Niesamowite zjawisko na terenie Antarktydy! Największa góra lodowa świata nagle zaczęła się poruszać po ponad 30 latach

Do niezwykłego zjawiska doszło na terenie Antarktydy. Największa na świecie góra lodowa – A23a – porusza się po ponad 30 latach – poinformowała w piątek stacja BBC.

Niesamowite zjawisko na terenie Antarktydy! Największa góra lodowa świata nagle zaczęła się poruszać po ponad 30 latach

Góra lodowa A23a, która zajmuje powierzchnię prawie 4000 km2 i jest tym samym ponad dwa razy większa niż Londyn, oddzieliła się od wybrzeża w 1986 roku. Niebawem góra wypłynie poza wody Antarktydy – podaje BBC.

A23a była jedną z gór lodowca szelfowego Filchnera. W przeszłości mieściła się tam radziecka stacja badawcza. Moskwa wysłała ekspedycję mającą na celu usunięcie sprzętu z bazy w obawie, że zostanie on utracony. Ale góra nie odsunęła się daleko od wybrzeża i stała się lodową wyspą na Morzu Weddella. Dlaczego więc, po prawie 40 latach, A23a jest teraz w ruchu?

„Zapytałem o to kilku kolegów, zastanawiając się, czy istnieje jakakolwiek możliwa zmiana temperatury wody szelfowej, która mogła to wywołać; zgodziliśmy się, że właśnie nadszedł ten moment. Góra była nieruchoma od 1986 r., ale w końcu zmniejszył się jej rozmiar na tyle, że straciła przyczepność i zaczęła się poruszać. Pierwszy ruch zauważyłem w 2020 r.” – powiedział dr Andrew Fleming, ekspert ds. teledetekcji z British Antarctic Survey (BAS).

Zagrożenie dla fok i pingwinów

W ostatnich miesiącach A23a gwałtownie przyspieszyła pod wpływem wiatru i prądów. Obecnie mija północny kraniec Półwyspu Antarktycznego. Naukowcy będą uważnie śledzić drogę A23a. Jeśli dotrze do Georgii Południowej, wyspy na płd. Atlantyku, może to spowodować problemy dla milionów fok, pingwinów i innych ptaków morskich; zakłócone zostaną szlaki żerowania zwierząt, uniemożliwiając im prawidłowe karmienie młodych.

Góry lodowe to jednak nie tylko zagrożenie. „Pod wieloma względami te góry lodowe są życiodajne; są punktem wyjścia wielu aktywności biologicznych” – powiedziała dr Catherine Walker z Instytutu Oceanograficznego Woods Hole.