Ο ΣΥΡΙΖΑ που πάει από τον... κακό στο χειρότερο, οι "αυλοκόλακες" και οι "Λαοκόοντες" του Ανδρουλάκη και το... "αυτογκόλ" του "ανακατωσούρα"
Ο ΣΥΡΙΖΑ που πάει από τον... κακό στο χειρότερο, οι "αυλοκόλακες" και οι "Λαοκόοντες" του Ανδρουλάκη και το... "αυτογκόλ" του "ανακατωσούρα"
Από τον... κακό στον χειρότερο
Ο Στ. Κασσελάκης έχει πει µια µεγάλη αλήθεια. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν σοβαρό και αξιόπιστο κόµµα, ο ίδιος ποτέ δεν θα είχε εκλεγεί πρόεδρός του. Συνεπώς, κατέκτησε τη συγκεκριµένη θέση, επειδή ο προκάτοχός του Αλ. Τσίπρας ήταν χειρότερος από αυτόν. Αν τώρα κάποιοι ανακάλυψαν ότι «τόσος ήταν» είναι επειδή διαδέχτηκε έναν άλλον που αποδείχτηκε ότι ήταν «ελάχιστος». Όµως στον ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση µε το ΠΑΣΟΚ που όσες κρίσεις και αν έχει περάσει δεν διολισθαίνει σε καταστάσεις κωµικοτραγικές, έχουν ξεφύγει εντελώς.
Παρακολουθώντας κανείς αυτά που συµβαίνουν νοµίζει ότι οι πρωταγωνιστές δεν είναι πολιτικοί αλλά ηθοποιοί σε ταινίες µε σουρεαλιστικό περιεχόµενο. Κάλλιστα θα µπορούσε να εµπνεύσει τον Γούντι Άλεν, για να δηµιουργήσει µια µαύρη φαρσοκωµωδία.Ο Στ. Κασσελάκης, που δεν βρίσκει χρήµατα για να κρατήσει ανοιχτό το καθηµερινό φύλλο µιας ιστορικής εφηµερίδας, όπως η «Αυγή», βρίσκεται στο εξωτερικό και ψάχνει χορηγούς για να φτιάξει, υποτίθεται, το δικό του ίδρυµα εναντίον της Ακροδεξιάς.
Ο Αλ. Τσίπρας, πολέµιος των µη κρατικών πανεπιστηµίων, πηγαίνει στην Τουρκία και φοράει την τήβεννο της ιδιωτικής χρηµατοδότησης της Εκπαίδευσης, που του «φόρεσε» ο επιχειρηµατίας Κοτς, καλώντας τους αποφοίτους του συγκεκριµένου ιδιωτικού πανεπιστηµίου να «έχουν ψηλά το κεφάλι». Σε κάποια γωνιά «κλαίει» ο Π. Καµµένος και ο Π. Παυλόπουλος, που συµµετείχαν στον θίασο της διακυβέρνησής του, παριστάνοντας τους «τουρκοφάγους». Το να προτρέπει Έλληνας, πρώην πρωθυπουργός, Τούρκους φοιτητές να έχουν «ψηλά το κεφάλι», αν µη τι άλλο, εµπεριέχει και µια δόση συναισθηµατικού ντοπαρίσµατος σε πατριωτικό επίπεδο.
Οι «αυλοκόλακες» και οι «Λαοκόοντες»
Όταν ο Νίκος Ανδρουλάκης έγινε πρώτη φορά πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, χωρίς λόγο και αιτία άρχισε να κρατά σε απόσταση κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι όχι μόνο είχαν «ιδρώσει τη φανέλα» για πάρτη του, αλλά έτρωγαν και «ξύλο» για λογαριασμό του από τους εσωκομματικούς αντιπάλους του. Στην πορεία, οι άνθρωποι αυτοί περιθωριοποιήθηκαν εντελώς, καθώς ο Ν. Ανδρουλάκης έκανε γενικούς κουμανταδόρους στη Χαριλάου Τρικούπη κάποια πρόσωπα που σήμερα «σκηνοθετούν» το έργο της αμφισβήτησής του με σκοπό την εκπαραθύρωσή του από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Για καλή του τύχη όμως οι άνθρωποι αυτοί, ενώ θα έπρεπε να βρίσκονται σήμερα απέναντί του, είναι και πάλι δίπλα του. Ίσως όχι «ευχάριστοι», αλλά σίγουρα «χρήσιμοι». Τους πολυμήχανους «αυλοκόλακες», που αποδείχτηκαν τελικά δούρειοι ίπποι για να κάψουν το ΠΑΣΟΚ όπως ο Οδυσσέας την Τροία, τώρα τους ξέρει. Το θέμα είναι να «αναστήσει» τους «Λαοκόοντες» της παράταξης, που εγκαίρως τον είχαν προειδοποιήσει «μια θανάσιμη απειλή είναι τούτη και ετούτοι».
Αυτογκόλ του «ανακατωσούρα»
Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, που δεν στηρίζει την υποψηφιότητα του Νίκου Ανδρουλάκη για την αρχηγία του κόμματος, φέρεται να συναντήθηκε προ ημερών με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν θέλουν για αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον Στέφανο Κασσελάκη. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το συγκεκριμένο ραντεβού πραγματοποιήθηκε στο Γκάζι, σε χώρο που ανήκει σε κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο συγκεκριμένος βουλευτής, γνωστός και ως «ανακατωσούρας», ελπίζει πως αν βάλει στο κόλπο των εσωκομματικών εξελίξεων του ΠΑΣΟΚ και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται απέναντι στον Κασσελάκη, τότε θα προσδώσει δυναμική στον υποψήφιο που στηρίζει απέναντι στον Ανδρουλάκη. Εκείνο όμως που δεν γνωρίζει είναι ότι αυτοί με τους οποίους πήγε και συνομίλησε ήδη έχουν ανοιχτό δίαυλο με τον Ν. Ανδρουλάκη.
Εάν ο Ν. Ανδρουλάκης κερδίσει τη μάχη των εσωκομματικών εκλογών για την προεδρία του κόμματος, την επόμενη μέρα δύο πρόσωπα θα πρωταγωνιστήσουν στην κατάληψη ηγετικών θέσεων σε Βουλή και κόμμα: ο Παύλος Χρηστίδης και ο γνωστός εργατολόγος Κώστας Τσουκαλάς.
Λυκοσυμμαχίες
Και να θέλει κανείς να πάρει στα σοβαρά ορισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία πρωταγωνιστούν αυτές τις ημέρες στις παρασκηνιακές ζυμώσεις εναντίον του Ν. Ανδρουλάκη, εντούτοις δεν είναι και τόσο εύκολο. Όταν βλέπεις να βρίσκονται στην ίδια γραμμή ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος και η Τόνια Αντωνίου, που σε πολιτικό επίπεδο δεν υπάρχει καμία ταύτιση ανάμεσά τους, λες, εδώ κάτι άλλο συμβαίνει. Δηλαδή, εάν ρωτήσεις ποια είναι η άποψη της Τόνιας Αντωνίου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια και την ίδια ερώτηση κάνεις και στον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, είναι βέβαιο πως θα πάρεις διαφορετική απάντηση. Συνεπώς, στην παρούσα φάση η συμπόρευσή τους είναι καθαρά «οργανωτικού» και όχι «πολιτικού» ή ιδεολογικού χαρακτήρα.
Δείτε το άρθρο στο Parapolitika.gr