“สมโภชน์ อาหุนัย” เปิดเบื้องลึก Money Game บีบขายหุ้น บาดเจ็บแต่ยังไม่ตาย

ภาพประกอบข่าว

สัมภาษณ์

ราคาหุ้นดิ่งเกือบ 10 เท่าในเวลาสัปดาห์เดียวนักลงทุนอาจบาดเจ็บ แต่เจ้าของก็เจ็บไม่แพ้กัน อะไรคือสาเหตุของวิกฤตหุ้น EA ‘สมโภชน์ อาหุนัย’ ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร บริษัท พลังงานบริสุทธิ์ จำกัด (มหาชน) เปิดใจ ยอมรับว่าวิกฤตราคาหุ้นครั้งนี้ทำให้ บาดเจ็บ แต่ไม่ตาย แต่นี่ไม่ใช่ครั้งที่เจ็บมากที่สุด ผมเคยคิดจะฆ่าตัวตายมาแล้วก่อนหน้านี้แต่ถ้าไม่ใช่เพราะ ลูกสาวผมคงโดดตึกไปแล้ว บทเรียนครั้งนี้ ทำให้ผมได้เรียนรู้

ภาพประกอบข่าว

‘สมโภชน์’ เริ่มถ่ายทอดเรื่องราวให้สื่อฟังว่าหุ้น EA ปรับราคาลดลงอย่างมีนัยยะสำคัญในเวลาเพียงไม่กี่วัน เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดทำให้โวลลุ่มการซื้อขายในวันศุกร์ (28 มิ.ย. 2567) เป็นหมื่นล้าน ผมก็ตกใจเหมือนกัน

หลัก ๆ คือ เมื่อราคาหุ้นลดลงเยอะจาก 100 ลงมาเหลือ 10 กว่าบาท/หุ้น จึงทำให้เกิดการ “Forced Sell” (บังคับขายหุ้น) และก็ สโนว์บอลกันมา คนนั้นฟอร์ซเซลคนนี้ฟอร์ซเซล ก็เลยเกิดเป็นโมเมนตั้มเกิดขึ้น

ฟอร์ซเซลจบหรือยัง

“วันศุกร์ที่ 28 กรกฎาคม 67 เป็นวันที่ผมเจ็บที่สุด แต่มูลหนี้ที่ตั้งไว้มันหมด สำหรับผมแรงฟอร์ซเซลอันนี้น่าจะจบแล้ว ผมเพิ่งได้นอนหลับเมื่อคืนนี้ (30 มิ.ย.)”

เสียหายไหม-เท่าไร

“ถามว่าเสียหายเท่าไร เสียหายแน่นอนอยู่แล้ว ด้วยหุ้นตกลงขนาดนั้น ผมเจ็บและเสียหาย แต่โดยรวมแล้ว หุ้นที่เหลืออยู่ที่ผมและพันธมิตร ทีมงานยังเกิน 50% ของบริษัท หมายความว่า บริษัทยังอยู่ในฐานะที่ปลอดภัย และผมยังบริหาร ผมบาดเจ็บแต่ยังไม่ตาย”

ถ้าวันนี้ผมเป็นคนไม่คอนเซอร์เวทีพผมคงตายไปแล้ว ทางทีมงานผมคุณคณิต (NEX) ไปกู้ 20% ของพอร์ตที่เขามีอยู่ พอหุ้นลงมา ทำให้มูลค่าหุ้น 100% ของเค้าหายไปเลย อันนั้นเป็นสิ่งที่หนักสำหรับเขา

สำหรับผม เมื่อหลายปีก่อน ผมกู้เงินมาลงทุน แต่การกู้ยังไม่ถึง 3% ของ Wealth ที่ผมมี หรือพอร์ตการลงทุนของผม ซึ่งคนที่ไม่ถูกฟอร์ซลักษณะนี้คงมีแต่คนที่ไม่กู้ (ซึ่งคงไม่มี) เปรียบเทียบเหมือนผมมี 100 บาท กู้ 3 บาท ผมจึงคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องรุนแรงอะไร

ทำไมต้องไปกู้ 3%

ผมต้องอธิบายว่า เวลาที่แบงค์หรือสถาบันการเงินเห็นว่าใครมีเงิน ก็จะมีพวก Private Banking เข้ามา ให้เรากระจายความเสี่ยงหุ้นที่วางไว้ กระจายการลงทุน แต่ผมเองมีความเชื่อมั่นในบริษัทจึงทำการกู้แค่บางส่วน และไม่เคยคิดว่าหุ้นจะลงมาได้ขนาดนี้ พูดตรงๆว่า สถานะของบริษัทยังกำไร แม้คุณจะบอกว่าเริ่มมีผลประกอบการลดลงจาก Adder (โรงไฟฟ้า) ที่ลดลง แต่ผมเงินแคชโฟลว์ไหลเข้าเดือนละหลักพันล้าน

“ผมเป็นเจ้าของ ผมรักมันมาก ตั้งแต่ตั้งมาผมไม่เคยขายหุ้นตัวเองเลย ไม่เคยคิดที่จะขาย และถ้าวันนี้มีคนให้ผมกู้ผมก็จะซื้อหุ้นผมคืน”

“ผมรู้สึกตลอดเวลาที่มีคนมาถามว่าหุ้นราคาแพงไหม ผมจะพูดเสมอว่าเรื่องหุ้นให้นักลงทุนพิจารณาเถอะ ผมเป็นผู้บริหาร ผมไม่ควรจะไปยุ่งเรื่องนี้  ผมเป็นผู้บริหารควรจะทำให้บริษัทดี และถ้าบริษัทดีแล้ว ราคาหุ้นมันก็จะดีเองสะท้อนจากสิ่งที่เราทำงาน อาจจะเร็วบ้าง ช้าบ้างก็ตาม แต่สุดท้ายมันก็จะขึ้น ผมเชื่อเรื่องฟันดาเมนทอลของหุ้น”

ครั้งนี้หนักหนาสาหัส ขอโทษนักลงทุน

ครั้งนี้มันรีเวิร์ดจากสิ่งที่ผมคิด มันเกิดจากตลาดทุนมันเริ่มล้ำเส้นการทำธุรกิจของคน เพราะว่าหุ้นมันลงโดยการชอร์ตก็ได้ หรือข่าวลือก็ได้ แต่ผมไม่ได้เข้าไปยุ่ง เพราะผมคิดว่านักลงทุนควรมีวิจารณญาน ในการตัดสินใจ

แต่การที่ราคาหุ้นมันลงมาเรื่อยๆ โดยที่ผมเองอาจจะไม่ได้เข้าไปอธิบาย ด้วยความที่ไม่คิดว่ามันเกี่ยวกับตัวเองมากนัก จากสิ่งที่ลงมา คนก็เริ่มคิดว่าบริษัทมีปัญหาอะไรหรือเปล่า หรือคิดว่าบริษัทน่าจะมีปัญหาเพราะราคาหุ้นมันลง สิ่งเหล่านี้มันเป็นจิตวิทยาที่เกิดขึ้น ซึ่งมันก็ไหลลงมาเรื่อยๆ คนไหนที่กู้เยอะก็โดนเยอะก่อน มันก็สโนว์บอล เลยกลายเป็นว่าผมต้องโดนด้วย แต่ผมก็ยอมรับในกติกา

“สิ่งที่มันเกิดขึ้นตรงนี้ผมต้องขอโทษนักลงทุนทุกคนที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ซึ่งเราเองไม่ได้มีเจนนาที่จะทำให้เกิดขึ้น คนที่ผมรู้จัก พนักงาน ผู้บริหารผมโดนกันหมด ผมมองเรื่องนี้ว่ามันคือสงครามการเงิน หรือต้มยำกุ้งดีนี่เอง หุ้นตัวไหนไม่มีมาร์จิน บริษัทไหนถืออยู่ก็โดนหมด แต่ที่ผมโดนน้อยเพราะว่าผม มี Wealth เพราะผมทำไปแค่ 3% แต่ยอมรับว่าเจ็บตัวมากกว่า 3%”

มีเงินคัพเวอร์หนี้+ดอกเบี้ย

“ผมพยามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ผมได้พยายามคุยกับสถาบันการเงินแห่งนั้นตั้งแต่วันแรกที่มีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น มีการพูดกันว่า เราจะมาทำให้ตลาดเสียหายทำไม เพราะผมมีทรัพย์สินที่อยู่ที่สถาบันการเงินแห่งนี้จำนวนมากเยอะพอที่จะจ่ายทั้งหนื้ทั้งดอกเบี้ยให้เขาได้ เราก็เลยคิดว่าคงน่าจะคุยกันกันได้”

ปรากฎว่าพอเราเดินไป วันแรกที่เราไปคุย วันแรกฟอร์ซเซลวันอังคาร 25 มิ.ย. 67 ผมก็บอกเขาว่ให้ใจเย็นได้ไหม จะไปชอร์ตเซลในตลาดทำไมมันจะกระทบกับผู้ถือหุ้น ถ้ามีชอร์ตฟอลเท่าไรเดี๋ยวผมจะหาเงินมาให้ใน 2-3 วัน ซึ่งคิดว่าเป็นระยะเวลาที่น่าจะโอเค เพราะผมมีทรัพย์สินอยู่ในธนาคารส่วนหนึ่งด้วย อย่างหนี้ 100 มีทรัพย์สิน 1,000 ล้าน ทางสถาบันการเงินน่าจะเข้าใจ

“พอฟัง 2-3 วัน ที่ผมบอก ว่าถ้าคุณขายไปสิ่งที่คุณขาย กับสิ่งที่จะเกิดขึ้นคือ ผมเป็นผู้บริหาร ไม่ใช่นักลงทุน ฉะนั้น เมื่อไรก็ตามที่ผมขายหุ้น ผมต้องรายงานตาม 59-1 ภายใน 3 วันทำการ ผมก็เตือนเขาว่าผมไม่อยากเจอนักลงทุนว่าขายไปแล้ว เกิดอะไรขึ้น จะมีอีกหรือไม่ ถ้าสิ่งเหล่านี้ผมตอบไม่ได้ก็จะไม่ดี หรือหากตอบไปก็เหมือนผมมาโกหกพวกคุณ ก็เลยกลายเป็นว่าสิ่งนี้กลายเป็นตัวกำหนดว่าต้องจัดการภายใน 3 วัน”

“ตอนแรกเหมือนสถาบันการเงินจะยอม พอวันที่ 1 ผมก็ยังเห็นราคาหุ้นมันลง ผมก็โทรกลับไปถาม สถาบันการเงินบอกว่าเขาเปลี่ยนใจแล้ว เพราะไม่แน่ใจว่าผมหาเงินได้หรือไม่ มันเลยเป็นที่มาว่าผมหาคนมาซื้อบิ๊กลอตในวันอังคาร 2 ลอต โดยใช้ราคาเฉลี่ยตลาด’

ทั้งนี้ ผมได้หาพันธมิตรมาซื้อบิ๊กลอตประมาณ 19 ล้านหุ้น เพราะผมไม่อยากให้ไปกระทบนักลงทุนรายย่อยและนักลงทุนอื่นๆ ซึ่งคิดจำนวนหุ้นที่บิ๊กลอตไปเทียบกับหุ้นทั้งหมดของบริษัท 3,700 ล้านหุ้น

พอซื้อไปแล้วผมคิดว่าเหตุการณ์นี้จะจบ แต่พอมาเป็นวันพุธ (26 มิ.ย.67) ผมได้รับข้อความว่าเขายังไม่ยอมและจะขายต่อ ซึ่งผมงงว่าไหนบอกว่าถ้าผมปิดได้แล้วจะหยุดแต่ก็ไม่หยุด ทางผมก็มีการคุยกันกับสถาบันอีกครั้ง ซึ่งเขาบอกว่าเหตุเพราะไม่มั่นใจว่าหลังผ่าน 3 วันไปแล้วราคาหุ้นจะเป็นอย่างไร แล้วเดี๋ยวมีความเสี่ยง ซึ่งผมยืนยันว่าไม่เสี่ยงเพราะต่อให้ราคาหุ้นผมเหลือบาทเดียว ทรัพย์สินที่ผมมีอยู่ยังจ่ายหนี้พร้อมด้วยดอกเบี้ยได้อยู่ดี ไม่เห็นมีความจำเป็นต้องไปกดตลาดให้ Panic

เค้าไม่ฟัง จนสุดท้ายผมถามเขาว่าทำอย่างไรจึงจะมั่นใจว่าจะไม่ขายหุ้นอีก ทางสถาบันฯ บอกว่าต้องการโซลิดเดวิเด้น คือ เดวิเด้นท์ที่ชัดเจนว่าจะจ่ายคืนให้ได้ภายในเมื่อไร จำนวนนี้ ถ้าไม่ชัดเขาก็ไม่ยอม

มีสถาบันการเงินอีกแห่งยื่นมือช่วย

ในขณะที่สถาบันการเงินหนึ่งพยายามจะขายหุ้นผม แต่ก็มีสถาบันการเงินหนึ่งพยายามอยากจะช่วยให้เงินผม

ผมยังถามบริษัทสถาบันการเงินแห่งใหม่ที่ยื่นมือว่า รู้ใช้ไหมว่าสถานการณ์ไม่ดีจะยื่นมือเข้ามาอีกหรือ ซึ่งผมได้รับคำตอบจากเขาว่า เขาอยากทำระยะยาว เพราะเชื่อว่าบริษัทนี้ (EA) มันดี และเชื่อว่าสิ่งที่เรากำลังทำอยู่มันใช่ ผมจึงนำเทอมชีทของบริษัทการเงินนี้ไปให้สถาบันการเงินแห่งแรกดู ว่า ในขณะที่คุณพยายามจะบังคับผม ก็มีอีกบริษัทให้เทอมชีทมา ขอให้คุณใจเย็นๆดีไหม ไม่เห็นจะต้อง เร่งกระบวนการเหล่านี้ให้เกิดขึ้น แต่แล้วเขาก็ไม่ยอม

มี “ผู้ใหญ่” ยื่นมือช่วย

หลังจากที่เขาไม่ยอมก็มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่มี Wealth ยื่นมือมาช่วย ท่านมีชื่อเสียง มีเครดิต ท่านกรุณาไปต่อรองกับแบงค์ว่า เอาอย่างนี้ดีไหมถ้าคุณกลัวนายสมโภชน์จะจ่ายไม่ได้ ผมจะเปิดบัญชีเป็นชื่อผมโอนหนี้มาเป็นชื่อเขา โอนทรัพย์สินไปที่เขา ดีกว่าไหมจะได้ไม่ต้องขาย ก็ยังไม่ได้

สุดท้าย เราทำกันเป็นสัญญาซื้อขายไหม ว่าใน 15 วัน ผู้ใหญ่จะให้เงินผม แล้วผมจะเอาเงินไปให้เขา ตอนแรกเขาก็โอเค แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อีก

“ผมอยากจะบอกว่าผมพยายามจนสุดความสามารถ แล้ว อยากจะบอกว่าไม่มีใครหรอกที่จะตีหุ้นที่มีมูลค่ามากให้เป็นศูนย์ทันที ต้องชำระให้ได้ภายใน 3 วัน.. ถ้าผมมีเงินขนาดนั้นแล้วต้องชำระภายใน 3 วัน ผมไม่กู้หรอก นี่ผมยังโชคดีที่ผมมี 100 กู้ 3 แต่ถ้าผมมีหนี้เยอะกว่านั้น แรงขายพุ่งเท่าหนึ่ง ซึ่งอาจจะเรียกว่า วันนี้อีเอเละไปแล้ว แต่ถามว่าเจ็บไหม เจ็บ แต่นี่คือบทเรียน มันมีกติกาของมัน ธนาคารมีสิทธิ์ขาย แต่ผมแค่คิดว่าไม่เคยสถาบันการเงินไหนที่ไม่พยายามอะลุ่มอะล่วยให้ลูกค้ารอด และสถาบันการเงินนั้นก็ไม่เสียหาย แต่ทำไมเข้าเลือกทางยาก แต่เอาเป็นว่าผมยอมรับกติกา”

“ผมเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะด้วยโวลลุ่มการซื้อขายขนาดนั้นมันก็คงทำให้คนอื่นเสียหายไปด้วย ซัพพลายไหลออกในเวลาอันสั้น คนคงตกใจว่าบริษัทเกิดอะไรขึ้น แต่วันนี้อยากจะยืนยันว่าแรงฟอร์ซเซลต่างๆ กับผมมันหมดแล้ว เพราะผมเละไปแล้ว เค้าบังคับขายแล้วเขาก็เอาหนี้เค้าคืนไปหมดโดยไม่สนใจ”

พยายามแก้ไข 1-100

“ผมพยายามทำตั้งแต่ 1 ไปถึง 100 แล้ว ไม่เหลืออะไรมากกว่านี้ที่ผมจะทำได้แล้ว แต่อยากจะมาอธิบายว่าผมไม่ได้เจตนาผมทำเต็มที่ในฐานะผู้บริหาร และเสียใจในสิ่งที่เกิดขึ้นและเรื่องนี้จบแล้ว เป็นเรื่องแค่ว่าผู้ถือหุ้นคนหนึ่งขายหุ้นออกไป แล้วก็มีผู้ถือหุ้นคนหนึ่งมาซื้อหุ้น เปลี่ยนแปลงโครงสร้างผู้ถือหุ้นแต่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงการบริหารอย่างมีนัยยะสำคัญ เพราะกลุ่มของผมก็ยังถือหุ้นในบริษัทมากกว่า 50% “

ยังห่วง “ความเชื่อมั่น”

แต่สิ่งที่ผมห่วงคือความน่าเชื่อมั่นของบริษัท เพราะเรื่องนี้กระทบไปถึงความน่าเชื่อถือ คนห่วงว่าผู้บริหารจะขายหุ้นหนีไป  แต่ทุกบริษัทไม่มีใคทำธุรกิจด้วยทุนอย่างเดียว แต่จำเป็นต้องกู้ด้วย เมื่อเกิดข่าวลือกระทบเครดิตในการระดมทุน

“วันนี้ทุกคนระดมทุนอยากให้ตลาดเติบโตเศรษฐกิจเติบโต หุ้นของประเทศไทยถูกกว่าประเทศอื่นไหม แต่ถามว่าหุ้นถูกแล้วซื้อไหม พี่คงไม่ซื้อ เพราะกลัวราคาหุ้นมันจะลงอีก มันเป็นเจิตวิทยาของตลาด ตลาดไม่ได้อยู่ในจุดสมดุลของความมีเหตุมีผล กับราคาของหุ้นตัวนั้นๆ หุ้นผมลงมาตั้งแต่บนจนวันนี้คือบุ๊คแวลู่ของบริษัท วันนี้ถ้าบริษัทนี้ปิดกิจการ มันต้องได้บุ๊ค

แต่สรุปคือ มีข่าวลือลงทุนเจ๊งทุกโครงการ ซึ่งผมได้ทำข้อมูลว่าถ้าเราลงทุนล้มเหลวหมด 100% ทั้งแบตเตอรี่ รถเมล์ เจ๊งหมด และ Adder ลดลงไปเรื่อย ๆและหนี้ที่เรามีอยู่ คิดขั้นเลวร้ายที่สุด เจ๊งแบบไม่ได้เงินคืน ผมก็ยังจ่ายหนี้ได้ แต่ผมเชื่อว่ามันไม่ใช่บุ๊คแวลู่”

“ผมเองก็เคลียดต้องแก้ปัญหานี้ไม่ให้กระทบเรื่องตลาด ผมก็ยังต้องไปเมืองนอก เพราะผมโดนเชิญไปปักกิ่งไปเซ็นสัญญา MOU ร่วมเป็น Strategic Partner กับ China Railway Rolling Stock Corporation (CRRC) ของจีน คือ บริษัทผลิตรถไฟทุกประเภทรายใหญ่อันดับ 1 ของโลก เราเป็นบริษัทเดียวจาก 40 บริษัทที่เขาเชิญไปเซ็นสัญญา เขาให้เกียรติเราเพราะเราทำรถไฟใส่แบตเตอรี่ร่วมกัน ประเทศไทยมองผมแบบหนึ่ง เมืองนอกมองผมอีกแบบ

Money Game พ่นพิษ

ซึ่งในขณะนั้นผมยังทำหน้าที่ตัวแทนบริษัทไปทำหน้านี้ ก็ยังมีคนลือว่าผมบินหนีไปแล้ว ขายหุ้นไปแล้ว มันเป็นเรื่องปกติที่ทุกคนต้องหาเหตุผลว่าทำไมหุ้นลง แต่ผมมีข้อมูลว่ามีขบวนการโทรไปหานักลงทุนใหญ่ ๆ แล้วก็พยายามไปบอกเขาว่าบริษัทผมเป็นอะไร บอกให้เขาขายหุ้นก่อนบริษัทผมเจ๊ง

ถ้าผมไม่ได้ยินจากคนที่ผมเชื่อ ผมก็ไม่คิดว่าจะมีคนทำขนาดนี้ วันนี้มันกลายเป็น Money Game ที่มันไม่สร้างสรรค์ แต่ผมบอกว่า ผมโชคร้ายสโนว์บอลมาเรื่อยๆ ตั้งแต่ NEX

“ผมยืนยันว่า บริษัทผมมีฟิวเจอร์ ไม่ได้อยู่ในสถานะขาดทุน แคชโฟล์วผมทุกเดือนยังเข้ามาเป็นพันล้าน หนังคนละม้วน”

หลังจากนี้ผมจะยื่น ก.ล.ต. ตรวจสอบขบวนการนี้แน่นอน แต่ว่าสำคัญอย่างแรกที่ต้องทำตอนนี้จะต้องมูฟออนให้เร็ว เพื่อให้ทุกคนมั่นใจในอีเอ

อ่านข่าวต้นฉบับได้ที่ : “สมโภชน์ อาหุนัย” เปิดเบื้องลึก Money Game บีบขายหุ้น บาดเจ็บแต่ยังไม่ตาย

ติดตามข่าวล่าสุดได้ทุกวัน ที่นี่

– Website : https://www.prachachat.net