Kraków pożegnał wielkiego aktora. Wzruszające sceny na cmentarzu [ZDJĘCIA]

Pogrzeb Mieczysława Grąbki.

O śmierci aktora Mieczysława Grąbki poinformowano 1 kwietnia 2024 r. Niemal dwa tygodnie później, bo 12 kwietnia odbyła się ceremonia pogrzebowa, podczas której krakowski świat artystyczny pożegnał słynnego aktora. W uroczystościach wzięły udział znane osobistości.

Mieczysław Grąbka miał 73 lata. W pierwszej połowie lat 70. ukończył PWST w Krakowie i wkrótce został aktorem tamtejszego Teatru Starego. Wystąpił w takich filmach jak “Vinci” i “Ile waży koń trojański”.

Informacja o śmierci Mieczysława Grąbki pojawiła się nagle

W poniedziałkowe południe 1 kwietnia br., na facebookowym profilu krytyka filmowego Łukasza Maciejewskiego, pojawił się smutny wpis.

“Nie żyje Mieczysław Grąbka. Aktorski Kraków coraz bardziej samotny. […] Dopiero co, w mistrzowskim „Weselu” Klaty w roli Żyda dokonywał supermistrzowskiego wyczynu, tworząc nadkreację pośród wielu kreacji wybitnych” – napisał.

Pogrzeb Mieczysława Grąbki. Krakowscy artyści pożegnali aktora

Uroczystość pogrzebowa Mieczysława Grąbki odbyła się 12 kwietnia br. O 12.20 rozpoczęła się msza w kaplicy na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Zgodnie z wolą zmarłego aktora, trumnę z jego ciałem złożono do grobu na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W ceremonii wzięły udział znane osobistości z artystycznego świata. Na pogrzeb przyszła m.in. słynna aktorka Anna Dymna, aktorka Urszula Grabowska czy aktor Krzysztof Głuchowski.

Jak Mieczysław Grąbka został aktorem? “Prosili o wypożyczenie chłopca do spektaklu. Wybrano mnie”

Mieczysław Grąbka z teatrem był związany od dziecka. O swojej drodze do wymarzonego zawodu opowiedział kilkanaście lat temu w rozmowie z “Dziennikiem Polskim” – Jestem rodowitym krakowianinem i od razu powiem, że w mojej rodzinie nie ma teatralnych tradycji. Jednak miałem bardzo utalentowanego muzycznie dziadka, grywał na fortepianie, trochę na gitarze, głównie podczas zjazdów rodzinnych. Miał piękny niski głos – był jedynym talentem w rodzinie – opowiadał w wywiadzie aktor. Po czym wyznał, kiedy zaczęła się jego piękna przygoda.

– Przez pewien czas mieszkałem na placu Wita Stwosza. Do mojego sąsiada, a byłem wtedy pięcioletnim malcem, przychodziła dwunastoletnia pannica, która powiedziała mojej mamie, że przy Poczcie Głównej jest teatrzyk dla dzieci. Mama mnie tam zaprowadziła. […] O tym teatrzyku można by napisać książkę. Ten pocztowy teatrzyk kończyli m.in. Ewa Wawrzoń, Anna Polony, Anna Seniuk, Anna Dymna, Rysiek Filipski, Jasiu Frycz – ostatni “absolwent” tego teatralnego przybytku. […] Właściwie to mój debiut przypada na lata wcześniejsze, niż oficjalnie się podaje. Otóż miałem 12 lat, jak Jerzy Jarocki robił w Starym Teatrze “Fizyków” Dürrenmatta. Pani Zofia Niwińska przyszła do naszego teatrzyku, prosząc brata o wypożyczenie chłopca do spektaklu. Wybrano mnie. Tym sposobem zadebiutowałem w 1963 roku – dodał.

Zobacz także: