. Είναι παράξενο γιατί ποτέ δεν ήμουν έτσι. Στη σκηνή της παραλίας, ο Καζαντζίδης-Μάστορας κάθεται στο παγκάκι ατενίζοντας τη θάλασσα, όταν από μακριά τον πλησιάζει η Μαρινέλλα, την οποία υποδύεται η επίσης πρωτοεμφανιζόμενη στο σινεμά Ασημένια Βουλιώτη. Οι δυο τους έχουν έναν συναισθηματικά φορτισμένο διάλογο που καταλήγει στον χωρισμό.

Αυτός ο άνθρωπος ήταν κυριολεκτικά εικόνισμα δίπλα στον Χριστό για πολύ κόσμο. Ολοι μας πρέπει να υπηρετήσουμε την ιστορία του, λέει ο πρωταγωνιστής, Χρήστος Μάστορας.

Το σενάριο της Κατερίνας Μπέη (Ευτυχία, Φόνισσα) καλύπτει τη ζωή του Καζαντζίδη από τα νεανικά του χρόνια μέχρι που εκείνος αποφασίζει να παρατήσει το τραγούδι και να φύγει για την Αμερική. Οπως μας εξηγεί ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος, αυτός είναι ο Καζαντζίδης του μύθου, που δεν υπάρχει καταγεγραμμένος σε βίντεο, για παράδειγμα, πριν από τα 40 του. Η πραγματική πρόκληση της ταινίας είναι να ικανοποιήσει τον κόσμο που αγαπά τον Στέλιο. Το ζήτημα είναι ότι οι περισσότεροι νομίζουν ότι ξέρουν τον Στέλιο, ενώ στην πραγματικότητα τον έχουν γνωρίσει μόνο στη μεγάλη του ηλικία. Εμείς μιλάμε για το πριν.

Ο Χρήστος Μάστορας από τη δική του πλευρά το θέτει ως εξής: Αυτός που υποδύομαι δεν είναι ο πραγματικός Στέλιος. Κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει εκεί. Είναι ο Στέλιος που αποφασίσαμε ο Γιώργος, η Κατερίνα και εγώ να υπηρετήσουμε. Ο άνθρωπος και ο καλλιτέχνης με τα πάθη και την αλήθεια του. Ακραίος κάποιες φορές, αλλά και σε άλλη εποχή – δεν μπορούμε να τον κρίνουμε με τα σημερινά δεδομένα.

[kath-read-more post="563097196"]

Στην ταινία, φυσικά, είναι πανταχού παρούσα η μουσική. Σκηνές σε νυχτερινά κέντρα, σε ηχογραφήσεις, γνωστές φιγούρες της βιομηχανίας. Δεν είμαι ειδικός στα τραγούδια του Καζαντζίδη. Τον έμαθα με το “Υπάρχω” στα 20 χρόνια μου, σε μια περίοδο που μόλις είχα χωρίσει και νόμιζα ότι το κομμάτι γράφτηκε για εμένα. Οπως και πολλοί άλλοι, είμαι σίγουρος. Αφησα τότε την Τζόαν Μπαέζ και τον Ντίλαν και έπιασα τον Καζαντζίδη και τα λαϊκά, σημειώνει ο Τσεμπερόπουλος.

Ο πρωταγωνιστής του, ως μουσικός και ο ίδιος, το έζησε ακόμη πιο έντονα: Μελετώντας για τον ρόλο, κατάλαβα ότι αυτός ο άνθρωπος υπηρέτησε όλα τα είδη με τρομερή δεξιοτεχνία. Τον άκουγα για παράδειγμα να ερμηνεύει ηπειρώτικα και δημοτικά, με αρτιότητα ανώτερη από εκείνη των παραδοσιακών τραγουδιστών. Προσωπικά, από μικρός είχα άλλα ακούσματα και ίσως δεν είχα εκτιμήσει αρκετά τη φωνή του Καζαντζίδη. Τώρα που κλήθηκα να ερμηνεύσω ο ίδιος τα τραγούδια, ένιωσα πολύ μικρός μπροστά του.

Το Υπάρχω θα κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 19 Δεκεμβρίου.