Η Δήμητρα Ματσούκα μιλά για τις αλλαγές στη ζωή της μετά τον γάμο και τον Πέτρο Κόκκαλη

Στην εφημερίδα Real Life και τη δημοσιογράφον Νίκη Κώτσου μίλησε η Δήμητρα Ματσούκα όπου μεταξύ άλλων μίλησε για τον σύζυγο της Πέτρο Κόκκαλη και τη ζωή μετά τον γάμο.

Πόσο έχει αλλάξει ζωή σου με τον γάμο; Τι σημαίνει για σένα ο θεσμός; Τι συμβολισμό είχε για σένα το μυστήριο;

Για εμένα ο θεσμός του γάμου είναι ένα άνοιγμα προς έναν κόσμο που δεν γνωρίζω. Αυτόν της κοινής πορείας με έναν άλλον άνθρωπο, κάτι που βεβαίως εμπεριέχει πολλά. Απαιτεί συμβιβασμούς, συγκρούσεις, συμφιλιώσεις και χαρές και κυρίως την κοινή, σταθερή απόφαση του να “είμαστε μαζί”. Στα μυστήρια της θρησκείας μας, γενικά και όχι μόνο σε αυτό του γάμου, οι εμπλεκόμενοι προσφέρουν τη φυσική τους πραγματικότητα, εν προκειμένω, τον έρωτα και την αγάπη που αισθάνονται σε κάτι έξω από αυτήν, σε κάτι μεγαλύτερο που μεταφέρει αυτή τη βασική ανθρώπινη ανάγκη για σύνδεση με τον άλλον έξω από το στενό αυτό πλαίσιο των δύο. Σε κάτι που μπορεί να εμπνεύσει για το θαύμα που έχουμε, όταν μιλάμε για μια τέτοια σύνδεση ψυχική, σωματική και πνευματική δύο ξένων μεταξύ τους ανθρώπων. Αυτό το οι δυο εις σάρκα μία στα αυτιά μου, έτσι καθολικά όπως το αντιλαμβάνομαι, με συγκινεί και το βλέπω ως κάτι που αξίζει να πάρεις μία ευλογία, ώστε να το καταφέρεις.

Είσαι παραδοσιακή γυναίκα;

Όχι. Με ευχαριστεί εξίσου το να φροντίζω τον άντρα μου με το να δέχομαι και τη φροντίδα του.

Όπως έχεις πει κατά καιρούς, για εσένα παίζει σημαντικό ρόλο η οικογένεια. Θα ήθελες να συμπληρώσει την οικογένειά σου η υιοθεσία ίσως, ενός παιδιού;

Μεγάλωσα έχοντας πολλές υποχρεώσεις, συχνά παραπάνω από όσες αναλογούσαν στην ηλικία μου. Θυμάμαι τον εαυτό μου με μία μόνιμη αγωνία και αίσθηση ανεπάρκειας – ας πούμε – ως προς την μικρότερη αδελφή μου, που ως παιδί χωρισμένων γονιών με μητέρα που εργαζόταν, ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητας της ήταν και δικό μου χρέος. Έκανα λάθη που ακόμα με ταλαιπωρεί η σκέψη τους, παρόλο που έκανα και σωστά. Οι αγωνίες ενός κηδεμόνα, που άλλοι αντιμετωπίζουν χωρίς να χάνουν τον εαυτό τους, εμένα νομίζω ότι θα με συνέθλιβαν, είναι αυτός ο χαρακτήρας μου και η ιδιοσυγκρασία μου. Και πάντα απορώ με τις μητέρες που τα παιδιά τους τα μεγάλωσαν νταντάδες ή στην καλύτερη, γιαγιάδες. Σε κάθε περίπτωση δεν θα ήθελα να είμαι μία τέτοια μητέρα και -τέλος πάντων- το χρέος μου και τη συμμετοχή μου στο μεγάλωμα ενός παιδιού αισθάνομαι πως τα εξετέλεσα με αγάπη και κόπο και σε πολύ νεαρή ηλικία, ευτυχώς με θαυμάσια αποτελέσματα. Καταρχάς η αδελφή μου ανάμεσα στις πολλές άλλες αρετές της, είναι η καλύτερη μητέρα που έχω συναντήσει.

Τι σημαίνει για σένα ο Πέτρος;

Ο Πέτρος είναι ο έρωτας της ζωής μου.