Historie z biur matrymonialnych. "Większość kobiet na propozycję poznania starszego mężczyzny mówi jedno"
Historie z biur matrymonialnych. “Większość kobiet na propozycję poznania starszego mężczyzny mówi jedno”
Ważne są status społeczny, wykształcenie, zainteresowania, ale też wygląd, ubiór i czyste buty. U dojrzałych klientek i klientów są oczekiwania, by nowy partner był na wzór męża czy żony. Właściciele tradycyjnych biur matrymonialnych zauważają, że aplikacje randkowe powoli znikają w czeluściach telefonów, a ludzie systematycznie wracają do stacjonarnych biur kojarzenia partnerów. — Czasami niektórych ludzi trzeba sprowadzić na ziemię, bo ich oczekiwania nie przystają do tego, co sami mogą zaoferować, chociażby w połączeniu znacznej różnicy wieku i oczekiwań seksualnych — oceniają osoby, które zawodowo zajmują się zapoznawaniem samotnych osób.
- Właścicielki biur matrymonialnych dostrzegają dwie wyraziste tendencje: dojrzałe, samodzielne i atrakcyjne kobiety szukają nawet o 20 lat młodszych mężczyzn, a mężczyźni w wieku 40-50 lat szukają dojrzałości i dużo starszych od siebie kobiet
- — Te kobiety chcą miłości, doznań, namiętności i nie wygasły fizycznie, są pełne wewnętrznej energii. Są niezależne, elokwentne, zadbane i piękne w sobie — opowiada Julita
- Okres świąteczny i wakacyjny to czas przestoju w zapisach. Bum przyjęć ofert przypada na wiosnę i jesień
- Stawki za roczne członkostwo w biurach matrymonialnych są bardzo zróżnicowane, od 250 zł za podstawowy pakiet po kilka tysięcy złotych za ofertę VIP-owską
- Więcej takich artykułów znajdziesz na stronie głównej Onetu
Rozwodnik/panna pozna panią/pana…
Małgorzata, 57 lat, wdowa. Drobna blondynka z niebieskimi oczami, 162 cm wzrostu. Wykształcenie wyższe, handlowiec. Spełniona zawodowo kobieta. Zdecydowana i konkretna. Miłośniczka tańca towarzyskiego. Młoda duchem. W wolnym czasie zajmuje się organizacją licznych akcji charytatywnych. Spragniona miłości Gosia szuka pewnego siebie mężczyzny, by wspólnie spędzić swoją jesień życia.
Łukasz, Toruń, lat 41: wysoki blondyn, komunikatywny, z wieloma zainteresowaniami. Życzliwy, szlachetny, honorowy dawca krwi. Prowadzi zdrowy tryb życia. U partnerki najważniejszy jest charakter.
Natasza, pomorskie, lat 49, wzrost 173 cm: pragnie wyjść za mąż. Nie ma dzieci. Może przeprowadzić się do partnera w dowolne miejsce na świecie. Zna języki obce. Interesuje się sztuką, kulinaria również…
Sławomir, podlaskie: rozwiedziony grafik komputerowy, syn 7 lat. Wesoły optymista z dystansem do świata i siebie. Postawny szatyn, oczy zielone, 182 cm wzrostu, brak nałogów, ateista. Czerpie siłę z jazdy motocyklem. Uwielbia podróże, lubi kino, pływanie, siłownię. Pragnie poznać kobietę, która również jest optymistycznie nastawiona, do 35 lat. Może posiadać dzieci. Ze względu na kontakty z synem, szuka kobiety w okolicy lub kogoś, kto może zmienić miejsce zamieszkania.
Joanna, 29 lat, panna. Analityk sprzedaży. Niska, o kręconych rudych włosach i zielonych oczach. Niewierząca. Znak zodiaku byk. Pasjonuje się fotografią krajobrazu i lubi zwiedzać parki narodowe. Jej marzeniem jest wyjazd do Stanów Zjednoczonych, aby zwiedzić Yellowstone. Szuka partnera z wyższym wykształceniem, który kocha przyrodę.
Zdzisław, 69 lat, dolnośląskie, 178 cm wzrostu, średniej budowy ciała, znak zodiaku rak. Emeryt czynny zawodowo, młody wygląd, sprawny i zdrowy fizycznie. Woli słuchać, niż mówić. Bezdzietny, po dwóch rozwodach. Motto: ciesz się życiem i dziel się z innymi.
Matrymonialne historie
Sympatyczna dziewczyna z okolic Torunia, panna o ciekawej urodzie, szczera, otwarta i uśmiechnięta. Chodziła na spotkania, szukała tego jedynego. Na kolejnym mityngu w biurze matrymonialnym dostrzegła ofertę uśmiechniętego, inteligentnego kawalera. Był to nowy klient, który zawiesił ofertę. Sprawdzał, jak potoczy się znajomość z pierwszą z wybranych kandydatek. Jola czekała, aż Radek wróci do biura. Czuła, że to ten właściwy.
Była tak silnie oczarowana, że na innych nie chciała patrzeć. Po niedługim czasie Radek wrócił do biura. Jola zadzwoniła pierwsza, umówili się na spotkanie i… dzisiaj są małżeństwem, obecnie pełną szczęśliwą rodziną. To historia biura partnersko-matrymonialnego “Sekret” z siedzibami w Toruniu i w Grudziądzu, które indywidualnie pośredniczy w łączeniu ludzi w pary od 2001 r., obecnie za 960 zł za pół roku w ofercie klasycznej członkostwa.
Swatka Anna z miasteczka Czerwionka-Leszczyny niedaleko Rybnika na swojej stronie internetowej szczegółowo opisuje historie par, które połączyła. Krzysztof i Jolanta. On po wieloletnim związku, zapracowany, w wymagających rozjazdach służbowych. Kawaler, z dwojgiem dorosłych dzieci z poprzednią partnerką. Ze względu na pracę wybrał pakiet matrymonialny z zachowaniem szczególnej anonimowości.
Anna rozpoczęła poszukiwania i po kilku miesiącach znalazła odpowiednią kandydatkę Jolantę, wziętą projektantkę wnętrz. Kobieta była po krótkim małżeństwie i rozwodzie kościelnym. Z tego związku miała córkę, która — widząc samotność matki — namówiła ją do skorzystania z usług biura. Jola miała jeden warunek: nie chce spotykać się z rozwodnikiem. Chciała kościelnego ślubu. Na 50-letniego kawalera Krzysztofa z odzysku początkowo kręciła nosem, ale swatka pomogła jej przepracować oczekiwania. Nie myliła się, bo szybko znaleźli nić porozumienia.
Wiadomość od Danuty i Ireneusza do Elzy, która od 24 lat prowadzi stacjonarne biuro we Wrocławiu: przedstawił się, że jest bardzo opiekuńczy i szuka żony. Zadzwonił do mnie i zaproponował spotkanie. Zaimponował mi tym, że sam wybrał lokal i godzinę. Na spotkanie poszłam z ciekawością i podnieceniem. Okazał się bardzo rozmowny i bezpośredni. Po długiej rozmowie w kawiarni zaproponował jeszcze spacer. Był inteligentny. Zapytałam, czy chce się ze mną widzieć i poprosiłam, by nie spotykał się w tym czasie z innymi kobietami, byśmy sprawdzili, czy do siebie pasujemy. Tak się zaczęło. Miesiąc później zamieszkałam z nim, kilka miesięcy później oświadczył się, a w rocznicę poznania wzięliśmy ślub. Jesteśmy bardzo szczęśliwi.
Rejestracja fotooferty
Wchodzę na stronę internetową ogólnopolskiego biura matrymonialnego “Magnes” z domową siedzibą i ogrodem w Aleksandrowie Kujawskim. “Magnes” przyciąga do siebie od 2003 r. Biuro kojarzy ludzi międzynarodowo. Odnajduję elektroniczną ankietę, gdzie należy wpisać swoje dane, które pozostają wyłącznie do wiadomości biura, tj. personalia, dokładny adres, telefony kontaktowe i adres poczty elektronicznej. Do opracowania mojej oferty biuro potrzebuje szczegółowych danych, które pozwolą dopasować parę wedle oczekiwań stron i finalnie wpłyną na dobór odpowiedniej osoby. I tu biuro “Magnes” prosi o umotywowanie “poszukiwań drugiej połowy”.
Dalej są rubryki, gdzie należy wpisać wiek, wzrost, wagę, kolory włosów i oczu, stan cywilny i rodzicielski z wiekiem dzieci na wychowaniu. Jest zapytanie o liczbę lokatorów w naszym domu i możliwość zmiany miejsca zamieszkania, czy deklaracja, że nowy/a partner/ka może u nas zamieszkać. Następnie wykształcenie, wykonywany zawód, informacja o emeryturze, znak zodiaku i znajomość języków obcych. W ankiecie jest zakładka o posiadaniu samochodu i sytuacji finansowej, gdzie są cztery wypowiedzi oględnie określające stan majątkowy i opcja “nie wypowiadam się”. W kolejnych rubrykach zgłaszający pisze już swoimi słowami o zainteresowaniach, cechach charakteru i oczekiwaniach wobec drugiej strony. Na koniec wyraża zgodę na udostępnienie zainteresowanym osobom swojego telefonu, czy adresów, oraz zgodę na publikację fotografii w prasie i internecie.
W ramach oferty promocyjnej “członkostwo do skutku”, czyli do czasu znalezienia odpowiedniej osoby, klienci “Magnesu” w strefie “standard” płacą 700 zł i 1 tys. zł za strefę “więcej korzyści”, kiedy biuro kontaktuje i umawia z dopasowaną osobą. Jest jeszcze trzecia strefa “VIP” za 3 tys. zł. Jest też możliwość wybrania opcji “bezpłatnie dla widocznych”, gdzie fotooferta jest widoczna na stronie internetowej biura, ale wtedy jest się osobą wybieraną, a nie wybierająca.
“Romeo” łączy ludzi na Śląsku
Teresa ma 67 lat, pracuje zawodowo na etacie, a biuro matrymonialno-partnerskie prowadzi popołudniami od 2009 r. w swoim domu w Rudzie Śląskiej. Przejęła je od poprzedniego właściciela. Ma dwóch pracowników. Do biura “Romeo” można zapisać się osobiście lub telefonicznie. Teresa nie prowadzi strony internetowej, choć obsługuje cały teren Śląska i część Małopolski, po Kraków, Bielsko-Białą i Cieszyn. W bazie członków jej biura jest obecnie 600-700 osób w wieku od 34 do 85 lat.
Najczęściej są to czterdziestolatkowie. Członkostwo jest roczne, za które panie płacą jednorazowo 250 zł, a panowie 350 zł. W biurze nie ma ograniczeń co do ilości wykorzystanych ofert. W ankiecie Teresa nie wymaga adresów. Wystarczy miejscowość oraz cechy wyglądu, stan cywilny, wykształcenie, wyznanie, zainteresowania, cechy charakteru. Klientka, czy klient podają przedział wiekowy, w którym chcieliby dostać propozycję ofert matrymonialnych.
W biurze “Romeo” są dwie możliwości poznania partnerów: do spotkań towarzyskich, ale “nie mylić z panienkami na godziny” i matrymonialnie, gdzie osoby zgłaszające się określają, że szukają kogoś na stałe, do małżeństwa.
— Kobiety, które są na odpowiednim poziomie intelektualnym i społecznym, szukają partnera do spędzania wolnego czasu, który wypełni pustkę, lukę, gdy one mają czas po południu, kiedy nie pracują — Teresa uzupełnia, że panowie też szukają podobnych znajomości, jednak tych partnerskich oczekiwań jest zdecydowanie mniej.
Matrymonialne trendy
Obecnie zgłoszeń do biura “Romeo” jest zdecydowanie mniej, ale właścicielka dostrzega pewną tendencję. Okres świąteczny i wakacyjny to czas przestoju w zapisach. Bum przyjęć to wiosna i jesień. Jeśli jest potrzeba, Teresa dojeżdża do klientów, żeby spisać ich ankietę.
Przez ponad 15 lat prowadzenia biura Teresa skojarzyła wiele par, a wśród nich odnotowała dwa małżeństwa, dwa kolejne się rozwiodły i ponownie przyszły szukać nowych partnerów, ale przeważnie jest tak, że poznają się, są ze sobą rok lub dwa, rozstają się i zapisują ponownie. Niektórzy klienci dostają nawet 20 ofert, jeśli oczekiwania stron są kompatybilne. Teresa nie inicjuje spotkań. Jeśli skojarzy pary, udostępnia im telefon do kontaktu. Stawia na ich inicjatywę i preferuje wideorozmowy.
Jej częstymi klientami są polscy mężczyźni, którzy przyjeżdżają zza granicy. — Oni nie potrafią tam znaleźć sobie kobiety, szukają Polek, które chcą wyjechać za granicę. To jest przedział wiekowy stosunkowo młodych ludzi. Natomiast jest dużo pań i panów, którzy wracają z Niemiec w wieku emerytalnym i wtedy szukają partnera w Polsce — o takiej tendencji opowiada mi Teresa.
W biurach matrymonialnych obserwuje się też prawidłowość, że “panowie są leniwi i najlepiej chcieliby mieć kandydatki piętro wyżej lub niżej od siebie”. Trudno im docierać w wytypowane miejsca oddalone o 20-30 km i często marudzą, że to za daleko. Starsi mężczyźni po sześćdziesiątce, owszem dobrze wyglądający, chcą poznać młodsze kobiety. Zdarzają się tacy, którzy od czterdziestolatek oczekują kilkudziesięciu zbliżeń seksualnych w tygodniu, co kończy się brakiem znalezienia odpowiedniej kandydatki.
W odniesieniu do kobiet uwypuklił się też nowy trend. — Bardzo często kobiety chcą młodszych panów od siebie — Teresa zauważa też, że mimo dużej popularności darmowych aplikacji randkowych, ludzie powoli wracają do tradycyjnej formy poznawania się par. — Jeśli przychodzi do mnie ktoś, kto wzbudza we mnie niepokój, to nie zapisuję tej osoby, bo nie chcę narażać kogokolwiek na nieprzyjemności. To jest żywy człowiek, a pieniądze nie są najważniejsze — podsumowuje Teresa.
Wiosna, jak rośliny, budzi ludzi do miłosnego życia
Julita Skoczylas, właścicielka biura partnersko-matrymonialnego “Sekret” o swojej pracy może mówić godzinami. Dostrzega, że w Polsce tradycyjne biura do kojarzenia samotnych osób przez ostatnie lata poginęły. Czas pandemii spowodował, że ludzie bali się spotkań i randkowania, potem dotknęła nas inflacja, co było widoczne po telefonach zainteresowanych klientów, którzy na początku rozmowy pytali o cenę wpisowego. Obecnie sytuacja się unormowała, choć wciąż odzywają się młode osoby, które pytają o koszty członkostwa.
Do “Sekretu” z siedzibami w Grudziądzu i Toruniu dzwonią zainteresowani ze Śląska, Małopolski i z samej stolicy. Informują właścicielkę, że bardzo wysokie ceny są zwłaszcza w Warszawie, w biurach komercyjnych. Julita przyjmuje oferty osób z różnym wykształceniem i doświadczeniem. Dyskwalifikuje zgłaszających wówczas, kiedy dzwoni mężczyzna po kilku mocnych drinkach, kiedy nie jest w stanie wypowiedzieć słów “biuro matrymonialne”, czy opowiada, że szuka kochanki.
— My nie patrzymy na ilość, tylko na jakość — podkreśla Julita. Bazę klientów ma obszerną, ale nie zlicza jednostkowo. Jeśli z nową osobą wypełnia ankietę, wówczas od razu przedstawia kilka ofert. Jeśli dzwoni młody mężczyzna, to od razu z pamięci ma dla niego 2-3 oferty, bo są nieliczne, gdyż młodzi się wykruszyli i odeszli do darmowych aplikacji randkowych. Klientów po czterdziestce ma zdecydowanie więcej, a najwięcej jest osób dojrzałych. Rekordowy wiek to panowie po 85 i 87 lat. Proporcje płci są pół na pół, choć lata temu górę brały kobiety.
— Kiedy zbliża się wiosna i jest pierwsze słońce, zaczynają reagować mężczyźni. Kiedy słońce się rozkręca, dopiero zaczynają budzić się panie — Julita tłumaczy, że to coroczna tendencja. — Zmienność pogody ma wpływ na pracę biura. Kiedy są dni pochmurne, deszczowe i brzydkie, prawie nie mamy telefonów. Ładna pogoda nawet zimą potęguje aktywność.
Czujne kobiety po sześćdziesiątce chcą młodszych mężczyzn
Julita też zaobserwowała przez ostatnie kilka lat dwie znaczące zmiany. Jedna dotyczy mężczyzn w wieku 40-50 lat, którzy szukają dojrzałości i o niemało starszych od siebie kobiet. Druga to kobiety, które “bardzo często wołają o dużo młodszych panów”.
— Zwłaszcza kobiety po sześćdziesiątce, te panie gniotą tych młodszych mężczyzn. Mówią nieraz: miałam partnera 20 lat młodszego i chciałabym to powtórzyć. Oczywiście wymagania są wysokie, bo jest to publiczna osoba i ma wiele do zaoferowania — zauważa Julita.
Tłumaczy też, że te kobiety są czujne, eliminują maminsynka, który chce się do kogoś wlepić. Na to sobie nie pozwolą. Natomiast jeśli jest to mężczyzna elegancki, zadbany, realizujący się zawodowo, z wykształceniem od średniego wzwyż, to dla spełnionej i stabilnej kobiety jest on atrakcyjny. — Te kobiety chcą miłości, doznań, namiętności i nie wygasły fizycznie, są pełne wewnętrznej energii. Są niezależne, elokwentne, zadbane i piękne w sobie — jak mówi Julita, one nie chcą rówieśnika, który zszedłby na zawał po viagrze. Takie pary całkiem często udaje się jej skojarzyć, bo młodzi mężczyźni są “elastyczni” i jeśli starsza kobieta jest dla nich apetyczna i pociągająca, to chcą ją poznać.
“Trzech mężczyzn w jednym”
Zgłaszają się też mężczyźni po 50 i 60 lat, którzy chcieliby poznać dużo młodszą kobietę. To się udaje, ale rzadko. Przykład: młoda dziewczyna wyjeżdżała do Niemiec do pracy i chciała poznać dojrzałego mężczyznę, najchętniej Niemca. Jej mama szybko została sama i dziewczyna miała syndrom braku ojca. — Ona chciała mieć trzech mężczyzn w jednym: i męża, i kochanka, i troskliwego ojca. Jednak większość kobiet na propozycję poznania starszego mężczyzny mówi mi: pani Julito, tatę mam w domu!
W jej biurze jest kolorowo i różnorodnie. Ludzie wracają, młodzi coraz częściej dzwonią, choć często nie opłacają członkostwa, żeby móc korzystać z ofert. Kiedy Julita dostrzega, że klient ma pewne wady, czy ułomności, które mają wpływ na pierwsze wrażenie drugiej strony, zwraca delikatnie uwagę i doradza, że sposób mówienia ma znaczenie, że nie porusza się pewnych tematów na pierwszym spotkaniu, że strój jest ważny.
Z doświadczenia przytacza jeszcze jedną historię: mężczyzna powyżej czterdziestki, dyrektor wielkiej firmy, w dobrym garniturze. Był na kilku spotkaniach, ale nie zaiskrzyło. Spotykają się kolejny raz w biurze i wybierają nowe oferty. W pewnym momencie Julita ośmiela się zwrócić mu uwagę, która leży jej na sercu od pierwszego spotkania. Buty, które na te spotkania zakładał, nie widziały czyszczenia od ich zakupu. Zauważyła to też kobieta, która była z nim na spotkaniu. Odpowiedział, że ciągle mówiła mu o tym mama, ale dopiero konkretna, ale grzeczna uwaga od innej kobiety sprowadziła go na ziemię, że wreszcie zapamiętał.
Inne spotkanie: pedantyczny mężczyzna umówił się z pielęgniarką. Po randce odprowadził ją do samochodu. Kobieta chciała jeszcze porozmawiać, ale mężczyzna opierał się, bo miała tłuste i brzydkie włosy, na co był wyczulony. Dał się wreszcie namówić, wsiadł. W samochodzie nie wiedział, gdzie miał nogi postawić. Pełno papierków, pogniecionych puszek i śmieci. Porozmawiał chwilę, rozstali się i później jej napisał: dziękuję za spotkanie, ale jednak szukam kogoś innego.