Ένα νέο μαγαζί παίρνει τη «ρεβάνς» για τα καπηλειά της Σύρου που έχουν κλείσει

Τριακόσιες μέρες τον χρόνο ηλιοφάνεια έχει η Σύρος. Μικρός χειμώνας, φαρδύ πλατύ το καλοκαίρι. Ωστόσο η σεζόν στο νησί είναι μικρή, κι έτσι τα περισσότερα μαγαζιά κλείνουν για ανασύνταξη δυνάμεων άλλα για περισσότερο καιρό κι άλλα μόνο για τους τρεις χειμερινούς μήνες. Κι έτσι στο μικρό νησί μας, με τους 30.000 μόνιμους κατοίκους, οι επιλογές ποιοτικής εξόδου συρρικνώνονται σημαντικά. Ευτυχώς, τον φετινό χειμώνα μάς κράτησε συντροφιά ο όμορφος καφενές που άνοιξε το περασμένο καλοκαίρι μέσα στην παλιά αγορά της Ερμούπολης, πλάι στα μανάβικα και στα μπακάλικα, στον δρόμο που ενώνει το λιμάνι με την πλατεία Μιαούλη.

Η Ρεβάνς του Αλέξανδρου Καρακεχαγιά, του Μιχάλη Γκόλαπη και της Ξανθίππης Καράγιωργα είναι ένα σύγχρονο καπηλειό, έτσι όπως θα έπρεπε να είναι. Αν άνοιγαν περισσότερα καφενεία επί των ημερών μας, κάπως έτσι θα έπρεπε να μοιάζουν. Καλόγουστα απλό, χωρίς εξεζητημένα διακοσμητικά ευρήματα, σεμνά και όμορφα ενταγμένο στο πλαίσιο της νησιωτικής αγοράς όπου βρίσκεται. Η επιλογή του σημείου δεν ήταν φυσικά τυχαία. Βρίσκεται μέσα στο στομάχι της Ερμούπολης, μεσοτοιχία με το καλό μπακάλικο του Κώστα Πρέκα, διαγωνίως απέναντι από ένα ψαράδικο και ένα τετράγωνο πριν από δύο μανάβικα και έναν φούρνο, πλεονεκτήματα που αξιοποιεί φουλ και στην κουζίνα του.

Ένα νέο μαγαζί παίρνει τη «ρεβάνς» για τα καπηλειά της Σύρου που έχουν κλείσει

Τα ωράρια λειτουργίας του έχουν κι αυτά διαμορφωθεί έτσι ώστε να εξυπηρετούν πρωτίστως την αγορά. Ανοίγει γύρω στις 8 και σερβίρει καφεδάκι και απλό, ελληνικό πρωινό για όσους ξεκινούν νωρίς την ημέρα τους και για όσους πηγαίνουν στις δουλειές τους, και κλείνει μόνο τις Κυριακές, συμβαδίζοντας με τα ωράρια των καταστημάτων. Στη διάρκεια της ημέρας, εκτός από καφέδες της Eighteenscreen Micro Roastery από τον Πειραιά, σερβίρει τσίπουρο και ουζάκι, από τα οποία διαθέτει περί τις είκοσι επιλογές, και γύρω στις 10 ετικέτες από εμφιαλωμένα κρασιά του νησιού, του Αιγαίου, της Ελλάδας. Το κρασί σερβίρεται σε κολονάτα ποτήρια, γιατί έτσι πρέπει, και δεν έχει καμία σημασία αν είναι καφενές κι όχι καλό εστιατόριο. Μαζί με το ποτό βγάζουν μικρά πιατάκια με μεζέδες που ετοιμάζει στην κουζίνα τους η Γιάννα Λασηθιωτάκη. Δεν έχουν σταθερό μενού, όλα εξαρτώνται από τη διαθεσιμότητα της αγοράς, από την εποχή και τα κέφια της μαγείρισσας. Τα πιάτα ημέρας σχεδιάζονται σύμφωνα με τα βρισκούμενα στους πάγκους της αγοράς. Μπορεί να βρείτε κεφτεδάκια σαλτσάτα, ξινόχοντρο με μελιτζάνα, ντάκο, συκώτι σαβόρο, αρνάκι τσιγαριαστό, πάντα έχουν ένα όσπριο, μερικά τυράκια και αλλαντικά ντόπια, αλίπαστα. Τελευταία τρέλα τους οι πίτες. Ανοίγουν φύλλο και άλλοτε φτιάχνουν χορτόπιτες και τυρόπιτες, κι άλλοτε ντοματόπιτες και μυκονιάτικες κρεμμυδόπιτες. Αν πετύχετε ζεστό το γαλακτομπούρεκο που φτιάχνει ο Μιχάλης, θα μακαρίζετε την τύχη σας.