James Worthy: 'Trainers als Southgate en Koeman staan een kwartier na het douchen nog op de antislipmat'

Southgate & Koeman

Voetbaltrainers maken het voetbal kapot. Tijdens dit EK zijn de mooie wedstrijden misschien op twee handen te tellen. Het is bizar om te zien. De ‘kleine’ landen spelen vrij en vol plezier, maar de ‘grote’ landen rijgen wanvertoning na wanvertoning aaneen en schotelen zodoende de meest teleurstellende sjasliekschotel ooit aan ons voor.

Als ik naar trainers als Southgate en Koeman kijk, zie ik twee mannen die op de laatste dag van de vakantie nog een vakantieverzekering zouden willen afsluiten. De beren die op de weg stonden, hebben zich overduidelijk naar het voetbalveld verplaatst.

De spelers van Engeland en Nederland mogen niet dansen. Southgate staat als de vader van Billy Elliot naast het veld. Zwierigheid en onvoorspelbaarheid worden bestraft. Niet verliezen is beter dan niet winnen. Het is berekenend en fantasieloos. De keukenkastjes en de koelkast zitten vol, maar Southgate en Koeman willen alleen maar tosti’s maken. Oude kaas op nog ouder brood.

Spelers die het verschil kunnen maken, zitten op de bank, want de spelers die geen verschil kunnen maken, spelen volkomen risicovrij. Cole Palmer viel tegen Slovenië in de 71ste minuut in. Het was prachtig om te zien. Er verscheen opeens een palmboom tussen de vogelverschrikkers. Palmer voetbalde alsof hij op vakantie was. Een jongen op het strand. De ene doelpaal was een emmertje en de andere een schep. Voor de eerste keer gedurende dit toernooi zag je een Engelse speler vrienden worden met de bal. Er was geen angst meer.

Cody Gakpo voetbalt ook zo. Zijn vleugels zijn gelukkig te groot voor handboeien. Kunstenaars horen niet thuis in een dwangbuis. Als Gakpo de bal heeft, weet je dat er iets gaat gebeuren. De bal maakt hem hongerig. Hij eet tegenstanders op en boert bravoure.

Als ik naar trainers als Southgate en Koeman kijk, zie ik mannen die een kwartier na het douchen nog op de antislipmat staan. Ze willen geen uitglijder maken. Het is allemaal zo angstig. En angst is helemaal niet erg. Kom op, ik ben al jaren met een angststoornis gezegend, maar bange mensen moeten geen bondscoach worden. Een bondscoach moet hoop geven. Een bondscoach moet de beste spelers van een land op waarde schatten. Een bondscoach moet luchtkastelen bouwen in plaats van slotgrachten graven.

Na de wedstrijd tegen Slovenië gooiden supporters plastic bekertjes naar Southgate. Ze probeerden hem letterlijk te bekeren. ‘Dit toernooi draait om een beker, coach! Een beker die wij willen winnen.’ De supporters snappen hem niet. Niemand snapt hem. Southgate is een kameleon die weigert van kleur te veranderen. Alles is grijs en alles moet grijs blijven.

Als alles gunstig verloopt, staan Engeland en Nederland tegenover elkaar in de halve finale. Ik zie het al voor me. Twee botsauto’s. In de ene botsauto zit Southgate en in de andere zit Koeman. Ze gebruiken allebei het gaspedaal niet. De botsauto’s staan de hele tijd stil en dan komen er penalty’s. De keepers mogen niet duiken, want duiken is gevaarlijk en gevaar is onvoorspelbaar. En net voor de kerst zullen we weten wie er naar de finale gaat.