Fikcyjne interpelacje pisane przez sprzątaczkę, wyłudzanie kredytów. Były poseł PiS ma poważne kłopoty

18 listopada 2022 r., Sąd Rejonowy Poznań Grunwald i Jeżyce. Tomasz G. w trakcie jednej z rozpraw dotyczących wyłudzania kredytów

Były poseł PiS, a obecnie kanclerz uczelni, na której beneficjenci “dobrej zmiany” zdobywali dyplomy MBA, usłyszy wyrok. W sprawie karnej, która ciągnie się od ponad dwudziestu lat i dotyczy wyłudzania kredytów w latach 90. Poznańska prokuratura chce dla niego bezwzględnej kary więzienia, wskazując m.in. na “negatywną prognozę kryminologiczną”, czyli na to, że znowu może łamać prawo. Były poseł ma bowiem drugi proces, też dotyczący wyłudzeń pieniędzy, tym razem z Sejmu na fikcyjne interpelacje pisane przez sprzątaczkę.

• Prokuratura oskarżyła Tomasza G., byłego posła PiS i Solidarnej Polski, o wyłudzenie osiemnastu kredytów na kwotę 87,9 tys. zł. W latach 1996-1999 miał zaciągać te zobowiązania m.in. na bezdomnego, na alkoholika, na osobę z zaburzeniami psychiatrycznymi
• Tomasza G. przez lata chronił immunitet, a jego obrońcą w Sejmie, podczas głosowania nad uchyleniem tej ochrony, został Andrzej Dera, obecnie minister w kancelarii prezydenta Andrzeja Dudy. Dlatego dopiero po 2015 r., gdy Tomasz G. nie dostał się do Sejmu, poznańska prokuratura mogła postawić mu zarzuty
• W styczniu 2023 r. sąd pierwszej instancji uznał Tomasza G. za winnego i skazał go na karę więzienia w zawieszeniu. Apelację do Sądu Okręgowego złożyli zarówno obrońcy, jak i prokurator
• Obrońcy chcą zwrotu sprawy do sądu pierwszej instancji. Z kolei prokurator domaga się bezwzględnego więzienia dla Tomasza G. Proces ws. wyłudzeń zakończył się w czwartek 25 kwietnia, a prawomocny wyrok zostanie wydany w maju
• Więcej ważnych informacji znajdziesz na stronie głównej Onetu

Poznaniak Tomasz G. w latach 2005-2015 był posłem PiS, Solidarnej Polski Zbigniewa Ziobry, przez chwilę flirtował z PO, by karierę zakończyć na listach Korwina w Płocku. Znany był nie z płomiennych, sejmowych wystąpień, ale z wystawnych kampanii wyborczych, z wywieszania swoich plakatów w wielu miejscach Poznania i Wielkopolski. W zależności od tego, z którego okręgu akurat startował i w jakich wyborach, tam pojawiało się mnóstwo plakatów z jego wizerunkiem. Ten prosty patent działał, bo uzyskiwał wiele głosów poparcia.

Jego działania były jednak na tyle podejrzane, że raziły w oczy nawet jego partyjnych kolegów z PiS, a jego plakatami zajęła się poznańska policja. Tomasz G. wykazał się wówczas sprytem, na wezwania policji nie odpowiadał, aż sprawa dotycząca przekroczenia wydatków na kampanię się przedawniła.

Od lat ciągnęła się za nim inna, poważniejsza sprawa, sięgająca końcówki lat 90. PiS jeszcze wtedy nie istniało, a Tomasz G. nie zajmował się polityką. Pracował w rodzinnych sklepach meblowych, które, jak mówią nasze źródła, miewały kłopoty z płynnością finansową. To właśnie z tego powodu miał narodzić się pomysł wyłudzania kredytów pod pozorem sprzedaży mebli. W teorii sprzęt ze sklepów rodziny G. trafiał do domów klientów, a zakupy ratalne finansowały różne firmy pożyczkowe, które, jak się później okazało, nie mogły się doprosić o zwrot pieniędzy.

Poznańska prokuratura wyjaśniała sprawę już na początku XXI w., ale najpierw ją umorzyła. Wróciła do niej po 2005 r., po publikacjach tygodnika “Nie” oraz “Głosu Wielkopolskiego”, w których przedstawiono nowe wątki. Zarzutów jednak nie mogła postawić, bo Tomasza G. przez kolejne dziesięć lat, aż do 2015 r., chronił immunitet posła.

Gdy w końcu go stracił, prokuratura postawiła mu zarzuty wyłudzenia osiemnastu kredytów m.in. na bezdomnego, na alkoholika, na osobę z zaburzeniami psychicznymi. Część osób zeznała, że sklepy rodziny G. bez ich wiedzy wykorzystały ich dane osobowe do fikcyjnej sprzedaży mebli, której celem miało być wyłudzanie kredytów.

Ślimaczący się proces byłego posła PiS

Proces Tomasza G. w sądzie pierwszej instancji rozpoczął się w lipcu 2017 r. Trwał aż do stycznia 2023 r., czyli ponad pięć lat. W dużej mierze dlatego, że Tomasz G., zobowiązany przez sąd do uczestnictwa w każdej rozprawie, w pewnym momencie zaczął się skarżyć na kłopoty zdrowotne. Tak się złożyło, że zwolnienia lekarskie przypadały akurat na okres tuż przed kolejną rozprawą i tuż po niej. Choroba, która miała być przeszkodą przed przyjściem do sądu, nie przeszkodziła mu jednak latem 2022 r. wylecieć na długie wakacje do Turcji.

Zwróciła na to uwagę poznańska prokuratura. Jej zdaniem Tomasz G. zaczął w pewnym momencie “chorować na sąd” i sięgał po tanie chwyty w celu obstrukcji procesowej. W 2022 r. oskarżająca go prokurator Katarzyna Podolak domagała się nawet tymczasowego aresztowania oskarżonego, wskazując, że na wolności dalej będzie grał na nosie wymiarowi sprawiedliwości. Sąd się nie zgodził, a im bliżej było wydania wyroku, tym Tomasz G. coraz częściej chorował. Skarżył się na rozmaite dolegliwości, przy czym biegli wskazali, że może uczestniczyć w procesie. W sądzie nie stawił się także w styczniu 2023 r., gdy do przesłuchania został jeden świadek, przychodzący do sądu ze zmiennym szczęściem.

Cierpliwość sądu pierwszej instancji do kolejnych zwolnień lekarskich w końcu się skończyła i w styczniu 2023 r., pod nieobecność Tomasza G., sąd wydał wyrok i skazał go na karę więzienia w zawieszeniu. Od tamtego wyroku apelację złożyli zarówno obrońcy, jak i prokurator.

Obrona domaga się przedawnienia oraz uchylenia wyroku

W czwartek 25 kwietnia zarówno obrońcy, jak i prokuratura przedstawiali swoje racje podczas rozprawy odwoławczej w poznańskim Sądzie Okręgowym.

Zaczął adw. Paweł Sawicki, który w długiej przemowie domagał się uznania części zarzutów za przedawnione, a w pozostałej części zwrotu sprawy do sądu pierwszej instancji, czyli ponownego procesu. Słowem nie wspomniał o licznych wcześniejszych unikach jego klienta oraz o składanych wnioskach o wyłączenie prokuratorki i sędziów. Krytykował za to sąd i prokuraturę, zarzucając, że pod presją mediów dopuścili się licznych błędów, w tym proceduralnych.

— Każdy obywatel ma prawo do sprawiedliwego i lojalnego procesu sądowego, w którym prokuratura będzie bezstronna. Tymczasem ta sprawa od początku budziła wiele emocji, nie wiadomo dlaczego. Najpewniej dlatego, że mój klient lata temu był posłem. Prokuratura traktowała go ponadstandardowo, domagała się od sądu, by zobowiązał mojego klienta do uczestnictwa w każdej rozprawie, “aby patrzył w oczy swoim pokrzywdzonym”. Chciała jego aresztowania, gdy trafił do szpitala. Kwestionowała wiarygodność zwolnienia lekarskiego. A przecież on nie jest kryminalistą, nikogo nie skrzywdził, jakim pokrzywdzonym miał patrzeć w oczy? To były instytucje finansowe, a próbuje się tworzyć narrację, że pokrzywdzonymi były osoby biorące kredyty — przekonywał adw. Paweł Sawicki.

Nie odniósł się do tego, że wśród “kredytobiorców” był alkoholik, osoba bezdomna oraz kobieta z zaburzeniami psychicznymi. Nie wspomniał, że część świadków skarżyła się, że ich dane zostały wykorzystane bez ich wiedzy albo, że wzięli fikcyjny kredyt, który miał spłacać Tomasz G. Potem to jednak oni byli ścigani przez windykatorów wysłanych przez firmy, które nie doczekały się zwrotu pożyczek.

Adw. Sawicki domagał się zwrotu sprawy do sądu pierwszej instancji, bo w jego ocenie zaistniała “bezwzględna przesłanka odwoławcza”. Chodzi o artykuł 439 kodeksu postępowania karnego, w którym mowa jest o tym, że procesu nie można dokończyć pod nieobecność oskarżonego, który powinien stawić na rozprawie. Tak właśnie stało się w styczniu 2023 r. — Tomasz G. kolejny już raz nie przyszedł do sądu, a sędzia Janusz Połeć uznał jego nieobecność za nieusprawiedliwioną i wydał wyrok skazujący.

— Sąd powinien wówczas zlecić doprowadzenie mojego klienta do sądu albo uchylić swoje wcześniejsze zarządzenie o jego obowiązkowej obecności. Jednak sąd pierwszej instancji to zlekceważył — przekonywał adw. Paweł Sawicki.

Mowę końcową wygłosił również Tomasz G. Zaczął odnosić się do poszczególnych zarzutów i zdarzeń sprzed lat, ale przerwał mu sędzia Leszek Matuszewski z wydziału odwoławczego poznańskiego Sądu Okręgowego.

— Miał pan kilka lat na złożenie szczegółowych wyjaśnień, teraz proszę odnieść się jedynie do wcześniejszego wyroku i zarzutów podniesionych w apelacji — stwierdził sędzia Matuszewski.

Po chwili Tomasz G. zaczął opowiadać, że jego zdaniem pominięto niektórych ważnych świadków i czuje się skazany za czyny, których nie popełnił.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Prokurator chce więzienia dla Tomasza G. Mówi o jego drugiej sprawie

Mowę końcową wygłosiła także prokurator Katarzyna Podolak, autorka aktu oskarżenia, którą wcześniej obrońca byłego posła próbował wykluczyć z jednego z procesów. Zarzucał jej brak bezstronności i wypowiadanie słów obraźliwych dla Tomasza G. Jego wniosek został oddalony.

Prokurator Podolak w swojej przemowie podkreślała, że faktycznie Tomasz G. został zobligowany przez sąd do obowiązkowej obecności, ale po to, by skonfrontować jego wcześniejsze wyjaśnienia z zeznaniami świadków, którzy go obciążali. Ponadto w jej ocenie sąd mógł dokończyć pierwszy proces pod nieobecność Tomasza G., a to dlatego, że wszystkie istotne dowody zostały wcześniej przeprowadzone. Dodała, że były poseł nigdy nie mówił, że na koniec procesu chce jeszcze składać jakieś dodatkowe wyjaśnienia.

Chce, by sąd drugiej instancji zaostrzył karę wobec Tomasza G. Nie zgadza się bowiem z wcześniejszym orzeczeniem o zawieszeniu kary więzienia, bo jej zdaniem nie ma pozytywnej oceny kryminologicznej dla byłego posła. Nie można uznać, że już będzie przestrzegał porządku prawnego, bo przecież w innym śledztwie zarzuciła mu wyłudzenia z kancelarii Sejmu, w tym na fikcyjne interpelacje pisane przez sprzątaczkę oraz przywłaszczenie ok. 5 mln zł z Wyższej Szkoły Handlu i Usług w Poznaniu.

Tomasz G., po tym, jak przestał być posłem, został kanclerzem tej uczelni, a jego żona “założycielką”. Na uczelni, w czasach rządów Zjednoczonej Prawicy, politycy oraz beneficjenci “dobrej zmiany” uzyskiwali dyplomy, m.in. MBA, potrzebne im do piastowania kluczowych stanowisk w państwie. Zdarzenia dotyczące tych wyłudzeń są wyjaśniane w drugim procesie o wyłudzenia, który wciąż toczy się w poznańskim Sądzie Okręgowym.

Z kolei prawomocny wyrok w sprawie meblowej, ciągnącej się już ponad dwadzieścia lat, zostanie wydany we wtorek 7 maja. Tomasz G. liczy na uchylenie orzeczenia sądu pierwszej instancji. Prokuratura uważa z kolei, że powinien trafić do więzienia.