Ten grzyb jest wart fortunę. Rośnie w polskich lasach

Smardze są sporo warte, ale lepiej na nie uważać

Kwiecień to nie tylko czas kwitnienia kwiatów i krzewów, ale także pojawienia się pierwszych grzybów w polskich lasach. Wśród nich znajduje się prawdziwa wiosenna perełka — smardz jadalny, który przyciąga grzybiarzy nie tylko swoimi walorami smakowymi, ale i ceną. Za kilogram świeżych smardzy można dostać nawet 500 zł, a suszone grzyby osiągają cenę 3,5 tys. zł/kg. Jednak za tą atrakcyjnością mogą kryć się poważne konsekwencje.

Smardz jadalny, nazywany “polskimi truflami”, to gatunek grzyba, który rośnie na wysokości ok. 15 cm. Jego kapelusz jest brązowo-beżowy, w kształcie stożkowatym, a wnętrze przypomina swoją strukturą plaster miodu. Choć ten sezon obrodził wyjątkowo obficie, zbiór smardzy wiąże się z dwoma poważnymi ryzykami.

Po pierwsze, smardz jadalny jest pod ścisłą ochroną i nie w każdym miejscu można go zabrać do swojego koszyka. Mandat za nielegalne zbieranie tego grzyba na terenach niedozwolonych może wynieść nawet 5 tys. złotych. Zakaz nie dotyczy jednak grzybów rosnących na terenach prywatnych, takich jak pola uprawne, ogrody, szkółki leśne czy posesje prywatne. Alternatywą jest również wyjazd na Słowację czy do Czech, gdzie grzyby można legalnie zbierać bez ograniczeń.

Drugim zagrożeniem jest łudzące podobieństwo smardza jadalnego do trującej piestrzenicy kasztanowatej. Jak informuje w rozmowie z portalem o2.pl leśnik, Dawid Kontny, spożycie piestrzenicy może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, takich jak wymioty, krwawe biegunki, krwiomocz, uszkodzenie wątroby, śledziony, nerek, szpiku kostnego, a nawet wzroku. W skrajnych przypadkach może doprowadzić nawet do śmierci.

Oba gatunki mają bardzo podobną, pofałdowaną strukturę, ale istnieją pewne różnice. Jadalny smardz występuje najczęściej w miejscach wilgotnych, w żyznych lasach liściastych, na łąkach, w parkach i sadach. Natomiast trująca piestrzenica kasztanowata rośnie w młodych lasach sosnowych z mieszaną, piaszczystą glebą. Różnią się także budową główki. U smardzów jest ona kolista lub stożkowata, z wyraźną porowatą strukturą, natomiast główka piestrzenicy kasztanowatej ma zbitą, niekształtną budowę, mózgowato-pofałdowaną.

Zanim zdecydujemy się na zerwanie grzyba, warto wziąć pod uwagę te różnice. Pomyłka może mieć poważne, a nawet śmiertelne konsekwencje.