Λευτέρης Καλογιάννης: Πέθανε ο βουλευτής της ΝΔ, που είχε αρπάξει την κάλπη το 1985

Έφυγε σήμερα (15/6) από τη ζωή, σε ηλικία 94 ετών, ο πρώην βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ Λευτέρης Καλογιάννης, που διευέλεσε αυτό το ροόλο από το 1974 έως το 1993.

Την πολιτική του πορεία στιγμάτισε η κίνηση του να «αρπάξει» την κάλπη που είχε στηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Την ώρα που μοιράζονταν τα μπλέ ψηφοδέλτια με το όνομα του Χρήσου Σαρτζετάκη, οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, φώναζαν «αίσχος» και χτυπούσαν τα έδρανα. Επρόκειτο για την δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Εκείνη την ώρα, ξεκινάει άλλη μια ιστορική αντιπαράθεση μεταξύ των Παπανδρέου - Μητσοτάκη και τότε ο Καλογιάννης, βάζει την κάλπη στον ώμο και φεύγει εκτός αιθούσης.

Ο Κίμων Κουλούρης, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, τον αντιλαμβάνεται και τότε τρέχει πίσω του για να πάρει την κάλπη, η οποία θα κατέληγε στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας.

Η κηδεία του Λευτέρη Καλογιάννη θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή στις 12 το μεσημέρι στον Ι.Ν. Αγίας Μαρίνης Ιωαννίνων.

Ο Λευτέρης Καλογιάννης γεννήθηκε στους Χουλιαράδες των Ιωαννίνων το 1930. Σπούδασε στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων και στη Σχολή Υπομηχανικών του ΕΜΠ.

Λευτέρης Καλογιάννης: Η δήλωση του προέδρου της Βουλής Κωνσταντίνου Τασούλα

Ξεκινώντας από τους Χουλιαράδες των Τζουμέρκων και την σκληραγωγία του πατρικού καρβουνιάρικου ακολούθησε, μετά τη Ζωσιμαία, ανώτερες τεχνικές σπουδές στην Αθήνα που τον έκαναν έναν πολύ πετυχημένο αλλά και γενναιόδωρο σε προσφορά ιδίως στα μακρινά χωριά του Νομού μας εργολάβο δημοσίων έργων.

Πρωτοεκλέχτηκε βουλευτής Ιωαννίνων στις πρώτες Μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 και ακολούθησαν άλλες τέσσερις εκλογές του μέχρι το 1993 αφήνοντας ένα δημιουργικό αποτύπωμα για τον τόπο. Δυναμικός, πείσμων όσο και τεκμηριωμένος διεκδικητής για τα Γιάννινα χειρίστηκε με επιτυχία τα Ηπειρωτικά ζητήματα.

Το τελευταίο ίσως από τα γραπτά του, που ήταν πολλά, έχει τον τίτλο «Η Οδύσσεια μου».

Εδώ λοιπόν σήμερα η «Οδύσσειά» του ολοκληρώνεται έπειτα από μια πολυκύμαντη, δραστήρια αλλά και στοχαστική ζωή. Το παράδειγμα του θα μας θυμίζει πως η ζωή κατακτιέται και δικαιώνεται συγχρόνως όταν η προσπάθεια για προκοπή και προσφορά είναι συνεχής και γνήσια.

Στην σύζυγό του Ευτυχία, στα παιδιά του Σταύρο, Ειρήνη και Τατιάνα στα εγγόνια και τα δισέγγονά του εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια».

Δείτε το άρθρο στο Parapolitika.gr