«Δυο μήνες στην αποθήκη»: Οι ατέλειωτες νύχτες στο νοσοκομείο που άλλαξαν έναν συγγραφέα

ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΠΟΤΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ; Μπορεί ένας σεισμός να τους συνεφέρει; Μπορεί να τους αναγκάσει να δουν τον κόσμο αλλιώτικα, ή σύντομα γίνονται τα ίδια… καθάρματα, λες και δεν μεσολάβησε το παραμικρό; «Δεν ξέρω», ομολογούσε ο πρόωρα χαμένος Κωστής Γκιμοσούλης (1960-2023), «εξαρτάται από το σοκ». Στον ίδιο, πάντως, ο σεισμός από την περιπέτεια της υγείας του στις αρχές της περασμένης δεκαετίας έφερε τα πάνω κάτω, ωθώντας τον να παίρνει αποστάσεις ασφαλείας από την απληστία, την υποκρισία, τον υπέρμετρο εγωισμό. Καρπός εκείνης της περιπέτειας υπήρξε το βιβλίο του «Δυο μήνες στην αποθήκη» (Καστανιώτης, 2013), όπου οι ατέλειωτες νύχτες του στο νοσοκομείο πλέκονται με ποιητικά πετάγματα και μύχιες εξομολογήσεις.

«О”ОµОєО±ОµОЅОЅО№О¬ О”ОµОєОµОјОІПЃОЇОїП… ОјПЂО®ОєО± ПѓП„Ої ОЅОїПѓОїОєОїОјОµОЇОї, О±ОєПЃО№ОІПЋП‚ ОґП…Ої ОјО®ОЅОµП‚ ОјОµП„О¬ ОІОіО®ОєО±, ОґОµОєО±ОµОЅОЅО№О¬ О¦ОµОІПЃОїП…О±ПЃОЇОїП…. О“О№О± ОјО­ОЅО± П„ОїП…О»О¬П‡О№ПѓП„ОїОЅ, П„ОµПЃО¬ПѓП„О№Ої ОґО№О¬ПѓП„О·ОјО±. О§ПЃОµО№О±О¶ПЊП„О±ОЅ ОЅО± ОјОµОЇОЅП‰ “О¶П‰ОЅП„О±ОЅПЊП‚” П‰П‚ П„Ої П„О­О»ОїП‚. ОљО№ О­ОјОµО№ОЅО±. О•ОЇОґО± ПЂОїО»О»О­П‚ ОµО№ОєПЊОЅОµП‚, ОµПѓП‰П„ОµПЃО№ОєО­П‚, ОµОѕП‰П„ОµПЃО№ОєО­П‚, ОјОµПЃО№ОєО­П‚ ПЂОµПЃО№ОіПЃО¬П†ОїОЅП„О±О№ ОµОґПЋ, О¬О»О»ОµП‚ ПЊП‡О№. О‰П„О±ОЅ О­ОЅО± ПѓПЂОїП…ОґО±ОЇОї ОјО¬ОёО·ОјО± П…ПЂОїОјОїОЅО®П‚ ОєО№ ОµПЂО№ОјОїОЅО®П‚. ОЈП„О·ОЅ О±ПЃП‡О® О­О»ОµОіО± ПЊП„О№ ОїО№ ПѓО·ОјОµО№ПЋПѓОµО№П‚ О±П…П„О­П‚ О®П„О±ОЅ О±ПЂОїОєО»ОµО№ПѓП„О№ОєО¬ ОґО№ОєО­П‚ ОјОїП…, ОґОµОЅ ОёО± П„О№П‚ ОјОїО№ПЃО±О¶ПЊОјОїП…ОЅ ОјОµ ОєО±ОЅО­ОЅО±ОЅ. ОЈП„Ої П„О­О»ОїП‚ ПЂОЇПѓП„ОµП€О± ПЊП„О№ О±П…П„О® О· ОјО±ПЃП„П…ПЃОЇО± ОјПЂОїПЃОµОЇ ОЅО± ОІОїО·ОёОїПЌПѓОµ ОєО¬ПЂОїО№ОїП…П‚ ПЂОїП… ОёО± ОІПЃОЇПѓОєОїОЅП„О±ОЅ ПѓОµ ПѓП‡ОµП„О№ОєО¬ ПЂО±ПЃПЊОјОїО№О± ОёО­ПѓО·. О‘ОіОіОЇО¶ОµО№П‚ ОєО±О№ ОѕОµПЂОµПЃОЅО¬П‚ П„О± ПЊПЃО№О¬ ПѓОїП…, ОєО№ ОµОЇОЅО±О№ ПЂО±ПЃО¬ОѕОµОЅОї, ОјПЊО»О№П‚ О±ПЃП‡ОЇПѓОµО№П‚ ОєО±О№ П‡О±О»О±ПЃПЋОЅОµО№П‚, ОµПЂОµО№ОґО® П„О± О±ПЂОїОґО­П‡ОµПѓО±О№, О±ОЅ ОµОЇПѓО±О№ О±ОєПЊОјО± О¶П‰ОЅП„О±ОЅПЊП‚, ОІОіО±ОЇОЅОµО№П‚ О­ОѕП‰ ПѓП„ОїОЅ κόσμο…».

Για τους δικούς του ανθρώπους, για τις νοσοκόμες, όπως και για τους ασθενείς και τους επισκέπτες που μοιράζονται τον ίδιο χώρο, ο Γκιμοσούλης είναι ο Κωστής. Στο δικό του μυαλό, όμως, είναι ο Αρχέλων αυτοπροσώπως, πλάσμα τρομακτικό αλλά και σοφό και εξαιρετικά ανθεκτικό.

Με τους όρους της ιατρικής, ο ποιητής του «Ξυλοκόπου πυρετού» και συγγραφέας του «Μια νύχτα με την κόκκινη», της «Ανατολής», του «Μαύρου χρυσού», της «Εξομολόγησης σ’ έναν Κολομβιανό σκύλο» είχε χτυπηθεί από μηνιγγίτιδα. Με τους δικούς του όρους, όμως, εκείνο που τον καθήλωσε και πήγε να τον τρελάνει ήταν ο διχασμός του ανάμεσα σε δύο αγάπες. Τώρα, σαν να το έχει πάρει απόφαση: «Τέρμα στους διχασμούς. Παίρνουν την αλήθεια και την κάνουν ψέμα. Η ζωή είναι πολύ μικρή για διχασμούς. Η ζωή είναι πολύ μεγάλη και οι διχασμοί τη μικραίνουν».

Το βιβλίο του Κωστή Γκιμοσούλη «Δυο μήνες στην αποθήκη» είναι διαθέσιμο σε e-book από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Αντίστοιχα μεγάλη αποδεικνύεται και η περίοδος της νοσηλείας του. Ο οργανισμός του βομβαρδίζεται από τόνους αντιβίωσης, αλλά ένα μικρόβιο στον εγκέφαλο δείχνει εξαιρετικά ανθεκτικό. Υπομονή κι επιμονή – αυτές είναι οι οδηγίες της «αγέλης με τις άσπρες μπλούζες». Πίστη και πείσμα – αρετές όλο και πιο σπάνιες στο είδος μας. Γι’ αυτό και ο Γκιμοσούλης πιάνει τον εαυτό του να μεταμορφώνεται σιγά σιγά σε χελώνα. Σε μια τεράστια τραυματισμένη θαλάσσια χελώνα, στοχοπροσηλωμένη στην απελευθέρωσή της. Για τους δικούς του ανθρώπους, για τις νοσοκόμες, όπως και για τους ασθενείς και τους επισκέπτες που μοιράζονται τον ίδιο χώρο, ο Γκιμοσούλης είναι ο Κωστής. Στο δικό του μυαλό, όμως, είναι ο Αρχέλων αυτοπροσώπως, πλάσμα τρομακτικό αλλά και σοφό και εξαιρετικά ανθεκτικό.

«О¤О№ О¶О·П„О¬П‚, О‘ПЃП‡О­О»П‰ОЅ, О±ПЂПЊ ОјО­ОЅО± ОјОµ П„О·ОЅ О±ОґО№ОµП…ОєПЃОЇОЅО№ПѓП„О· ОјО±П„О№О¬ ПѓОїП…; О€ПЃП‡ОµПѓО±О№ ПЂО¬О»О№ ОјО­ПѓО± ПѓП„ОїОЅ ПЌПЂОЅОї ОјОїП… ОєО±О№ ОјОїП… О¶О·П„О¬П‚ ОµОєОµОЇОЅОї ПЂОїП… ОјОїП… П†О±ОЇОЅОµП„О±О№ ПЂОїО»ПЌ ОґПЌПѓОєОїО»Ої, ПѓП‡ОµОґПЊОЅ О±ОґО№О±ОЅПЊО·П„Ої. Ν’ αλλάξω… ОњОїО№О¬О¶ОїП…ОјОµ ОµОјОµОЇП‚ ОїО№ ОґП…Ої. ОљО±О№ ОїО№ ОґП…Ої ОµПЂО№ОёП…ОјО®ПѓО±ОјОµ П„О·ОЅ ОµО»ОµП…ОёОµПЃОЇО±. ОњПЊОЅОї ПЂОїП… О· ОґО№ОєО® ПѓОїП… ОµОЇОЅО±О№ П„О­О»ОµО№О± ОєО±О№ О±ПЂО­ПЃО±ОЅП„О·, ОµОЅПЋ О· ОґО№ОєО® ОјОїП… ОєОЇОІОґО·О»О·. О”ПЋПѓОµ ОјОїП… ОґПЌОЅО±ОјО·, П…ПЂО­ПЃП„О±П„Оµ, ОіО№О± ОЅО± ОіОЇОЅП‰ О­ОЅО± П‡О№О»О№ОїПѓП„ПЊ απ’ О±П…П„ПЊ ПЂОїП… ОёО­О»ОµО№П‚. О”О·О»О±ОґО® ОµО№О»О№ОєПЃО№ОЅО®П‚, ПЂО№ПѓП„ПЊП‚ ОєО±О№ ПѓП„О±ОёОµПЃПЊП‚. О’ОїО®ОёО·ПѓОµ ОЅО± ПЂО№ПѓП„ОµПЌП‰ О±П…П„ПЊ ПЂОїП… αγκαλιάζω… О”ОЇОґО±ОѕО­ ОјОµ, О№ОµПЃО® П‡ОµО»ПЋОЅО±, П„О·ОЅ П„О±ПЂОµО№ОЅОїП†ПЃОїПѓПЌОЅО·В».

Νυχτοπερπατήματα στον διάδρομο αγκαλιά με το κοντάρι του ορού, επώδυνες παρακεντήσεις στη σπονδυλική στήλη, κλεφτές ματιές στον συννεφιασμένο ουρανό, εφιαλτικά όνειρα με σάουντρακ οδυνηρές κραυγές από τους γειτονικούς θαλάμους, αυτολύπηση, αυτομαστίγωμα, αλλά και παιχνίδια του μυαλού που σ’ αλαφραίνουν και σε τονώνουν. Νευρολόγοι και λοιμωξιολόγοι που θυμίζουν βλοσυρούς σερίφηδες, χαμογελαστούς καουμπόηδες ή απαστράπτοντες πρίγκιπες, ασθενείς όλων των ειδών κι όλων των αντοχών, σεκιουριτάδες σ’ ετοιμότητα, τρυφερά στιγμιότυπα που διώχνουν τις αηδιαστικές μυρωδιές από την ατμόσφαιρα, η ποικιλία των αποκλειστικών, το γκραν γκινιόλ θέαμα στον καθρέφτη του μπάνιου, η σταθερή παρουσία της μάνας, το ψυχρό φως του χειρουργείου, οι σφυριές του μαγνητικού τομογράφου – σ’ αυτή την «Αποθήκη» χωράνε πολλά.

Κι όμως, «είναι κάποια πράγματα που δεν περιγράφονται με λόγια. Η ζωή δεν περιγράφεται. Δεν είναι μόνο λέξεις. Η ουσία δεν περιγράφεται εντελώς, όσο κι αν προσπαθήσεις». Τα υπόλοιπα ο Γκιμοσούλης μάς αφήνει να τα μαντέψουμε. Είτε υπήρξε τυχερός, είτε είχε την απαιτούμενη δύναμη, βγήκε από το νοσοκομείο χαμογελαστός. Τον Αρχέλοντα, πάντως, το άλλο του μισό, δεν σκόπευε να τον εγκαταλείψει, όπως δεν τον είχε εγκαταλείψει κι εκείνος το προηγούμενο διάστημα. Ώσπου τον Αύγουστο του 2023 χάθηκαν κι οι δυο.