Berenberg: Τα τρία σενάρια για τη Γαλλία - Το κακό, το χειρότερο και το σενάριο Μαρίν... Μελόνι

Berenberg: Τα τρία σενάρια για τη Γαλλία - Το κακό, το χειρότερο και το σενάριο Μαρίν... Μελόνι

Της Ελευθερίας Κούρταλη

Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών δεν ήταν χειρότερα από το αναμενόμενο, σχολιάζει η Berenberg και ο επικεφαλής οικονομολόγος του οίκου, Holger Schmieding. Αν και το ακροδεξιό κόμμα Εθνική Συσπείρωση (RN) κέρδισε τον πρώτο γύρο των γαλλικών κοινοβουλευτικών εκλογών, το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου στις 7 Ιουλίου και ο βαθμός στον οποίο το RN μπορεί να διαμορφώσει τις γαλλικές εσωτερικές πολιτικές παραμένει ανοιχτό.

Με περίπου 33% των ψήφων, το RN της Μαρίν Λεπέν ώθησε τους κεντρώους του προέδρου Μακρόν στην τρίτη θέση με 20%, μετά την Ενωμένη Αριστερά με 28%. Όμως, όπως και στις ευρωπαϊκές εκλογές πριν από τρεις εβδομάδες, ο απολογισμός για το νικηφόρο RN ήταν περίπου 2% χαμηλότερος από εκείνο που είχαν προβλέψει οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις.

Ένα "hung" κοινοβούλιο (χωρίς αυτοδύναμη πλειοψηφία μίας παράταξης ή κόμματος) παραμένει το πιο πιθανό αποτέλεσμα, κατά τον οίκο. Ενώ το RN θα μπορούσε ενδεχομένως να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στον δεύτερο γύρο, αυτό φαίνεται τώρα ακόμη και ελαφρώς λιγότερο πιθανό απ' ό,τι πριν, τονίζει η Berenberg. Το σενάριο κινδύνου η ενωμένη αριστερά να μπορούσε να πάρει την εξουσία και να εφαρμόσει τη δαπανηρή ατζέντα της φαίνεται να έχει υποχωρήσει περαιτέρω.

Ωστόσο, το σύστημα first-past-the-post με βάση την εκλογική περιφέρεια για τον δεύτερο γύρο στις 7 Ιουλίου μπορεί να αποφέρει αποτελέσματα που διαφέρουν από εκείνα που μπορεί να δείχνει ο πρώτος γύρος, επισημαίνει η Berenberg. Σε κάποιο βαθμό, οι κεντρώοι και τα κόμματα της αριστεράς φαίνονται έτοιμοι να αποσύρουν τους τρίτους υποψηφίους για να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον για να αρνηθούν τη νίκη του RN στις αντίστοιχες εκλογικές περιφέρειες. Οι κεντρώοι του Μακρόν θέλουν να το κάνουν σε εκλογικές περιφέρειες όπου ο καλύτερος υποψήφιος από την αριστερά δεν προέρχεται από την ριζοσπαστική αριστερά. Ακόμη και ο ηγέτης της άκρας αριστεράς Ζαν-Λυκ Μελανσόν δίνει προτεραιότητα στο να κρατήσει το RN εκτός εξουσίας έναντι της αντίθεσής του στους κεντρώους του Μακρόν. Η ψηφοφορία θα είναι σχεδόν σίγουρα λιγότερο έντονη από ό,τι στις προηγούμενες εκλογές. Ωστόσο, εξακολουθεί να μειώνει τις προοπτικές των υποψηφίων του RN – και σε κάποιο βαθμό των υποψηφίων της σκληρής αριστεράς – σε σχέση με εκείνες του κέντρου και των κεντροαριστερών τμημάτων της ενωμένης αριστεράς, στις 7 Ιουλίου.

Τρία γαλλικά σενάρια

1)Αδιέξοδο (Gridlock): Το πιο πιθανό αποτέλεσμα παραμένει ένα "hung" κοινοβούλιο, στο οποίο ούτε η ακροδεξιά ούτε η ενωμένη αριστερά ούτε οι κεντρώοι του Μακρόν δε θα μπορούν να συγκεντρώσουν την πλειοψηφία. Σε αυτή την περίπτωση, οποιαδήποτε (νέα) κυβέρνηση δεν θα έκανε πολλά.

2)Χειρότερα από το αδιέξοδο: Αν και η ενωμένη αριστερά και το RN είναι πολικά αντίθετα σε ζητήματα μετανάστευσης, πολιτισμού και ταυτότητας, όλοι έχουν αντιταχθεί στις μεταρρυθμίσεις υπέρ της ανάπτυξης του Μακρόν. Ως αποτέλεσμα, η Berenberg βλέπει τον κίνδυνο το κόμμα της Λεπέν και τμήματα της αριστεράς να ενώσουν τις δυνάμεις τους σε ένα "hung" κοινοβούλιο για μερικά επιλεγμένα ζητήματα για να χαλαρώσουν τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση του Μακρόν και να ενισχύσουν την "αγοραστική δύναμη" των πολιτών, για παράδειγμα μέσω χαμηλότερου ΦΠΑ για ενεργειακά προϊόντα ή μέσω πρόσθετων επιδοτήσεων.

3)Μαρίν… Μελόνι: Με πολύ μικρότερη πιθανότητα από τα δύο πρώτα σενάρια, το κόμμα της Λεπέν μπορεί να κερδίσει την πλειοψηφία των εδρών και να διορίσει το "αφεντικό" του RN, Τζόρνταν Μπαρντέλα, πρωθυπουργό. Αν συμβεί αυτό, πιθανότατα θα επικεντρωνόταν στη νίκη των προεδρικών εκλογών του 2027, παραμένοντας στην πιο μετριοπαθή τροχιά που έχει σηματοδοτήσει κατά τη διάρκεια της εκστρατείας. Μπορεί να επικεντρωθεί σε ορισμένες signature πολιτικές - με άλλα λόγια, η Λεπέν μπορεί να προσπαθήσει να ακολουθήσει σε μεγάλο βαθμό το παράδειγμα της πρωθυπουργού της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι. Για να το κάνει αυτό, μπορεί ενδεχομένως να εξηγήσει στους ψηφοφόρους του RN μετά από μια μακρά δημοσιονομική αναθεώρηση ότι οι περισσότερες από τις αρχικές δημοσιονομικές ιδέες της θα μπορούσαν να εφαρμοστούν μόνο αργά με την πάροδο του χρόνου - ή μόνο εάν γινόταν πρόεδρος το 2027.

Μετά από χρόνια κατά τα οποία ο Μακρόν είχε οδηγήσει σε οικονομικές μεταρρυθμίσεις υπέρ της ανάπτυξης, και τα τρία σενάρια θα ήταν μια αλλαγή προς το χειρότερο, τονίζει η Berenberg:

Βραχυπρόθεσμα, πιθανότατα θα συνεπάγονταν κάποια δημοσιονομική διολίσθηση στο εσωτερικό και μια πιο οδυνηρή σχέση με την ΕΕ. Εάν η αριστερά και η ακροδεξιά συνεργάζονταν εν μέρει σε ένα "κρεμασμένο" κοινοβούλιο ή εάν το RN κερδίσει την πλειοψηφία στις 7 Ιουλίου, θα μπορούσαν να δώσουν μια μικρή ώθηση στην ιδιωτική κατανάλωση. Στην περίπτωση μιας κυβέρνησης Μπαρντέλα, οι σχέσεις με την ΕΕ θα μπορούσαν να είναι αρκετά θορυβώδεις.

Μακροπρόθεσμα, μερικές ανατροπές μεταρρυθμίσεων, ορισμένα προστατευτικά μέτρα του τύπου "Πρώτα η Γαλλία" σε περίπτωση κυβέρνησης Μπαρντέλα και ένα λιγότερο ευνοϊκό κλίμα σε σχέση με τους επενδυτές θα μείωναν την ανάπτυξη και θα αύξαναν τον πληθωρισμό στη Γαλλία, επισημαίνει ο οίκος. Σε συνδυασμό με την προοπτική υποβάθμισης της αξιολόγηση της Γαλλίας από τους οίκους, αυτό θα αυξήσει το κόστος χρηματοδότησης και θα επιδεινώσει τα δημοσιονομικά δεινά της χώρας με την πάροδο του χρόνου.

Τα θεμελιώδη μεγέθη της Γαλλίας υποδηλώνουν ότι το spread έναντι της Γερμανίας δεν θα είναι σημαντικά χαμηλότερο από εκείνο της Ισπανίας στο σενάριο 1 και πάνω από εκείνο της Ισπανίας στα σενάρια 2 και 3, τονίζει η Berenberg.

Οι κίνδυνοι

Τα τρία σενάρια συνεπάγονται σταδιακή επιδείνωση των προοπτικών για τη Γαλλία και μικρή περαιτέρω πρόοδο σε βασικά ευρωπαϊκά ζητήματα. Αλλά δεν δείχνουν μια άμεση κρίση στυλ Λιζ-Τρας. Ο κίνδυνος μιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, είτε το καλοκαίρι είτε όταν ο προϋπολογισμός του 2025 πρέπει να προετοιμαστεί στο εσωτερικό και να υποβληθεί στην ΕΕ αυτό το φθινόπωρο, θα αυξηθεί σημαντικά εάν μια κυβέρνηση RN εγκαταλείψει τη μετριοπάθεια που σηματοδοτεί αυτήν τη στιγμή, ή εάν η Ενωμένη Αριστερά πάρει την εξουσία και εφαρμόσει τις πολύ φιλόδοξες και ακριβές δημοσιονομικές της υποσχέσεις.

Ειδικά το πρόγραμμα της Ενωμένης Αριστεράς, που υπόσχεται μια "καθαρή ρήξη" με τις πολιτικές του Μακρόν και μια σειρά από μέτρα που θα εφαρμοστούν ήδη εντός 15 ημερών, θα ήταν πολύ ακριβό με επιπλέον ετήσιες δαπάνες 25 δισ. ευρώ το 2024, 100 δισ. ευρώ το 2025 και 150 δισ. ευρώ έως το 2027. Το αποτέλεσμα θα ήταν είτε δημοσιονομική έκρηξη – είτε τέτοιο πλήγμα στην ανάπτυξη, εάν η Αριστερά προσπαθήσει να τη χρηματοδοτήσει μέσω υψηλότερων φόρων περιουσίας, εισοδήματος και εταιρικών φόρων, που με τη σειρά του θα προκαλούσε σοβαρές ανησυχίες για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα. Ωστόσο, ο κίνδυνος αυτός έχει υποχωρήσει με το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου. Η διχασμένη αριστερά φαίνεται πολύ απίθανο να κερδίσει την πλειοψηφία και να παραμείνει ενωμένη μετά τις εκλογές για να εφαρμόσει πραγματικά μια τόσο ριζοσπαστική πρόταση, καταλήγει η Berenberg.

Διαβάστε ακόμα:

Γάζα: Ο διευθυντής του νοσοκομείου Αλ-Σίφα και "δεκάδες άλλοι κρατούμενοι" αφέθηκαν ελεύθεροι από το Ισραήλ

Το Ηνωμένο Βασίλειο καθ' οδόν προς τις κάλπες και την επιστροφή των Εργατικών στην εξουσία