To obowiązkowe szczepienia w 2024 roku. Jest wykaz

To obowiązkowe szczepienia w 2024 roku. Jest wykaz

Każdego roku GIS (Główny Inspektorat Sanitarny) publikuje listę szczepień obowiązkowych i zalecanych. Wśród zalecanych szczepień nadal znajduje się szczepionka na Covid-19. Sprawdź, jak wygląda Program Szczepień Ochronnych na 2024 rok.

Kalendarz szczepień, czyli szczepienia obowiązkowe dzieci i młodzieży według wieku, obejmuje szczepienia przeciwko:

• w szpitalu, tuż po urodzeniu, niemowlę otrzymuje szczepienia na gruźlicę (szczepionka BCG) oraz przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW typu B);

   

• w 2. miesiącu życia podawane są szczepienia przeciwko rotawirusom, WZW typu B oraz błonicy, tężcowi, krztuścowi i inwazyjnemu zakażeniu Haemophilus Influenzae, a także przeciwko inwazyjnym zakażeniom Streptococcus Pneumoniae (pierwsze dawki szczepienia podstawowego);

   

• w 4. miesiącu życia (po upływie 4 tygodni od pierwszej dawki) należy podać dziecku szczepionkę przeciwko zakażeniom wywołanym przez rotawirusy (druga dawka szczepienia podstawowego), a także, od ukończenia 14. tygodnia życia – przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi i inwazyjnemu zakażeniu Haemophilus Influenzae (druga dawka szczepienia podstawowego), oraz po upływie 8 tygodni od pierwszej dawki – szczepionkę przeciwko inwazyjnym zakażeniom Streptococcus Pneumoniae (druga dawka szczepienia podstawowego)’

   

• w 5.–6. miesiącu życia (po upływie 4 tygodni od drugiej dawki) powtarza się szczepienie na rotawirusy;

   

• natomiast w 6.–7. miesiącu życia podać należy szczepionkę przeciw WZW typu B, błonicy, tężcowi, krztuścowi i inwazyjnemu zakażeniu Haemophilus Influenzae (trzecia dawka szczepienia podstawowego).

   

• między 13. a 15. miesiącem życia należy podać szczepionkę przeciwko odrze, śwince, różyczce oraz przeciwko inwazyjnym zakażeniom Streptococcus Pneumoniae;

   

• od ukończenia 15. miesiąca życia należy podać czwartą dawkę szczepionki przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi i inwazyjnemu zakażeniu Haemophilus Influenzae.

Lista szczepień zalecanych obejmuje m. in.:

• COVID-19,

   

• grypie,

   

• zakażeniom wirusem syncytialnym układu oddechowego (RSV),

   

• inwazyjnym zakażeniom Neisseria Meningitidis,

   

• inwazyjnym zakażeniom Streptococcus Pneumoniae,

   

• inwazyjnym zakażeniom Haemophilus Influenzae typu b,

   

• kleszczowemu zapaleniu mózgu (KZM),

   

• WZW typu B,

   

• WZW typu A,

   

• odrze, śwince, różyczce,

   

• błonicy, tężcowi, krztuścowi,

   

• ludzkiemu wirusowi brodawczaka (HPV),

   

• gruźlicy,

   

• cholerze,

   

• durowi brzusznemu,

   

• wściekliźnie,

   

• ostremu nagminnemu porażeniu dziecięcemu (poliomyelitis),

   

• ospie wietrznej – darmowe dla dzieci uczęszczających do żłobka lub przedszkola,

   

• półpaścowi,

   

• japońskiemu zapaleniu mózgu,

   

• żółtej gorączce.

Niepożądany odczyn poszczepienny (skrót NOP, ang. adverse event following immunization – AEFI) to zaburzenie stanu zdrowia, które wystąpiło w okresie 4 tygodni po podaniu szczepionki.

W Polsce NOP są zgłaszane średnio z częstością 0,05% dla wykonanych szczepień podawanych w ramach Programu Szczepień Ochronnych oraz 0,04% szczepień przeciw COVID-19.

Najczęstsze odczyny poszczepienne:

• wysoka gorączka,

   

• wysypka,

   

• trudności z oddychaniem,

   

• długi płacz i utrzymujący się niepokój u dziecka,

   

• zaczerwienione gardło,

   

• bardzo rzadko drgawki – tzw. drgawki gorączkowe lub niezależne od temperatury ciała  drgawki niegorączkowe. Mogą one sygnalizować uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego lub zatrucie.

Rozpoznaniem i zgłoszeniem niepożądanych odczynów poszczepiennych zajmują się lekarze.

Zobacz też:

Kalendarz szczepień, czyli szczepienia obowiązkowe dzieci i młodzieży według wieku, obejmuje szczepienia przeciwko:

• w szpitalu, tuż po urodzeniu, niemowlę otrzymuje szczepienia na gruźlicę (szczepionka BCG) oraz przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW typu B);

   

• w 2. miesiącu życia podawane są szczepienia przeciwko rotawirusom, WZW typu B oraz błonicy, tężcowi, krztuścowi i inwazyjnemu zakażeniu Haemophilus Influenzae, a także przeciwko inwazyjnym zakażeniom Streptococcus Pneumoniae (pierwsze dawki szczepienia podstawowego);

   

• w 4. miesiącu życia (po upływie 4 tygodni od pierwszej dawki) należy podać dziecku szczepionkę przeciwko zakażeniom wywołanym przez rotawirusy (druga dawka szczepienia podstawowego), a także, od ukończenia 14. tygodnia życia – przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi i inwazyjnemu zakażeniu Haemophilus Influenzae (druga dawka szczepienia podstawowego), oraz po upływie 8 tygodni od pierwszej dawki – szczepionkę przeciwko inwazyjnym zakażeniom Streptococcus Pneumoniae (druga dawka szczepienia podstawowego)’

   

• w 5.–6. miesiącu życia (po upływie 4 tygodni od drugiej dawki) powtarza się szczepienie na rotawirusy;

   

• natomiast w 6.–7. miesiącu życia podać należy szczepionkę przeciw WZW typu B, błonicy, tężcowi, krztuścowi i inwazyjnemu zakażeniu Haemophilus Influenzae (trzecia dawka szczepienia podstawowego).

   

• między 13. a 15. miesiącem życia należy podać szczepionkę przeciwko odrze, śwince, różyczce oraz przeciwko inwazyjnym zakażeniom Streptococcus Pneumoniae;

   

• od ukończenia 15. miesiąca życia należy podać czwartą dawkę szczepionki przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi i inwazyjnemu zakażeniu Haemophilus Influenzae.