Analyse: Hoe het salaris van de MotoGP-coureurs veranderd is

Een gemiddelde MotoGP-coureur kreeg in 2018 zo’n 2,4 miljoen euro op zijn rekening gestort. In totaal maakten de teams dat jaar zo’n 58 miljoen euro aan salaris over aan de rijders. In 2022 krijgen de 24 coureurs een totaal van 47,15 miljoen euro overgeboekt. Gemiddeld komt dat uit op 1,96 miljoen euro. Dat is een terugval van bijna 20 procent ten opzichte van 2018. Daar is een aantal redenen voor. Ten eerste zijn de MotoGP-rijders op hun salaris gekort door de coronacrisis, die in 2020 flinke invloed had op het kampioenschap. Constructeurs moesten hun fabrieken tijdelijk sluiten, de verkoop van motoren klapte in elkaar en daarnaast werd de start van het kampioenschap uitgesteld tot de zomer. Het resulteerde in een situatie waarin de betrokken merken maar heel weinig waar voor hun geld kregen.

Een andere factor in de personeelskosten is het vertrek van een aantal toonaangevende coureurs: Dani Pedrosa, Jorge Lorenzo en Valentino Rossi gingen met pensioen. Zij harkten met zijn drieën een aanzienlijk deel van de salariskosten binnen. Tijdens de pandemie besloot Ducati het roer beleidsmatig om te gooien. De ‘dure’ rijders uit het verleden hadden het team onder de streep heel weinig gebracht. Die bespaarde kosten werden in de motor gestopt en ook werden jonge rijders aangetrokken die het merk net zo goed verder kunnen helpen. Een derde factor is een minder voor de hand liggende, maar bredere ontwikkeling die niet alleen de MotoGP treft. Het gedrag van de consument is in de afgelopen jaren door het internet flink veranderd. Daardoor is het traditionele sponsormodel, een sticker op een MotoGP-machine, niet langer van deze tijd. Dat heeft ervoor gezorgd dat MotoGP-teams aanzienlijk minder sponsorgeld binnenkregen.

Motorsport.com heeft de afgelopen maanden veel gesproken met teamleden, managers en juristen die betrokken zijn bij het kampioenschap, maar ook met rijders om een beeld te krijgen van de salariskosten van de MotoGP-grid in 2018 en om die voor 2022 op papier te krijgen. In 2018 verdiende een MotoGP-coureur gemiddeld zo’n 2,4 miljoen euro. Een redelijk bedrag voor een topatleet die elk weekend zijn leven riskeert in de jacht op eremetaal. Het is echter gevaarlijk om een conclusie te trekken op basis van een gemiddeld salaris. Er zijn coureurs die flink verdienen, maar ook rijders die bijna voor niks rijden of zelfs geld mee moeten brengen om een plek op de grid te krijgen.

De huidige groep MotoGP-rijders krijgt zo’n 20 procent minder salaris dan de collega’s in 2018 kregen.

Foto: Gold and Goose / Motorsport Images

In 2018 waren er vijf rijders die het grootste deel van de taart kregen: Lorenzo verdiende bij Ducati zo’n 15 miljoen euro, Marc Marquez kreeg destijds 10 miljoen euro van Honda terwijl de beide Yamaha-rijders Valentino Rossi en Maverick Viñales op 6 miljoen stonden. Dani Pedrosa was de laatste van de grootverdieners, hij streek 4 miljoen euro per jaar op. Daarachter zat de middenmoot met Andrea Iannone en Alex Rins (Suzuki), de Espargaro-broers (Aleix bij Aprilia, Pol bij KTM) en Andrea Dovizioso. Zij kregen tussen de 1 en 3 miljoen euro per seizoen. De overige rijders, twaalf in getal, kregen minder dan 500.000 euro op hun rekening gestort. Karel Abraham (Angel Nieto Aspar) was de hekkensluiter met een salaris van slechts 80.000 euro.

In 2022 is Marc Marquez met afstand de bestbetaalde coureur op de grid. Zonder dat de eventuele bonussen meegerekend zijn, krijgt de Spanjaard zo’n 15 miljoen euro. Daar achter staan de twee jongste wereldkampioenen: Joan Mir met 6,5 miljoen euro, Fabio Quartararo met 4 miljoen euro. Die laatste hoopt een flinke stap te maken als hij een nieuw contract tekent. Suzuki-coureur Alex Rins staat ook in dit rijtje met een salaris van 4 miljoen euro. De middenmoot blijft nagenoeg hetzelfde, maar in 2018 waren er nog heel wat coureurs die tussen de 2 en 3 miljoen zaten. Dat is in 2022 flink veranderd. Er zijn negen rijders met een salaris tussen de 1 en 2 miljoen euro. De zes overgebleven coureurs verdienen minder dan dat.

De positie van Marc Marquez is uniek. Hij verlengde zijn contract in februari 2020 voor een periode van vier jaar. Het gebeurde kort voordat de pandemie uitbrak en een reeks blessures hem bijna een volledig seizoen aan de kant hield. De Japanse constructeur kreeg niet bepaald waar voor haar geld, kijkend naar de races die Marquez heeft kunnen rijden. Zelf voelde de man uit Cervera zich daar ook ongemakkelijk bij en suggereerde in gesprek met Motorsport.com dat hij een korting op zijn salaris niet meer dan normaal zou vinden. Marquez is de meest waardevolle coureur in de MotoGP, de verhoudingen intern bij Honda zijn ook kraakhelder. Met zijn 15 miljoen euro staat hij ver boven zijn merkgenoten Pol Espargaro, Alex Marquez en Takaaki Nakagami. Zij kregen met z’n drieën in totaal 3 miljoen euro uitgekeerd.

Ook na zijn blessureleed is Marc Marquez nog de bestbetaalde coureur op de MotoGP-grid.

Foto: Gold and Goose / Motorsport Images

Van alle fabrikanten is Ducati het beste door de coronacrisis gekomen. Het merk uit Borgo Panigale betaalde in 2018 nog zo’n 17 miljoen euro uit aan Lorenzo en Dovizioso met nog eens zo’n 3 miljoen euro aan bonussen voor de Italiaan. Een aardig prijskaartje voor een team dat in de drie kampioenschappen (rijders, teams en constructeurs) op gepaste afstand eindigde van Honda en Marquez. Die dure contracten zijn inmiddels verleden tijd. Lorenzo werd de deur gewezen op het moment dat hij de Desmosedici net onder de knie had, Dovizioso accepteerde een veel lager aanbod niet toen hij in 2020 weer achter de onderhandelingstafel plaatsnam. De Italiaan zag een ruime halvering van zijn basissalaris niet zitten. Hij zou van 6 miljoen euro in 2020 naar zo’n 2,5 miljoen euro moeten. Hij vatte dat op als een signaal om te vertrekken.

Ducati plukte de vruchten ervan. In 2021 betaalde het merk een basissalaris van minder dan 3 miljoen euro aan salaris aan vijf rijders: Francesco Bagnaia en Jack Miller, Pramac-rijders Jorge Martin en Johann Zarco en Avintia-rijder Enea Bastianini. Dat bedrag stijgt komend seizoen licht naar 3,8 miljoen euro met dezelfde rijders op de rol. De belangrijkste les die men bij Ducati geleerd heeft is dat het zinvoller is om veel geld te investeren in het bouwen van een goede motor in plaats van de rijders. Met een groep gemotiveerde jonge rijders heeft Ducati momenteel in de breedte een sterke line-up en zo mogelijk de beste motor op de grid.

Voor Yamaha was het geforceerde vertrek van Maverick Viñales tegelijkertijd een vloek en een zegen. Met een salaris van bijna 8 miljoen euro maakte Yamaha flink wat ruimte in het huishoudboekje toen Viñales halverwege het jaar ineens overstapte naar Aprilia. Zijn plek is ingenomen door Franco Morbidelli, die ondanks zijn tweede plaats in het MotoGP-kampioenschap van 2020 slechts 1,5 miljoen euro verdient. Quartararo gaat er dankzij zijn wereldtitel op vooruit, van 2,5 naar 4 miljoen euro.

Na de wereldtitel van Joan Mir in 2020 moest Suzuki de salarisstructuur iets aanpassen. Ten opzichte van 2018 verdubbelde de Japanse fabrikant het salaris voor Mir en Rins. Zij verdelen samen 10,5 miljoen euro, ondanks dat de GSX-RR niet bepaald de sterkste machine op de grid is.

De laatste twee fabrikanten bevinden zich aan de andere kant van het spectrum. Aprilia betaalt in totaal zo’n 4 miljoen euro aan Espargaro en Viñales, bij KTM komt niemand dicht bij dat bedrag. Met een totaal van 3,6 miljoen euro zijn Brad Binder en Miguel Oliveira relatief goedkoop.

De meeste toprijders verdienen dus minder dan vier jaar geleden het geval was, maar daarbij moet ook opgemerkt dat de ondergrens – de 80.000 euro van Abraham – omhoog is gegaan. Het minimale salaris voor een MotoGP-coureur ligt in 2022 namelijk op zo’n 200.000 euro.

Feit is dat de pandemie onmiskenbaar invloed heeft gehad op de salarishuishouding van de MotoGP-teams, maar ook op de rijders. Met de algehele verjonging is ook de zucht naar het grote geld in zekere zin verdwenen. Het winnen van races is belangrijker geworden dan het verdienen van een flinke som geld.

Franco Morbidelli is voor Yamaha een stuk goedkoper dan zijn voorganger Maverick Viñales

Foto: Gold and Goose / Motorsport Images

Meer over de MotoGP:KTM presenteert MotoGP-teams voor seizoen 2022Wat wil Dovizioso bereiken bij RNF Yamaha? “Ik denk dat ik beter kan worden”Vijf vragen voor aanvang van het MotoGP-seizoen 2022Hoe Ducati’s overheersing een gevaar vormt voor de balans in de MotoGP