"Święte drzewo Słowian" rośnie prawie na każdym podwórku. Mało kto teraz wie o jego cudownym działaniu
"Święte drzewo Słowian" rośnie prawie na każdym podwórku. Mało kto teraz wie o jego cudownym działaniu
Wykorzystywanie roślin do celów leczniczych to praktyka znana od wieków, której korzenie sięgają czasów Słowian. Doskonale znali oni cudowne właściwości ziół, krzewów i drzew, posługując się nimi podczas odprawiania magicznych rytuałów.
Wiedza odziedziczona od naszych przodków przetrwała do dzisiaj i wciąż stanowi ważną gałąź szeroko pojętej medycyny naturalnej i ziołolecznictwa. Jakie gatunki zaliczmy do świętych roślin Słowian i dlaczego warto z nich korzystać?
Dzisiaj dużo wiemy na temat właściwości substancji chemicznych, które zawierają rośliny, ale to, co teraz nazywamy witaminami, antyoksydantami czy toksynami, wcześniej było traktowane jako zbiór niezwykłych, często magicznych cech.
Nie zmienia to faktu, że tak jak dzisiaj znane są nam właściwości lecznicze różnych gatunków drzew, krzewów czy ziół, tak i w przeszłości ludzie często posługiwali się roślinami w celu leczenia ran oraz infekcji, a także wykorzystywali je w praktykach religijnych.
Do świętych roślin Słowian zaliczamy w szczególności trzy podstawowe gatunki - brzozę, bylicę oraz lipę. Dzisiaj zajmiemy się tym ostatnim drzewem, które przez naszych przodków było wyjątkowo cenione.
Lipa pełniła znaczącą rolę w systemie wierzeń Słowian, którzy uważali ją za swoje “święte drzewo”. Stanowiło ono tło dla najważniejszych obrzędów tego ludu, będąc niemym świadkiem magicznych ceremonii, rytualnych tańców czy ślubów.
Dlaczego lipie przypisywano tajemne moce? Czy wynikało to z jej długowieczności (drzewa te osiągają wiek nawet kilkuset lat), czy też powodem był odurzający zapach kwiatów lipy? Cokolwiek to było, Słowianie szybko przekonali się o leczniczych właściwościach tego niezwykłego drzewa, które wykorzystywane są do dzisiaj.
Do czasów współczesnych przetrwała świadomość niezwykłych właściwości lipy, która w tradycji ludowej, ale i w medycynie konwencjonalnej, wykorzystywana jest przede wszystkim jako środek na przeziębienia, choć nie tylko. Lipa działa również moczopędnie, napotnie i uspokajająco, wspomaga także trawienie.
Za tak szerokie spektrum działania lipy odpowiedzialne są substancje zawarte w kwiatostanach tego drzewa, które jest także miododajne. Już sam miód lipowy jest bardzo zdrowy i często stosowany w leczeniu różnych infekcji, ale z lipy przygotowuje się także napary oraz syropy.
O cudownych atrybutach lipy rozpisywali się najwięksi polscy poeci. Jan Kochanowski tak pisał we fraszce “Na lipę”:
Gościu, siądź pod mym liściem, a odpocznij sobie! (…)
ja swym cichym szeptem sprawić umiem snadnie,
Że człowiekowi łacno słodki sen przypadnie.
Przez lata wypoczynek pod lipą kojarzony był z błogim, relaksującym czasem, któremu towarzyszył słodki zapach kwiatów. I my zainspirujmy się słowami wieszcza i korzystajmy z niezwykłych właściwości tego świętego drzewa Słowian.
Zobacz także:
Dzisiaj dużo wiemy na temat właściwości substancji chemicznych, które zawierają rośliny, ale to, co teraz nazywamy witaminami, antyoksydantami czy toksynami, wcześniej było traktowane jako zbiór niezwykłych, często magicznych cech.
Nie zmienia to faktu, że tak jak dzisiaj znane są nam właściwości lecznicze różnych gatunków drzew, krzewów czy ziół, tak i w przeszłości ludzie często posługiwali się roślinami w celu leczenia ran oraz infekcji, a także wykorzystywali je w praktykach religijnych.
Do świętych roślin Słowian zaliczamy w szczególności trzy podstawowe gatunki - brzozę, bylicę oraz lipę. Dzisiaj zajmiemy się tym ostatnim drzewem, które przez naszych przodków było wyjątkowo cenione.