GAUCHERE: Αποκλειστική συνέντευξη με την MARIE CHRISTINE STATZ

Με παρουσία στις παρισινές πασαρέλες από τον Μάρτιο του 2020, το brand GAUCHERE της MARIE CHRISTINE STATZ συνεχίζει τη δυναμική του πορεία, με συλλογές οι οποίες απομακρύνονται από την αυστηρή ραπτική που χαρακτήριζε το ξεκίνημά του.Συναντηθήκαμε στο showroom της, στον αριθμό 188 της Rue De Rivoli, στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη, ακριβώς μία εβδομάδα μετά την παρουσίαση της συλλογής Gauchere S/S ’24 στην γκαλερί μοντέρνας τέχνης Palais de Tokyo. Η δημιουργός Marie-Christine Statz, Γαλλίδα με καταγωγή από τη Γερμανία, με υποδέχτηκε με γνήσια ευγένεια και ζεν διάθεση στον πανέμορφο χώρο της που έσφυζε από ζωή, με τους συνεργάτες της να έχουν πιάσει δουλειά από νωρίς το πρωί, ξεναγώντας πυρετωδώς τον έναν μετά τον άλλο αγοραστές και δημοσιογράφους και ενημερώνοντάς τους με κάθε λεπτομέρεια για τα ρούχα, τα αξεσουάρ και τις τιμές τους. Τα περιεργάστηκα κι εγώ για άλλη μία φορά, τα άγγιξα χωρίς την πίεση χρόνου που υπάρχει στα backstage, ώστε να νιώσω τις υφές και να θαυμάσω την τέλεια κατασκευή τους. Την ακολούθησα στη συνέχεια στο γραφείο της, όπου θα μιλούσαμε με ησυχία. Χωρίς να το πολυσκεφτώ, της εξομολογήθηκα πως, ενώ η συγκεκριμένη ήταν η πρώτη επίδειξή της στην οποία είχα παραστεί και φωτογραφίσει, το σόου Gauchere ήταν κάτι που ήθελα να βιώσω εδώ και καιρό. Κι αυτό γιατί μου είχε κάνει εντύπωση που, αν και είναι αδύνατο να αγνοήσει κανείς το ωραίο, χρειάστηκαν ακριβώς δέκα χρόνια μέχρι να απογειωθεί. Ίσως, σκέφτηκα, να οφειλόταν στο ότι η 42χρονη δημιουργός χάραξε συνειδητά και με υπομονή την πορεία της, αποφεύγοντας τη γραμμικότητα και τον δήθεν προοδευτικό μινιμαλισμό. Με εργατικότητα, πάθος και σαφή στόχο να εδραιωθεί ως ανεξάρτητη δημιουργός, ξεκίνησε τη σωστή στιγμή τη δική της επωνυμία – η οποία, παρεμπιπτόντως, βαφτίστηκε La Gauchere από μια καθηγήτριά της στην École de la Chambre Syndicale de la Couture Parisienne, ούσα η ίδια αριστερόχειρας.

Ο τρόπος με τον οποίο δημιουργεί μόδα η Marie-Christine Statz –η οποία πέρασε τα πρώτα χρόνια της καριέρας της πλάι στον Narciso Rodriguez και στην Diane Von Furstenberg– είναι άκρως διαισθητικός και σαφώς εμπνευσμένος από το σύγχρονο zeitgeist. Ο σεβασμός για το εύρος της ραπτικής τέχνης αποτελεί το συστατικό, υποστηρίζει, για την ευημερία και τη μακροβιότητα ενός brand, αποτελεί προϋπόθεση της αυθεντικά προσωπικής μόδας. Κάλλιστα Θα μπορούσε κάποιος να πει πως το βιογραφικό της προδιαθέτει για το τι μπορεί να περιμένει κάποιος στο άκουσμα του ονόματος Gauchere. Της ζητώ να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και γνέφει καταφατικά με ένα πλατύ χαμόγελο. «Έζησα επτά χρόνια στην Αμερική πριν λανσάρω την επωνυμία μου, κάτι που ήταν το όνειρό μου», με ενημερώνει. «Αν και τελείωσα τη σχολή Parsons στη Νέα Υόρκη, πάντα ήθελα να σπουδάσω στο Παρίσι. Αφού εργάστηκα λοιπόν για δύο μεγάλους οίκους μόδας, επέστρεψα στην Πόλη του Φωτός με στόχο να εξειδικευτώ στην τέχνη της ραπτικής. Γράφτηκα στη L’École de la Chambre Syndicale de la Couture Parisienne, αποσκοπώντας να γίνω καλύτερη στο αντικείμενό μου, χωρίς να έχω στο μυαλό μου κάτι μεγαλύτερο σε σχέση με τους στόχους μου. Αναρωτιόμουν αν πράγματι θα τα κατάφερνα στην τόσο πολύπλοκη πραγματικότητα της βιομηχανίας της μόδας. Ένιωθα –και ήμουν πράγματι– εντελώς μόνη, και από αυτό ήταν που άντλησα όση δύναμη και θάρρος μού έλειπαν ώστε να παρουσιάσω τα πρώτα μου 15-20 κομμάτια στο ευρύ κοινό. Ετοίμασα τη συλλογή και περίμενα υπομονετικά να φτάσει η fashion week, στο πρόγραμμα της οποίας θα περιλαμβανόταν η παρουσίασή μας. Όταν ξεκινάς κάτι δικό σου, αυτό που έχει σημασία είναι η ταύτιση με τη γυναίκα για την οποία δημιουργείς. Αν είναι αληθινά δικό σου αυτό που προτείνεις και υπάρχει ανταπόκριση, τότε θα έχει διάρκεια στον χρόνο».

Μου λέει πόσο την επηρέασαν η ζωή και οι σπουδές της στην Αμερική και βρίσκω πολύ ρομαντική την ιδέα μιας νεαρής Ευρωπαίας που αναζητά το νόημα της ζωής σε μια μεγαλούπολη η οποία χαρακτηρίζεται από μια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα και συγκεκριμένη τέχνη. Στο ξεκίνημα του Μillennium η μόδα στη Νέα Υόρκη ακροβατούσε μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος. H εποχή της grunge είχε τελειώσει για τα καλά, χωρίς ωστόσο να εξαφανιστεί ο μινιμαλισμός, που ακόμα «αντηχούσε» στις πασαρέλες διεκδικώντας έδαφος: TSE by Hussein Chalayan, DKNY, Nicole Miller, Miguel Adrover, Tuleh ήταν μόνο μερικά από τα ονόματα που καθόρισαν την περίοδο κατά την οποία ξεκινούσε το δικό της ταξίδι στη μόδα η Marie-Christine Statz. Αναρωτιέμαι πώς ένας σχεδιαστής μπορεί να πάρει αποστάσεις από την αισθητική ενός οίκου για τον οποίο εργάζεται και δεν είναι ο δικός του. «Αυτό μου συνέβη δύο φορές και μέχρι σήμερα αναρωτιέμαι αν πραγματικά μπορείς να εγκαταλείψεις μια φιλοσοφία που, ενώ δεν είναι δική σου, της έχεις αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής σου», παραδέχεται. «Για παράδειγμα, ο Narciso Rodriguez –ο απόλυτος μινιμαλιστής– μου δίδαξε πώς να σχεδιάζω σέξι φορέματα. Αυτό που μετράει όταν δημιουργείς ρούχα για κάποιον άλλο, είναι να μπορείς να ερμηνεύσεις την ιδέα του μέσα από τη δική σου υποκειμενική ματιά».

Το διάστημα που μεσολάβησε από τη Νέα Υόρκη μέχρι τη δημιουργία της προσωπικής της επωνυμίας τη βοήθησε να επικεντρωθεί στην αναζήτηση της δικής της ταυτότητας. Ωστόσο, όπως τονίζει, «Είναι αδύνατον να απομακρυνθώ από το παρελθόν, από τη γνώση που κουβαλούσα, γιατί είναι και αυτή μέρος τού ποια είμαι. Αναρωτιόμουν συνεχώς για τα υλικά που θα χρησιμοποιούσα, για την κατεύθυνση που θα έπρεπε να ακολουθήσω και για τους στόχους που θα έθετα – έτσι εξελίχθηκα. Πρέπει να πω ότι το ατελιέ του Narcisco ήταν επίσης μικρό και εκεί διδάχθηκα την τέχνη του ντραπέ και πώς να καρφιτσώνω το ύφασμα στην κούκλα. Η μόδα ανέκαθεν ήταν για μένα τρόπος ζωής. Μικρή είχα εμμονή με την Jil Sander και τον Martin Margiela, κυρίως για τη δομημένη οπτική που είχαν για το σώμα. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που με ενδιαφέρει να είναι ευδιάκριτο και στη δική μου δουλειά. Πρόσφατα γιορτάσαμε την επέτειο των δέκα χρόνων από την ίδρυση του brand Gauchere και συναντήθηκα με μια δημοσιογράφο την οποία γνώρισα όταν ήμουν ακόμα φοιτήτρια. Μου έδειξε κάποιες από τις πρώτες μου δημιουργίες που είχε αγοράσει, επιβεβαιώνοντας με τα λόγια της ό,τι έχει για μένα αξία: τη συνέπεια στο όραμα. Μου είπε, θυμάμαι: “Ειλικρινά, είχες από νωρίς μια πολύ ευαίσθητη ματιά και προσέγγιση, σκέφτεσαι το εσωτερικό του ρούχου, τον τρόπο που αγγίζουν το δέρμα τα υφάσματα”. Μου έδειξε ρούχα τα οποία σχεδόν είχα σβήσει από τη μνήμη μου, που όμως θυμίζουν αυτά που φτιάχνω ακόμα. Η συνάντησή μας ήρθε κάπως σαν επιβεβαίωση αυτού που ανέφερα πριν σε σχέση με το δημιουργικό στίγμα ενός σχεδιαστή. Σήμερα φτιάχνω ρούχα για γυναίκες οι οποίες εργάζονται και ταξιδεύουν, προτείνω ιδέες που μπορούν να φορεθούν όλες τις ώρες της ημέρας. Η πρακτικότητα και η άνεση είναι σημαντικά για μένα, θέλω όσοι φορούν τις δημιουργίες μου να νιώθουν όμορφα».

Κατά τη γνώμη της, η γνώση έρχεται με την τριβή –ακόμα και όταν υπηρετείς το όραμα ενός άλλου δημιουργού–, μέσα από τις φόρμες, τους διαφορετικούς σωματότυπους που καλείσαι να ντύσεις, τα χρώματα, τα υφάσματα, την κατασκευή. Άλλωστε, η μόδα απαιτεί χρόνο. «Έπειτα από μία δεκαετία αναζητήσεων, τώρα πια νιώθω, επιτέλους, πως μπορώ να ανοίξω περισσότερο τα φτερά μου», ομολογεί. «Ξεκίνησα μόνη, στη συνέχεια μετακόμισα σε ένα μικρό ατελιέ και κατόπιν προσέλαβα δύο άτομα. Σιγά σιγά η ομάδα μεγάλωσε και μεταφερθήκαμε στον χώρο όπου βρισκόμαστε σήμερα. Ένα brand πρέπει να είναι δομημένο με τρόπο που θα ενθαρρύνει την εξέλιξή του. Έχοντας περισσότερους συνεργάτες, κατανέμονται οι ευθύνες κι εγώ μπορώ να εστιάζω στον σχεδιασμό. Αυτό ήταν το στοίχημα που έπρεπε να κερδίσουμε ως ανεξάρτητη μάρκα: να αναπτυχθούμε και την ίδια στιγμή να στηρίξουμε αυτή την επιλογή μας, βελτιωνόμενοι διαρκώς».

Η καλοκαιρινή συλλογή Gauchere περιλαμβάνει 35 looks, που αποτελούν την επιτομή του «σκόπιμου» μινιμαλισμού με την άψογη εφαρμογή στο σώμα και την αρμονία υφών και χρωμάτων. Σιλουέτες στις οποίες οι διάφανες μεταξωτές μουσελίνες δημιουργούν ένα οπτικό παιχνίδι αποκάλυψης και απόκρυψης του σώματος. Η Marie-Christine δίνει στα μονόχρωμα κοστούμια σύγχρονη προοπτική μέσα από οργανικά σχήματα και τρισδιάστατους όγκους. Η συλλογή, που δεν είναι τίποτε άλλο από το πάντρεμα άνεσης και πολυτέλειας, εστιάζεται σε ένα καινοτόμο tailoring με τη χρήση υλικών που χρησιμοποιούνται κατά κανόνα για την κατασκευή αθλητικών ειδών. Και όλα αυτά με μια χρωματική παλέτα που χαρακτηρίζεται κυρίως από τους μπεζ τόνους, το πορτοκαλοκόκκινο της δύσης του ήλιου και το έντονο κίτρινο. Της λέω ότι γνώμη μου είναι πως τα γυαλιά ηλίου της Ahlem που φορούσαν τα μοντέλα στο σόου οδήγησαν την Gauchere σε μια νέα «επικράτεια», εκείνη του hype. «Πιστεύω πως η συγκεκριμένη συλλογή αποτελεί την ωρίμανσή μου ως σχεδιάστριας, αλλά και ως γυναίκας», απαντά.