Boeing przejmie Spirit AeroSystems za 4,7 miliarda dolarów

Boeing Co. zgodził się kupić Spirit AeroSystems Holdings Inc. w ramach transakcji obejmującej wszystkie akcje o wartości 4,7 miliarda dolarów, czyli 37,25 dolarów za akcję, kończąc rozłąkę trwającą dwie dekady. To strategiczne posunięcie ma na celu zajęcie się bieżącymi wadami produkcyjnymi i usprawnienie operacji.

Całkowita wartość transakcji, łącznie z ostatnim zadeklarowanym zadłużeniem netto Spirit, wynosi około 8,3 miliarda dolarów.

Transakcja obejmuje także znaczącą transakcję z Airbus SE, w ramach której europejski producent samolotów nabędzie część działalności Spirit za symboliczną cenę 1 dolara, otrzymując jednocześnie wynagrodzenie w wysokości 559 milionów dolarów.

Szczegóły przejęcia Boeinga i konsekwencje finansowe

Cena przejęcia Boeinga stanowi 30% premię w stosunku do ceny akcji Spirit na zamknięciu z dnia 29 lutego, poprzedzającej potwierdzenie rozmów w sprawie fuzji.

Ta trójstronna transakcja ponownie łączy Boeinga z działalnością wydzieloną w 2005 roku w celu ograniczenia kosztów i outsourcingu aktywów.

Decyzja o sprowadzeniu Spirita z powrotem do firmy została podjęta po niemal katastrofalnym incydencie, który miał miejsce 5 stycznia, kiedy kadłub złożony ze Spirita utracił podczas lotu panel w kształcie drzwi, co doprowadziło do znaczących zmian w kontroli i zarządzaniu w Boeingu.

Strategiczne posunięcie Airbusa w ramach transakcji

Airbus zawarł „wiążącą umowę warunków” ze firmą Spirit dotyczącą nabycia zakładów produkujących sekcje kadłuba A350 w Kinston w Północnej Karolinie i St. Nazaire we Francji.

Airbus planuje zakup skrzydeł i środkowej części kadłuba A220 w Belfaście w Irlandii Północnej i Casablance w Maroku, a także produkcję pylonów A220 w siedzibie Spirit. Celem tego przejęcia jest zwiększenie możliwości produkcyjnych Airbusa i usprawnienie jego łańcucha dostaw.

Przed nami wyzwania regulacyjne i finansowe

Oczekuje się, że transakcja Boeinga zostanie sfinalizowana w połowie 2025 r., pod warunkiem uzyskania zgody amerykańskich organów regulacyjnych, Pentagonu i amerykańskich organów antymonopolowych.

Przejęcie jest postrzegane jako pozytywne posunięcie przez organy regulacyjne zaniepokojone spadkiem jakości produkcji, szczególnie w świetle znacznej rotacji pracowników po pandemii.

Zakończenie transakcji zależy od pokonania potencjalnych przeszkód regulacyjnych, biorąc pod uwagę coraz większą kontrolę nad konsolidacją produkcji lotniczej i obronnej.

Wpływ na działalność Boeinga i Spirit AeroSystems

Ponowne przejęcie ponownie połączy zasoby i wiedzę fachową, które kiedyś znajdowały się pod jednym dachem, konsolidując tysiące pracowników i dziesięciolecia wspólnej wiedzy.

Posunięcie to następuje w związku z przygotowaniami Boeinga do potencjalnej ugody z Departamentem Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych w sprawie zarzutów związanych z katastrofami 737 Max w latach 2018 i 2019. Oczekuje się, że rząd postawi zarzuty Boeingowi, pozostawiając firmie wybór między przyznaniem się do winy a ryzykowaniem procesu.

Napięcia finansowe i zmiany w zarządzaniu

Dla Boeinga ponowne przywrócenie Spirita pod swój parasol ma kluczowe znaczenie w obliczu ciągłych wyzwań finansowych. Firma odnotowała stratę gotówkową w wysokości około 4 miliardów dolarów w pierwszym kwartale i spodziewa się podobnych strat w bieżącym kwartale.

Ponieważ jego rating kredytowy jest niebezpiecznie bliski spekulacyjnemu, Boeing stara się uniknąć zejścia na terytorium śmieci.

Przejęcie sygnalizuje również potencjalną zmianę przywództwa, a dyrektor generalny Boeinga Dave Calhoun ma ustąpić ze stanowiska pod koniec roku.

Za potencjalnego kandydata na stanowisko Calhouna uważa się dyrektora generalnego Spirit AeroSystems, Pata Shanahana, byłego dyrektora Boeinga znanego z pracy nad 787 Dreamlinerem.

Perspektywy przyszłości przemysłu lotniczego

To przejęcie odzwierciedla szersze trendy w branży lotniczej, gdzie główni gracze konsolidują się, aby zaradzić nieefektywności operacyjnej i wadom produkcyjnym.

Oczekuje się, że powrót Spirit AeroSystems do Boeinga ustabilizuje procesy produkcyjne i poprawi ogólną kontrolę jakości. W miarę jak obie firmy będą poruszać się po okresie pandemii, ich zdolność do płynnej integracji działań będzie miała kluczowe znaczenie dla ich sukcesu.