Diagnoza brzmiała: nowotwór złośliwy kości. Dzisiaj Ula wraca do zdrowia

Choroba wkracza w życie dziecka i jego rodziny nagle i bez ostrzeżenia.

Mniej więcej w połowie czerwca Ula (16 l.) zaczęła skarżyć się na ból ręki w nadgarstku. Trenuje taniec, więc mama Urszuli była przekonana, że to jakieś nadwerężenie. Po ok. dwóch tygodniach ortopeda obejrzał rękę i stwierdził zapalenie prostowników nadgarstka. Na początku września rodzina usłyszała diagnozę: osteosarcoma. Nowotwór złośliwy kości.

W kwietniu 2023 roku Adama (16 l.) zaczęła boleć noga w kolanie, dwa miesiące później zostało zlecone badanie USG. W badaniu stwierdzono konflikt rzepkowo-udowy, chłopiec dostał skierowanie na rehabilitację. W połowie sierpnia, po kolejnych badaniach, chłopak otrzymał wynik: nowotwór złośliwy kości udowej, osteosarcoma.

Co roku w Polsce rozpoznawanych jest 1100-1200 nowych przypadków nowotworów dziecięcych. Rozwijają się one znacznie szybciej niż te występujące u dorosłych i często bywają mylone z innymi przypadłościami wieku dziecięcego. Tak było właśnie w przypadku Uli i Adama, u których ból ręki, ból nogi początkowo nie był diagnozowany jako nowotwór.

Historia Uli (16 l.). Zaczęło się od bólu nadgarstka

Mniej więcej w połowie czerwca Ula zaczęła skarżyć się na ból ręki w nadgarstku.

– Ula trenuje taniec, więc byłam przekonana, że to jakieś nadwerężenie. Po ok. dwóch tygodniach poszłyśmy na dyżur ortopedyczny w przychodni. Lekarz obejrzał rękę i stwierdził zapalenie prostowników nadgarstka, zalecił usztywnienie nadgarstka ortezą oraz dość silne leki przeciwbólowo-przeciwzapalne. Początkowo było to skuteczne. Czasem ręka bolała, ale sądziłam, że stan zapalny niekoniecznie mija szybko – opowiada mama dziewczynki, pani Anna. Po półtora miesiąca ból zaczął mocno narastać, pojawiły się bóle nocne. Konieczne było dalsze diagnozowanie.

W drugiej połowie sierpnia podczas prywatnej wizyty ortopedycznej, lekarz zrobił USG i zalecił w trybie natychmiastowym RTG oraz rezonans. Podkreślał, żeby absolutnie nie zwlekać.

Tego samego wieczora na dyżurze ortopedycznym w szpitalu zrobiono Uli zdjęcie rentgenowskie. Od tego momentu wszystko potoczyło się ekspresowo. Dyżurująca doktor powiedziała, że sprawa wygląda poważnie i tuż przed rezonansem – poleciła, żeby przyjechać następnego dnia – wyjaśniła, iż podejrzewa nowotwór złośliwy kości. Natychmiast zapisała Urszulę na wizytę w poradni onkologicznej Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie.

– W poniedziałek stawiliśmy się w poradni, skierowano nas na biopsję. Byliśmy przerażeni, wszystko działo się bardzo szybko, a to, co nas otaczało powodowało coraz większy lęk – mówi mama Uli.

Tydzień później, 6. września, rodzina usłyszała diagnozę: osteosarcoma. – Tego dnia dotychczasowe życie naszej rodziny się skończyło. Musieliśmy na cito przebudować wszystko – szkoła, praca, dom, jakiekolwiek plany… Całe życie musiało się zmienić dla jednego celu: wyleczyć Ulę – mówi pani Anna.

Ula przeszła zabieg usunięcia nowotworu przedramienia z równoczesną rekonstrukcją mikrochirurgiczną – ubytek w kościach łokciowej i promieniowej został uzupełniony przeszczepem z jej własnej kości strzałkowej.

Obecnie Ula jest wzorową pacjentką i mocno wspiera kolegów ze szpitalnego oddziału. Znajdują czas na zabawę, często rozmawiają o nadziei na zdrową przyszłość.

Historia Adama (16 l.) Podejrzewano uszkodzenie rzepki

W kwietniu 2023 roku Adama (16 l.) zaczęła boleć noga w kolanie, dwa miesiące później zostało zlecone badanie USG. W badaniu stwierdzono konflikt rzepkowo-udowy, chłopiec dostał skierowanie na rehabilitację. W trakcie rehabilitacji na udzie pojawiło się „wybrzuszenie”, wyglądało jak napięcie mięśnia po intensywniejszych ćwiczeniach. Niestety, noga dalej bolała, zwłaszcza w nocy. Zmiana na udzie nie znikała.

W połowie sierpnia lekarz ponownie wykonał USG i wtedy po raz pierwszy nabrał podejrzenia, że powstała zmiana może być czymś bardzo poważnym: guzem. – W trybie pilnym skierował nas do Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Po badaniach i biopsji otrzymaliśmy wynik: nowotwór złośliwy kości udowej, osteosarcoma – opowiada pani Edyta, mama Adama.

Dzisiaj Adam dzielnie przechodzi leczenie, jest po zabiegu resekcji guza w kości i założeniu endoprotezy onkologicznej. Rehabilituje się i chciałby jak najszybciej wrócić do swojej pasji – lotnictwa.

Musimy wiedzieć więcej

15 lutego przypada Międzynarodowy Dzień Nowotworów Dziecięcych. To dzień, kiedy powinniśmy zwrócić uwagę na problem nowotworów złośliwych u dzieci, by wiedzieć o nich więcej. Trwa kampania Kliniki Onkologii i Chirurgii Onkologicznej Dzieci i Młodzieży Instytutu Matki i Dziecka – (P)okaż serce. O co chodzi? Właśnie o to, by zwiększyć świadomość społeczną na temat nowotworów dziecięcych oraz tego, jak ważne jest ich wczesne rozpoznawanie.

Nowotwory u dzieci wciąż stanowią temat, który jest nam mało znany. 20 proc. Polaków nie potrafi wymienić żadnego objawu, który może świadczyć o chorobie onkologicznej u dzieci, 59 proc. deklaruje, że nie ma wystarczającej wiedzy na temat nowotworów dziecięcych.

Początki choroby zdają się niegroźne

Wczesne diagnozowanie nowotworów u dzieci może być trudne, ponieważ objawy są bardzo różnorodne i zależą od rodzaju, umiejscowienia, stopnia zaawansowania i tempa wzrostu nowotworu. Początek choroby bywa niecharakterystyczny lub bardzo dyskretny, jej symptomy często mylone są z innymi, bardziej prozaicznymi dolegliwościami wieku dziecięcego.

Tak właśnie było w przypadku 16-letniego Adama, podopiecznego Kliniki Onkologii i Chirurgii Onkologicznej Dzieci i Młodzieży Instytutu Matki i Dziecka i 16-letniej Uli – także pacjentki tej kliniki.

Na co należy zwrócić uwagę?

Przypadki Uli i Adama mają wspólny mianownik – ból kończyn. To jednak tylko jedna z oznak, która może świadczyć o chorobie. Jest szereg symptomów, które powinny zwrócić uwagę opiekunów dzieci i lekarzy pierwszego kontaktu. Należą do nich między innymi nieuzasadniona utrata wagi, długotrwała gorączka bez wyraźnej przyczyny czy ból, który nie ustępuje po odpoczynku, nasila się w nocy i powoduje trudności w wykonywaniu codziennych czynności. Ponadto różnego rodzaju obrzęki, zwłaszcza w okolicach brzucha lub kończyn, które mogą wskazywać na obecność guza, problemy z oddawaniem moczu lub stolca, czy nieustępujące objawy infekcji, np. wyciek z ucha lub uporczywy kaszel.

Dlatego tak ważne jest, aby rodzice, opiekunowie, a także lekarze pierwszego kontaktu wiedzieli, jakie symptomy powinny wzbudzić ich czujność.

[object Promise]

Kampania społeczna (P)okaż serce

W związku z przypadającym 15 lutego Międzynarodowym Dniem Nowotworów Dziecięcych Klinika Onkologii i Chirurgii Onkologicznej Dzieci i Młodzieży Instytutu Matki i Dziecka zaprasza do dołączenia do kampanii społeczno-edukacyjnej (P)okaż serce. Celem tej akcji jest zwiększenie świadomości społecznej dotyczącej chorób onkologicznych u dzieci, ale nie tylko – cel drugi to okazanie wsparcia dzieciom i młodzieży z nowotworami. Jak można dołączyć? Wystarczy dodać na swoje konto w mediach społecznościowych zdjęcie dłoni złożonych w symbol serca, opatrzyć hasztagami #pokazserce #onkoimid i zaprosić do dołączenia do akcji przynajmniej jedną osobę.

Jak wygląda temat z perspektywy dzieci z doświadczeniami choroby nowotworowej? To widać w spocie na początku tekstu. Na stronie www.pokazaserce.pl znajdziecie natomiast rzetelne, aktualne informacje dotyczące nowotworów dziecięcych, wsparcia dzieci oraz ich najbliższych w trudnym czasie choroby, a także adresy ośrodków leczenia.

Więcej o tym, na jakie nowotwory złośliwe chorują dzieci, jakich objawów nie można zlekceważyć w rozmowie Faktu z prof. Anną Raciborską tutaj:

Fakt jest patronem medialnym akcji (P)okaż serce.