O Μίλτος Τεντόγλου έθιξε ένα θέμα που αφορά όλους μας

O Μίλτος Τεντόγλου έθιξε ένα θέμα που αφορά όλους μας

Ο μικρόκοσμος του στίβου και γενικότερα του αθλητισμού είναι μια μικρή αποτύπωση του έξω κόσμου. Στην πρώτη περίπτωση το έπαθλο είναι η διάκριση και οι επιδόσεις, στην δεύτερη η επιβίωση και εξέλιξη. Τι κοινό μπορεί αν έχουν αυτές οι δύο περιπτώσεις μεταξύ τους; Τις διέπουν συγκεκριμένοι κανόνες και σταθερές. Και όταν αυτές οι σταθερές γίνονται μεταβλητές (με ή χωρίς λόγο) αλλάζουν εντελώς τη φύση του αποτελέσματος, αυξάνοντας τον αναβρασμό και την εξαγρίωση προς εκείνους που αποφάσισαν τις συγκεκριμένες αλλαγές.

Στην περίπτωση του άλματος σε μήκος, υπάρχει μεγάλη σύγχυση λόγω της φημολογίας ότι η World Athletics θα προχωρήσει σε αλλαγές στην βαλβίδα την οποία θα αφαιρέσει δοκιμαστικά, ενώ ταυτόχρονα θα βγάλει εντελώς και την πλαστελίνη που καθορίζει την εγκυρότητα ενός άλματος.

Σε συνηθισμένα αφτιά, τα παραπάνω δεν σημαίνουν τίποτα, για τους ίδιους τους αθλητές ωστόσο που έχουν μάθει από μικρές ηλικίες να προπονούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να εκμεταλλεύονται τα πλεονεκτήματα της (δύσκολης κατά τα άλλα βαλβίδας) μια τέτοια αλλαγή, αλλάζει ολόκληρη τη θεωρία και πράξη του αθλήματος. Σαν να σου λένε με λίγα λόγια, ότι θα πρέπει να κάνεις άλμα ξυπόλυτος και να ξεχάσεις τα αθλητικά παπούτσια.

Πρώτος ο οποίος όρθωσε το ανάστημά του σε αυτές τις αλλαγές ήταν ο πρωταθλητής στο άλμα εις μήκος και πρόσφατα Παγκόσμιος Πρωταθλητής Κλειστού Στίβου της Γλασκώβης, Μίλτος Τεντόγλου, ο οποίος αφού κέρδισε τις εντυπώσεις με τις διακρίσεις και τις ατάκες του (μέσα σε όλα είπε ότι «δεν είχα καμία όρεξη σήμερα επειδή ήταν ο τελικός έγινε πρωινιάτικα» παρότι κέρδισε το Χρυσό) λίγες ώρες αργότερα δήλωσε στο ΣΕΓΑΣ με αφορμή τις αλλαγές στην βαλβίδα, ότι θα το γυρίσει στο τριπλούν έτσι και γίνουν επίσημες.

Ύστερα, ο θρύλος του στίβου, Καρλ Λιούις συμφώνησε με τον Έλληνα πρωταθλητή λέγοντας πως όλοι οι αθλητές πρέπει να ερωτώνται για τις αλλαγές και να ζητείται η άποψή τους, πριν γίνει οποιαδήποτε μεταρρύθμιση.

«Πρέπει να συμβουλευόμαστε τους αθλητές. Δεν θα συμφωνούσαν ποτέ με αυτήν την αλλαγή μορφής. Έχω ακούσει τόσες απόψεις αλλά όχι από τους άλτες. Τώρα, κάθε άλτης πρέπει να μιλήσει και να τους κάνει να καταλάβουν ότι δεν θα δεχτούν αυτές τις αλλαγές», τόνισε ο Καρλ Λιούις.

Όπως είπαμε, ο αθλητισμός είναι μια μικρογραφία της καθημερινής ζωής και της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Ένα μέρος στο οποίο υπάρχουν κανόνες και σταθερές, οι οποίες όταν αλλάζουν πρέπει τουλάχιστον να ζητείται η γνώμη εκείνων που θα τις βιώσουν -ας ονομάσουμε αυτόν τον τρόπο εκλογές- και όχι απλώς να παρθεί μια απόφαση από μια επιτροπή ανθρώπων που δεν επηρεάζεται από αυτό. Ειδάλλως παύει να υφίσταται η αίσθηση της ισότητας και στην περίπτωση του κλασικού αθλητισμού, αυτή της ευγούς άμιλλας.

Ο Μίλτος Τεντόγλου δεν έκανε κάποιο «κακομαθημένο» παράπονο, έπραξε απλώς το αυτονόητο, δείχνοντας ότι η ευγενής άμιλλα δεν υφίσταται μονάχα από τη συμπεριφορά και τις επιδόσεις των αθλητών στο ταρτάν του στίβου και το σκάμα αλλά και εκείνο το -σημαντικό- κομμάτι από όσους θέτουν τους κανονισμούς για το καλό του αθλήματος. Φτάνει βέβαια να τους θεσπίζουν με σεβασμό απέναντι στον κόσμο που παρακολουθεί το άθλημα αλλά και εκείνους που έχουν βοηθήσει ώστε το άλμα σε μήκος να είναι από τα πιο διάσημα και εντυπωσιακά στην ιστορία του στίβου.  Τους ίδιους τους αθλητές.

Αλλιώς υπάρχει και το τριπλούν.