Νίκος Πελετιέ: Προσοχή στο κενό μεταξύ trash και επικίνδυνης TV
Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες άγριων περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης, ενώ οι γυναικοκτονίες αυξάνονται με δραματικό ρυθμό. Κάθε φορά που θεωρούμε πως έχουμε κάνει ένα βήμα προς την εξάλειψη της πατριαρχίας και των έμφυλων στερεοτύπων, έρχεται η πραγματικότητα για να μας προσγειώσει απότομα και να μας επιβεβαιώσει πως ο αγώνας για ισότητα και απαραίτητος είναι, και δεν πρέπει να σταματά ποτέ.
Σε αυτό το ζοφερό κοινωνικό κλίμα, όπου ο μισογυνισμός και ο σεξισμός βρίσκουν, όχι μόνο χώρο να φυτρώσουν σαν ζιζάνια, αλλά οδηγούν και σε εκατοντάδες θύματα, το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι η δημόσια νομιμοποίηση ανθρώπων και προσωπικοτήτων που εκφράζουν τέτοιου είδους απόψεις για τις γυναίκες.
Κι όμως, ενώ θα θεωρείτο “αυτονόητο” πως δεν θα έπρεπε να δίνεται τηλεοπτικό βήμα σε τέτοια άτομα, ο Νίκος Πελετιέ, ένας 26χρονος TikToker από την Κύπρο, που είναι (κάτι σαν) σεξιστής influencer και παραγωγός μισογυνιστικού περιεχομένου στα social media, αποτελεί έναν από τους 6 παίκτες της νέας σεζόν του Power of Love στον ΣΚΑΙ.
Ο ίδιος “συστήθηκε” το βράδυ της Κυριακής (30/06) στο τηλεοπτικό κοινό, στην πρεμιέρα του “ριάλιτι αγάπης” – όπως αποκαλείται το εν λόγω πρόγραμμα – και ήδη από τα πρώτα του λόγια, οι χρήστες του Twitter τον έβαλαν στην “black list”. Δήλωσε πως είναι “ο καλύτερος προπονητής σχέσεων στον κόσμο” και δεν παρέλειψε να κάνει σαφείς εξ αρχής τις απόψεις του για τα δύο φύλα, τονίζοντας πως “η θέση της γυναίκας στην κοινωνία είναι η ανατροφή παιδιών και η στήριξη στον σύζυγο της”.
Νίκος Πελετιέ: Ο “Κύπριος Andrew Tate”
Πολλοί τον αναγνώρισαν από τα βίντεο που έχει ανεβάσει στο παρελθόν στα social media, ορισμένα εκ των οποίων είχαν γίνει viral. Ο ίδιος είχε γίνει θέμα σε αρκετά κυπριακά και ελληνικά μέσα στο παρελθόν, λόγω των αναρτήσεών του, οι οποίες επικεντρώνονταν στην “υπεροχή” των ανδρών ως προς τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, στις διαφορές μεταξύ των δύο φύλων (για παράδειγμα ότι ο άνδρας είναι πολυγαμικό ον, ενώ η γυναίκα μονογαμική), στο πώς πρέπει να είναι μία γυναίκα (να μην έχει τρίχες!) και πολλά άλλα, που εντάσσονται σε αυτή την σεξιστική ιδεολογία: “οι γυναίκες πρέπει να υπακούν τους άνδρες τους”, “αναζητώ γυναίκα παρθένα, χωρίς βρώμικο παρελθόν και χωρίς άνδρες φίλους”, “Κάποιες φορές κάνω έρωτα και σε άλλες γυναίκες. Μην διανοηθείτε να ρωτήσετε εάν η γυναίκα μου κοιμάται με άλλους άνδρες”.
Τότε, είχε χαρακτηριστεί ως “ο Κύπριος Andrew Tate” (ο εν λόγω influencer που έχει κατηγορηθεί για βιασμό και εμπορία ανθρώπων), αν και μια ομάδα χρηστών των social media υποστήριζαν πως η συγκεκριμένη “περσόνα” του Πελετιέ, δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα επικό τρολ που μας έχει ξεγελάσει όλους.
Όπως και να έχει, όμως, ο Νίκος Πελετιέ εκφράζει δημόσια απόψεις που είναι άκρως υποτιμητικές για το γυναικείο φύλο, διαιωνίζοντας τις πατριαρχικές αντιλήψεις που προσπαθούμε με πολλούς και σκληρούς αγώνες να ξεριζώσουμε, μετρώντας πολλές φορές και θανάτους ανθρώπων. Άρα, είτε είναι “τρολ”, είτε όχι, το κακό γίνεται.
Η trash tv έχει την χάρη της, έχει πλάκα και ο σκοπός της είναι να προσφέρει χαλαρωτικές και χιουμοριστικές στιγμές στους τηλεθεατές. Τα όρια, όμως, μεταξύ ανάλαφρου και επικίνδυνου είναι, σε αυτή την περίπτωση, πάρα πολύ λεπτά.
Επιλέγοντας μία προσωπικότητα όπως ο Νίκος Πελετιέ (και ο κάθε Πελετιέ) ως βασικό παίκτη ενός καθημερινού ριάλιτι, το οποίο προβάλλεται στην prime time ζώνη, είναι σαν να νομιμοποιείς την δημόσια έκφραση μισογυνιστικών απόψεων, επειδή αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο ενός ακόμη παιχνιδιού. Δηλαδή, είναι σαν να λέμε πως επειδή πρόκειται για ένα “ψυχαγωγικό πρόγραμμα” και, επομένως, δεν χρειάζεται να το παίρνουμε και πολύ στα σοβαρά, η προβολή και η αναπαραγωγή θεωρήσεων που στην πραγματική ζωή έχουν οδηγήσει σε εγκλήματα, εδώ είναι οκ.
Δεν είναι όμως έτσι. Ίσα ίσα που η μετατροπή επικίνδυνων απόψεων σε “αστείες” ατάκες ενός διαγωνιζόμενου, ενός trash χαρακτήρα σε ριάλιτι, μπορούν να επηρεάσουν πολύ περισσότερο από το να ακούγονταν σε μια σοβαρότερη συνθήκη. Περνούν υπόγεια, χαλαρά και… ψυχαγωγικά στο υποσυνείδητο, ενώ σε εφήβους και σε νέα παιδιά, τέτοιοι χαρακτήρες – παίκτες μπορούν να λειτουργήσουν και ως δήθεν “πρότυπα”.
Το να καταδικαστούν από τα social media και από τους χρήστες του Twitter (όπως και εν πολλοίς αναμένεται), δεν είναι αρκετό.
Η επιλογή, λοιπόν, του Νίκου Πελετιέ σε ένα πρόγραμμα που προβάλλεται δημόσια στην τηλεόραση, σε μια εποχή που τα περιστατικά έμφυλης βίας και οι γυναικοκτονίες αποτελούν καθημερινότητα, είναι όχι μόνο ατυχής, αλλά και απαράδεκτη, όπως απαράδεκτη είναι και η παντελής απουσία του ΕΣΡ σε τέτοιες περιπτώσεις (για άλλη μια φορά).
Δεν είναι όλα προς χάριν τηλεθέασης. Μη θυμηθούμε την εμετική ατάκα παίκτη του Big Brother (2020) στο ίδιο κανάλι…