Το πολιτικό μέλλον του Στέφανου Κασσελάκη

.

.

Το 4ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ –προοδευτική συμμαχία- ήταν θυελλώδης. Η θέση του Κασσελάκη διακινδύνευε συνεχώς. Είναι όμως αυτή η παραδοχή αληθής; Φυσικά και όχι. Δεν υπήρχε περίπτωση να έχανε την προεδρία του κόμματος όποιος και να ήταν ο αντίπαλος, σε περίπτωση που θα γινόταν εκλογές τον Μάρτιο. Στην συνείδηση του απλού μέλους του ΣΥΡΙΖΑ η θέση του Κασσελάκη είναι ανώτερη ακόμη από την θέση του Τσίπρα, την συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Η πραγματικότητα ήταν όμως διαφορετική. Τελικά, δεν έχουμε εσωκομματικές εκλογές στο κεντροαριστερό κόμμα αλλά αντίθετα έχουμε μία συγκεκριμένη πίστωση χρόνου. Μία προθεσμία με χρονικό ορίζοντα τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου.

Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών θα δείξει αν ο Κασσελάκης είναι ικανός να οδηγήσει το ΣΥΡΙΖΑ σε αξιοπρεπή εκλογικά αποτελέσματα. Βέβαια, αυτός ο εκβιασμός των στελεχών του κόμματος προς τον νέο πρόεδρο δεν με βρίσκει σύμφωνο. Ο λόγος είναι απλός. Πώς απαιτούν από τον νέο πρόεδρο να φέρει τον καινούργιο αέρα αλλαγής μέσα σε ένα συνεχές κλίμα αμφισβήτησης; Επιπλέον, υπάρχει κίνδυνος να μην αγωνιστούν οι ίδιοι και να αφήσουν τον Κασσελάκη να αγωνιστεί μόνος του με κύριο σκοπό να χάσει. Άλλωστε, το ίδιο έκαναν και στις εθνικές εκλογές με άμεσο θύμα το πολιτικό μέλλον του Τσίπρα .

Όσοι παρακολουθούν τα εσωκομματικά τεκταινόμενα του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζουν καλά ότι ο Κασσελάκης ως υποψήφιος πρόεδρος στηρίχθηκε από τρία συγκεκριμένα πρόσωπα. Τον Νίκο Παππά, τον Αλέξη Τσίπρα και τον Παύλο Πολάκη. Ο μόνος που ουσιαστικά συνεχίζει να τον στηρίζει είναι ο Παππάς. Άλλωστε, ο συγκεκριμένος πολιτικός ήταν εκείνος που προώθησε τον Τσίπρα, όταν έγινε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Εκείνος όμως ο πολιτικός παράγοντας που ουσιαστικά δίνει την νομιμοποίηση αλλά και την ώθηση για τις επόμενες πολιτικές κινήσεις είναι το απλό μέλος του κόμματος. Αυτό βέβαια εγκυμονεί πολλούς κινδύνους. Εξηγώ. Ο σημαντικός πολιτικός επιστήμονας και πανεπιστημιακός της Παντείου Γεράσιμος Μοσχονάς ήταν από τους πρώτους που είχε αναφέρει ότι ο Κασσελάκης έχει δύο πολιτικούς χαρακτήρες. Τον χαρακτήρα του λαϊκιστή αλλά και τον χαρακτήρα του εκσυγχρονιστή.

Αν ο Κασσελάκης μείνει μόνο με τα μέλη και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και όχι με τα στελέχη τότε ίσως θα κυριαρχήσουν τα λαϊκίστικα χαρακτηριστικά του. Όμως οι πολιτικές ανάγκες του τόπου μας δεν χρειάζονται λαϊκιστές πολιτικούς . Αυτό ας μην το ξεχνάει ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ .

Θα ήταν παράληψη να μην αναφέρω για εκείνους που στοχευμένα θέλησαν να μειώσουν τον νέο πολιτικό, με αφορμή τον συγκεκριμένο σεξουαλισμό προσανατολισμό του.  Δημοσιογράφοι, πολιτικοί αλλά και μία μερίδα της κοινής γνώμης εδώ και έξι μήνες σχολιάζουν με τον πλέον χειρότερο τρόπο για την δημόσια εικόνα του Κασσελάκη με τον σύντροφό του. Σίγουρα είναι απαράδεκτα αυτά τα σχόλια αλλά ίσως ο Κασσελάκης για το καλό του πολιτικού μέλλον του θα έπρεπε να προστατεύσει την δημόσια εικόνα του με έναν διακριτικό τρόπο. Ας θυμίσουμε μία άλλη –φυσικά διαφορετική περίπτωση – . Την περίπτωση του Ανδρέα Παπανδρέου με την Δήμητρα Λιάνη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε και αυτός πολιτικό κόστος .

Ποιες λοιπόν θα πρέπει να είναι οι επόμενες κινήσεις του Κασσελάκη; Φυσικά και δεν χρειάζονται ερωτηματολόγια που θα απευθύνονται στα μέλη του κόμματος για τον χαρακτήρα θα έχει το κεντροαριστερό κόμμα. Εκείνος είναι που οφείλει να παρουσιάσει τις πολιτικές του θέσεις, τις προτάσεις αλλά και το όραμα για ένα νέο αφήγημα με πολιτικά χαρακτηριστικά. Εκείνος είναι που οφείλει να αναδείξει νέα στελέχη που θα συντελέσουν στην νέα πορεία. Εκείνος είναι που οφείλει να βρει όλα τα χαρακτηριστικά του κόμματος που θα τα αναπτύξει με τέτοιο τρόπο που θα διακρίνει το κόμμα του με άλλα διαφορετικά πολιτικά προϊόντα, με διαφορετικά πολιτικά κόμματα. Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Αριστερά και το ΣΥΡΙΖΑ απευθύνονται τους ίδιους πολιτικούς πελάτες.

Η πολιτική είναι ένας διαρκής αγώνας και μία διαρκή διεκδίκηση. Ο πολιτικός έχει να αγωνιστεί και στο εσωτερικό του κόμματος αλλά και ανταγωνίζεται άλλες πολιτικές προτάσεις. Το δίλημμα μετά τις Ευρωεκλογές θα είναι συγκεκριμένο. Θα συνεχίζει το ΣΥΡΙΖΑ να μάχεται για την δεύτερη θέση με το ΠΑΣΟΚ ή θα συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ με κύριο σκοπό να κερδίσει την Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη;

Σίγουρα οι πολιτικές επιλογές του εκλογικού σώματος στις Ευρωεκλογές θα δείξουν τον δρόμο. Όμως οι αποδέκτες οφείλουν να ακούσουν. Και ο Κασσελάκης και ο Ανδρουλάκης. Ίσως το ενοποιητικό στοιχείο είναι συγκεκριμένο. Είναι φυσικά ο δήμαρχος Αθηναίων. Δεν είναι τυχαίο η πλήρη αποδοχή του από την πλευρά των μελών που είχε ο Χάρης Δούκας κατά την είσοδό του στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ . Βέβαια ο αποτρεπτικός παράγοντας είναι η θέληση του δημάρχου να ολοκληρώσει τη θητεία του στην δημαρχία. Μπορεί όμως εκείνος να εμπνεύσει την ενότητα του χώρου.

Η άλλη επιλογή του Κασσελάκη είναι η συντηρητική επιλογή. Να συμβιβαστεί με την τρίτη θέση αλλά με ένα υψηλό ποσοστό. Τότε θα είναι ευχαριστημένος με ένα ποσοστό που θα είναι πιο ψηλά από το ΚΚΕ αλλά κυρίως από τους αποστάτες του Κασσελάκη , αυτούς που δημιούργησαν το κόμμα της Νέας Αριστεράς.

Το μέλλον θα δείξει αν ο Κασσελάκης ήρθε για να μείνει στο πολιτικό σύστημα η θα εξαφανιστεί άμεσα από το πολιτικό προσκήνιο, κάτι που επιθυμούν πολλοί και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στην Νέα Δημοκρατία. Το σίγουρο είναι ένα. Οι προκλήσεις της κεντροαριστεράς είναι μπροστά μας. Οι πρόεδροι των αντίστοιχων κομμάτων οφείλουν να πάρουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες.