15 jaar dood: De Laatste Dagen van Michael Jackson

De dagen voorafgaand aan de dood van Michael Jackson waren gevuld met spanning, hoge verwachtingen, en een ongekend verlangen naar perfectie. Michael, bijgenaamd de King of Pop, stond op het punt een reeks comeback-concerten te geven in de O2 Arena in Londen. Deze concerten, onder de noemer This Is It, zouden zijn definitieve afscheid worden, een laatste groet aan zijn miljoenen fans over de hele wereld.

Een Laatste Kans op Glorie

In maart 2009 kondigde Michael Jackson aan dat hij vijftig concerten zou geven in Londen. Dit zou zijn eerste grote tournee in jaren worden, sinds hij grotendeels uit het openbare leven was verdwenen na beschuldigingen van kindermisbruik in 2005. Voor de pers en zijn fans kondigde hij aan: “Dit is het. Het doek zal voor de laatste keer vallen.” De kaartverkoop ging razendsnel; in no-time waren alle concerten uitverkocht. De wereld keek reikhalzend uit naar zijn terugkeer.

De Repetities Beginnen

De repetities voor de concertreeks begonnen in Californië onder leiding van choreograaf Travis Payne en regisseur Kenny Ortega. Medewerkers merkten op dat Michael er gelukkig uitzag, ondanks zijn magere verschijning. Maar de druk om te presteren en de intensiteit van de voorbereidingen begonnen hun tol te eisen. Make-upartieste Karen Faye maakte zich zorgen over het uitputtende schema dat Michael in Londen zou moeten volgen, bezorgd dat het te veel voor hem zou zijn.

Verlangen naar Rust

Michaels behoefte aan rust nam snel toe. Hij belde zijn vriendin en verpleegster Cherilyn Lee, smeekend om propofol, een krachtig slaapmiddel dat hij “mijn melk” noemde. Dit middel zou hem helpen slapen, iets waar hij steeds meer moeite mee had. Lee was terughoudend vanwege de gevaren van het medicijn, maar Michael was vastbesloten. Hij geloofde dat het veilig was zolang er een arts aanwezig was om hem te monitoren.

AEG Live, de tourpromotor, huurde dokter Conrad Murray in als Michaels persoonlijke arts. Murray’s taak was om Michael ’s nachts propofol toe te dienen, een gevaarlijke beslissing die uiteindelijk fataal zou blijken.

De Fysieke en Emotionele Achteruitgang

Tijdens de repetities werd het steeds duidelijker dat Michael fysieke en emotionele problemen had. Hij miste herhaaldelijk repetities en vertoonde symptomen van paranoia en angst. Ortega en andere medewerkers drukten hun zorgen uit, maar de voorbereidingen gingen door. De druk om de shows door te laten gaan was enorm, en Michael leek vastberaden om te blijven presteren.

Tijdens de laatste repetitie in het Staples Center in Los Angeles, leek Michael op het podium eindelijk weer op te leven. Hij glimlachte en leek gelukkig, vooral tijdens de uitvoeringen van klassiekers als Smooth Criminal en Billie Jean. De crew was hoopvol dat het goed zou komen.

De Nacht van de Waarheid

Op de avond van 24 juni 2009, na een succesvolle repetitie, keerde Michael terug naar zijn huis. Ondanks herhaaldelijke pogingen van dokter Murray om hem met verschillende medicijnen te laten slapen, lukte het Michael niet om in slaap te vallen. Hij bleef smeken om meer “melk”, wat leidde tot een fatale dosis propofol.

Die ochtend, na verschillende telefoontjes van Murray waarin hij geen hulp zocht, vond hij Michael niet meer ademend in zijn slaapkamer. Paniek brak uit. Terwijl dokter Murray en een bodyguard tevergeefs reanimeerden, werden Michaels kinderen gewekt door het tumult. De hulpdiensten werden uiteindelijk gebeld, maar het was al te laat.

Het Einde van een Tijdperk

Op 25 juni 2009, om 14:26 uur, werd Michael Jackson doodverklaard. Het nieuws sloeg in als een bom, en fans over de hele wereld rouwden om het verlies van hun idool. De muziekwereld verloor een icoon, maar de controverses rond zijn dood en de betrokkenheid van dokter Murray zorgden voor veel ophef. Murray werd later schuldig bevonden aan onvrijwillige doodslag en veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf.

De laatste dagen van Michael Jackson waren een tragisch einde van een legendarische carrière. Ondanks zijn genie en muzikale bijdragen, waren zijn laatste momenten een trieste weerspiegeling van de druk die op sterren van zijn kaliber rust. Zijn muziek en erfenis leven echter voort, herinnerend aan de man die de wereld betoverde met zijn unieke talent.