Τα λεφτά στους αγρότες θα τα δώσουμε εμείς. Τα χέρια ποιος...;

Τα λεφτά στους αγρότες θα τα δώσουμε εμείς. Τα χέρια ποιος…;

Γιώργος Κράλογλου (ΝΕΑ ΦΩΤΟ, ΤΕΤΡΑΓΩΝΗ, 11/2021)

Του Γιώργου Κράλογλου 

Από τους φόρους μας θα πληρωθεί το αγροτικό. Οι συνεπείς φορολογούμενοι θα βάλουν τα λεφτά. Τα 80.0000 χέρια δεν ξέρουμε ποιος θα τα βρει να τα βάλει…

Οπότε, όλα αυτά, το αγροτικό, η μετανάστευση, το κόστος παραγωγής και πολλά άλλα γεννούν (κατά τη γνώμη μας) το εξής ερώτημα.

Μισό αιώνα τώρα δεν πέρασε κυβέρνηση να μη “λύνει” το αγροτικό. Μήπως πολιτικά δεν συμφέρουν οι οριστικές λύσεις (λέμε τώρα…) Μήπως με τις λύσεις χαθεί από τα κόμματα, πελατειακά, ο αγροτικός τομέας που χωρίς κόπο διασφαλίζει (καθ υπολογισμό…) κέρδη στις εκλογές, κατά περιφέρειες…;

Και γιατί να βρουν λύσεις…; Για να γραφτούν στα πεπραγμένα της κάποιας κυβέρνησης… ρυθμίσεις σε έναν τομέα της οικονομίας που τα κόμματα τον αξιοποιούν (αγρίως) ψηφοθηρικά;

Ποιος νοιάστηκε για την οποιαδήποτε κυβέρνηση μπροστά στα κομματικά οφέλη και από τα αγροτικά… Ψάξτε την ιστορία του αγροτικού στον τόπο μας. Όχι πολύ μακριά. Από το 1980 ως σήμερα.

Ποια πολιτική εφαρμόσθηκε και από ποια κυβέρνηση με σκοπό και στόχο να κρατήσει την αγροτιά στον τόπο της ή (ακόμη περισσότερο) να γεννήσει νέα αγροτιά με ενδιαφέροντα.

Και μη σταθείτε μόνο στο “πονηρό” και απαράδεκτο μοίρασμα πόρων της Ε.Ε. που δεν ανήκαν στους αγρότες. Αυτό που πλήρωσαν και οι ίδιοι από την τσέπη τους, με τα πρόστιμα της Ε.Ε. και το κόψιμο πολλών γεωργικών επιδοτήσεων στην Ελλάδα.

Να λοιπόν γιατί τα προβλήματα κρατάνε 10ετίες. Γιατί όταν σφίγγουν τα λουριά το σύστημα λειτουργεί μόνο με κομματικές προσεγγίσεις (όλων των κομμάτων) και κατ επέκταση και όλων των κυβερνήσεων.

Η αλήθεια είναι βεβαίως ότι όλο αυτό καταλήγει σε βάρος των αγροτών και του αγροτικού. Και διέξοδο δεν θα βρει κανείς εκτός από τους ίδιους τους αγρότες. Και ιδιαίτερα εκείνους που και ανησυχούν και νοιάζονται για το αδιέξοδο.

Ποιο αδιέξοδο; Το ήδη ορατό, λόγω της εγκατάλειψης της γης από τους νέους. Λόγω της γήρανσης των αγροτικών περιοχών. Και της αδυναμίας μας τελικά να παραμείνουμε κάπως ανταγωνιστικοί, εκεί που για πολλά χρόνια είμαστε και ασυναγώνιστοι.

Δεν είναι καθόλου φαινόμενο των καιρών αυτό. Ειδικά στην Ελλάδα. Δεν είναι και δεν μπορεί να ενταχθεί στα γενικότερα φαινόμενα η ακριτική μας Βόρεια Ελλάδα να εισάγει είδη και της παραγωγής της από τους γείτονές της στα Βαλκάνια (!!).

Να ανασκευάζουμε ή να συμπληρώνουμε αγροτικά είδη που παράγονται δίπλα μας και να τα μεταπωλούμε στην αγορά μας ή ακόμη και να τα εξάγουμε… Μας έχουν καταγγελθεί περιπτώσεις και έχει γίνει αναφορά και από τη στήλη.

Τα παραδείγματα είναι και πολλά και τραγικά αν θέλουμε να συγκρίνουμε την αγροτική Ελλάδα των καλών καιρών με τα σημερινά θλιβερά φαινόμενα.

Τα ξέρει όλα αυτά και το κράτος και οι υπηρεσίες του και οι πολιτικοί του. Και το θέμα εδώ δεν είναι μόνο αγροτικό (της παραγωγής μας). Προσεγγίζει την οικονομία από παντού.

Τι είναι όμως ακόμη ποιο τραγικό (κατά τη γνώμη μας) που επιβάλλει και τη φροντίδα του κράτους, αν θέλει να μιλάει και για αγροτική οικονομία… Να δει με ανησυχία αλλά και ρεαλισμό την έλλειψη εργατών και στον αγροτικό τομέα.

Να το δει ξεκινώντας από το χάος στην, κατά τα άλλα, πρωτογενή μας παραγωγή… σε κάθε περίπτωση που συμβεί και αποφασίσει ένας κάποιος αγρότης να φέρει ξένα χέρια στο χωράφι του (με δική του πρωτοβουλία).

Τον υποχρεώνουν να φροντίσει να έχει, στα χαρτιά που θα υποβάλλει στο Κρατιστάν, μέχρι και τα νούμερα (θα λέγαμε…) στις παντόφλες που φοράει ο ξένος εργάτης… Και αν ο εργάτης φέρνει μαζί του γυναίκα και παιδιά να έχει και το στεφανοχάρτι… από την πατρίδα του. Να διαθέτει δε υπομονή μηνών γιατί το Κρατιστάν δεν έχει λόγο να σκάσει για το αγροτικό ή το εργατικό μας…

Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι με το σημερινό γραφειοκρατικό μας χάλι (ίσως και από πολιτική σκοπιμότητα) απάντηση για το εργατικό κενό στη γεωργία μας δεν θα πάρουμε ούτε από το Μπαγκλαντές ούτε από τη Ζιμπάμπουε, ούτε από τους μετανάστες. Όπως δεν πήραμε από την Αλβανία, τη Βουλγαρία και από το Πακιστάν,  όταν μαζικά χάθηκαν από τα χωράφια μας οι εργάτες τους.

[email protected]

Διαβάστε ακόμα:

Ανάπτυξη με 50 δισ. χρέη στον ΕΦΚΑ(!!). Τρελαθήκαμε…;

Εμείς τα κουπόνια…, οι Κινέζοι τα σπίτια…